เขียนยาวมากเลยขอโทษนะคะ อยากระบายค่ะ
เราเหนื่อยจัง เบื่อมากเบื่อทุกอย่างเลย เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า เราไม่มีใครสนใจเลย เราไม่ได้ต้องการให้ใครมาสนใจเราหรอกเราไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจจากใครด้วย แต่เรารู้สึกเหมือนเราอยู่คนเดียวเลย เพื่อนเราก็มีนะ แต่เรารู้สึกเหมือนขาดอยู่ดี เราปกติเปล่าคะ หรือเราเป็นพวกต้องการความสนใจมากไป? เรารู้สึกเหมือนเราเป็นอากาศไม่มีใครสนใจ เราคงตีตัวออกห่างพวกเพื่อนๆเองแหละ ไม่รู้เหมือนกัน เราเป็นคนเงียบๆ เรากลัวว่าคนอื่นที่อยู่กับเราจะอึดอัด เราพูดไม่เก่ง เวลาคนมาชวนคุยเราก็ไม่รู้จะตอบอะไร เราคุยได้กับคนอื่นเราต้องคุยผ่านไลน์ผ่านโซเชี่ยล เพราะเวลาแชทมันมีเวลาคิดก่อนพิมพ์ว่าเราจะตอบอะไรไปดี แต่เวลาคุยกันตรงๆเราจะอ้ำๆอึ้งๆเอ๋อๆเหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา จนบางทีเพื่อนแอบถอนหายใจตอนอยู่กับเรา แบบพูดว่า 'เฮ้ออ เบื่อ' ไรงี้เราเป็นคนคิดมาก  ใส่ใจความรู้สึกคนอื่นมากๆจนบางทีมากเกินไป เราอยากคุยกับคนแบบสนุกๆได้ เราอยากเข้าสังคมเป็น เพราะเราเงียบอย่างที่บอกเราเลยไม่อยากเข้าใกล้เพื่อน(เพราะเรากลัวว่าเค้าจะอึดอัด) เราเลยไม่มีเพื่อน เรากังวลมากในแต่ละประโยคที่พูดว่าควรพูดอย่างนี้ดีมั้ย ขนาดเป็นเรื่องตลกที่เพื่อนเล่าให้เราฟังเรายังไม่ขำเลย คือคนอื่นเค้าก็ขำอะแต่เราไม่ขำ เราเป็นอะไรรึเปล่าคะ เรารู้สึกเฉยๆกับทุกอย่าง รู้สึกว่าชีวิตมันว่างเปล่า วุ่นวายจัง บางทีเราอยากอยู่คนเดียวนะ แต่เรารู้สึกเหงามากคะที่โรงเรียน อยู่บ้านไม่ค่อยมีใครให้คุยด้วยเท่าไหร่เพราะพ่อแม่ก็ทำงานเยอะ น้องเราก็เล่นแต่เครื่องมือสื่อสารเหมือนเราแหละ บางทีก็ไม่ได้อยากเล่นนะแต่ถ้าเราไม่เล่นพวกนี้แล้วเราจะทำไรอ่ะ เราเบื่อ มันเหมือนเราอยู่คนเดียวในโลกนี้เลยอ่ะ เราอยากเข้าสังคมเป็น เราอยากเป็นเพื่อนที่คุยสนุกๆกับคนอื่นๆได้ เราอยากร่าเริงเราไม่อยากซึมเศร้าอยู่คนเดียว  เราควรทำไงดีคะ😢
ขอบคุณที่อ่านจบค่ะ