สวัสดีครับ ผมรู้สึกไม่ค่อยอยากจะพูดกับใครทำความรู้จักกับใคร ขี้เกียจพูดเอาใจ บางที่มันทำให้ผมต้องฝืนตัวเองเพื่ออยู่กับคนนั้นๆกลัวไปพูดผิดใจเขาด้วย
ช่วงเข้ามัธยมช่วงนั้นผมจะพูด อยากหาเพื่อนเยอะแต่ก็ทำได้ไม่ค่อยดี เลยพอละเอาเทานี้แหละ
พอมัธยมปลาย รุ่นน้องๆ เริ่มเข้าหา ผมขี้เกียจพูดช่วงนี้แหละครับ มีแต่คนรู้จักมันก็วุ่นวาย เดี่ยวโน้นนี่นั่น คนโน้นคนนี้ วุ่นวาย ซึ่งบางทีมันเป็นเรื่องปกติที่ต้องเข้าสังคมอยู่แล้ว
แต่มันก็บวกหลายๆอย่างตั้งแต่ คนที่เข้าหาส่วนใหญ่เอาผลประโยชน์ เอาหน้า คบไม่จริง ผมก็เป็คนนิสัยชอบคุยเรืองแปลกๆเวลาชวนคุยคนจะงงๆ ชวนคุยไม่เป็น แต่ลึกๆถ้าสนิทจริงๆผมพูดเก่ง
ผมเลยไม่อยากจะพูด มันเหมือนพูดมากแล้วมันมีปัญหา อยู่เฉยเงียบๆ ดีกว่า ผมไม่รู้ผมคิดถูกมั้ยที่จะพูดให้น้อยลง
ขอบคุณครับ
รู้สึกขี้เกียจ พูด ครับ ไม่อยากพูด
ช่วงเข้ามัธยมช่วงนั้นผมจะพูด อยากหาเพื่อนเยอะแต่ก็ทำได้ไม่ค่อยดี เลยพอละเอาเทานี้แหละ
พอมัธยมปลาย รุ่นน้องๆ เริ่มเข้าหา ผมขี้เกียจพูดช่วงนี้แหละครับ มีแต่คนรู้จักมันก็วุ่นวาย เดี่ยวโน้นนี่นั่น คนโน้นคนนี้ วุ่นวาย ซึ่งบางทีมันเป็นเรื่องปกติที่ต้องเข้าสังคมอยู่แล้ว
แต่มันก็บวกหลายๆอย่างตั้งแต่ คนที่เข้าหาส่วนใหญ่เอาผลประโยชน์ เอาหน้า คบไม่จริง ผมก็เป็คนนิสัยชอบคุยเรืองแปลกๆเวลาชวนคุยคนจะงงๆ ชวนคุยไม่เป็น แต่ลึกๆถ้าสนิทจริงๆผมพูดเก่ง
ผมเลยไม่อยากจะพูด มันเหมือนพูดมากแล้วมันมีปัญหา อยู่เฉยเงียบๆ ดีกว่า ผมไม่รู้ผมคิดถูกมั้ยที่จะพูดให้น้อยลง
ขอบคุณครับ