อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว ที่ทำการตั้งอยู่ที่ อ.น้ำปาด จ.อุตรดิตถ์ ยอดสูงสุดของภูสอยดาว สูงจากระดับน้ำทะเล 2,102 เมตร ซึ่งสูงเป็นอันดับ 4 ของประเทศไทย แต่คนส่วนมากที่ได้ไปภูสอยดาวมักจะได้พิชิตที่ระดับความสูง 1.633 m นั่นก็คือ บริเวณลานสน/ลานกางเต๊น
ภูสอยดาวเป็นพื้นที่ป่าสภาพป่าค่อนข้างสมบูรณ์ปกคลุมไปด้วยป่าธรรมชาติที่สวยงาม ลักษณะการเดินคล้ายกับการเดินขึ้นภูกระดึงตรงที่จะมีจุดให้หยุดพัก ภูกระดึงจะเรียกแต่ละจุดว่า "ซำ" เช่น ซำแฮก ซำแคร่... แต่สำหรับ ภูสอยดาว จุดแวะพักต่างๆจะเรียกว่า "เนิน"
(ที่สำคัญไม่มีของขายดับกระหายระหว่างทางเหมือนภูกระดึง ต้องคำนวณปริมาณน้ำกินที่ต้องพกไปให้ดี ถ้าน้ำหมดก่อนถึงปลายทางถือจัดเป็นโชคร้ายสุดๆ) แต่ละเนินประกอบด้วย เนินส่งญาติ , เนินปราบเซียน ,เนินป่าก่อ ,เนินเสือโคร่ง และ เนินมรณะ การเดินทางจะเริ่มจากน้ำตกภูสอยดาวอยู่ติดกับที่ทำการอุทยาน มีป้ายบอกระยะทาง ว่า จากนี้ถึงลานสนภูสอยดาว 6.5 กม. ถ้าเป็นทางราบจัดได้ว่าเป็นระยะทางที่ไม่ไกลจนเกินไป แต่นี่มันเป็นทางลาดชันจัดว่าโหดอยู่ เมื่อเดินมาจนถึงป้าย "ผู้พิชิตลานสนภูสอยดาว1,633 m จากระดับน้ำทะเลปานกลาง" ต้องเดินต่อไปอีกหน่อยเพื่อไปให้ถึงจุดกางเต๊น (อีกไม่เกิน 500 m ข่าวดีครั้งนี้เป็นทางราบนะ) จากจุดนี้เห็นเป็นลานสนโล่งๆที่มีทุ่งดอกหงอนนาคชูช่อสีม่วงเต็มไปทั้งลานสน งดงามยิ่งนัก ที่ลานกางเต๊นพอมีพื้นที่ให้นักท่องเที่ยวกางเต๊นไม่มากนัก จนท.กล่าวว่าในฤดูท่องเที่ยวช่วงเดือน ส.ค.-ต.ค. รวมทั้งวันหยุดยาว จะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก คนที่ชอบความเป็นส่วนตัวไม่แนะนำช่วงเวลาดังกล่าว ที่นี่มีจุดบริการนักท่องเที่ยว
มี จนท.คอยดูแลและให้ความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว มีเตาแก๊สให้เช่าพร้อมกับแก๊สกระป๋อง และทุกคนต้องเช่าถังน้ำพร้อมขัน เอาไว้ใช้ตักน้ำจากลำธารเพื่อเข้าห้องน้ำ สิ่งอำนวยความสำสะดวกสิ่งเดียวที่มีคือ ห้องน้ำแบบส้วมซึม(เหมาะมากเพราะเราใช้ขากันมาอย่างหนักแล้วหลาย ชม.) นอกจากนั้นคุณไม่ต้องถามหาความสะดวกอย่างอื่นเลย แต่ถ้าแลกกับความสวยงามของธรรมชาติแล้วเราให้อภัยได้ ^_^ ถ้ามองไปทางทิศตะวันออกของลานกางเต๊น จะเจอกับยอดเขาที่แทบจะไม่มีโอกาสได้เห็นยอดเลยเพราะมีเมฆล้อคอยปกคลุมตลอดเวลา ตรงยอดนี้แหละ คือ ยอดภูสอยดาว จุดสูงสุดที่ระดับ 2.102 m น่าเสียดายที่เราไม่มีโอาสขึ้นยอด เพราะฤดูที่เราไปไม่ใช่ฤดูที่ จนท.ให้ขึ้นยอดกับไม่มีการติดต่อล่วงหน้าทำให้พลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย หากนักท่องเที่ยวคนใดต้องการสัมผัสธรรมชาติที่สวยงาม ที่นี่เป็นอีกที่คุณไม่ควรพลาด
เราเริ่มเดินขึ้นภูสอยดาว ณ จุดนี้
บริเวณทางขึ้นมีป้ายบอกระยะทางอย่างชัดเจน เดินปุ๊บบันไดมาทันที
ทางเดินในช่วงแรกจะเป็นป่าทึบ ข้างทางมีธารน้ำไหล นึกอยากถอดรองเท้านั่งแช่จริงๆๆ
เดินทางมาได้ซักพักใหญ่ และแล้วเราก็มาถึงด่านแรก "เนินส่งญาติ" เพิ่งเข้าใจคำว่าเนินส่งญาติ
คือ ประมาณว่าญาติมาส่งถึงตรงนี้แล้วกลับ ให้เราเดินต่อไปเอง มันเหนื่อยจริงๆๆ อ่อตรงนี้จะมีบันไดสีเขียวเยอะหน่อย
หลังจากพักที่เนินส่งญาติได้แปปนึงลุยกันต่อ แล้วก็มาถึงด่านที่สอง "เนินปราบเซียน"
สองเนินนี้สูบพลังงานสุดๆ บางทีเริ่มไม่แน่ใจว่าจะเหลือกำลังไปถึงเนินมรณะรึเปล่า
เมื่อเราผ่านเส้นทางห้วงแรกที่โหดมาได้เหมือนธรรมชาติเห็นใจ ช่วงนี้จะเป็นทางที่เดินสบายที่สุดละ เนินป่าก่อ ตามด้วยเนินเสือโคร่ง ฟังดูน่ากลัว เอ๊ะ จะมีเสือรึเปล่า ไม่ใช่เลย มันคือป่าที่มีต้นกำลังเสื้อโคร่ง แต่เราไม่รู้ว่าต้นไหนที่เรียกว่าต้นกำลังเสือโคร่ง เพราะเรากำลังหมดแรง พักอีกแปปป
หลังจากได้เดินสบายๆมาพักใหญ่ เห็นทีจะถึงห้วงสุดท้ายที่เราต้องรีดพลังงานสำรองที่พอเหลืออยู่ออกมาใช้
ต่อจากนี้คือ เนินมรณะ ที่เรามาเห็นมาแต่ไกล พอมองระยะประชิดรู้สึกท้อจริงๆ ยิ่งได้เห็นลูกหาบเดินอยู่ลิบๆ เข่ายิ่งอ่อนแรง
ทุกครั้งที่ท้อ ให้มองลูกหาบสร้างกำลังใจแก่ตนเอง
เดินขึ้นเินมรณะซักพักเราจะได้ถ่ายภาพแบบ วิว 360 องศา
ป้ายที่ทุกคนต้องถ่ายเก็บกลับไปเป็นทีระทึก จากจุดนี้มองไปลิบๆจะเห็นลานกางเต๊น เดินทางราบต่ออีกราวๆ 500 เมตร เหมือนใจจะขาดเพราะกำลังถูกใช้จนหมดแล้ว
จุดบริการนักท่องเที่ยว สภาพอาจจะดูไม่ดีนักแต่ จนท.ใจดีสุดๆ
ที่สำคัญเราต้องติดต่อทุกอย่างที่นี่ทั้งการเช่าถังน้ำ เช่าเตาแก๊ส และการให้ข้อมูลอื่นๆแก่ นักท่องเที่ยว
บรรยากาศบริเวณลานสนภูสอยดาวเหมือนสวรรค์เล็กบนดินที่เรามีโอกาสได้สัมผัส
ทุ่งดอกหงอนนาค น่าเสียดายที่เรามาปลายช่วงฤดู ( 11 ต.ค. 2557) ดอกมีการร่วงโรยไปบ้าง
แมกไม้ดาษดื่น กล้วยไม้ละลานตา
หลักเขตแบ่งประเทศไทย-ลาว
น้ำตกสายทิพย์เป็นน้ำตกขึ้นชื่อของภูสอยดาว ถ้าใครมาภูสอยดาวแล้วไม่ได้ไปน้ำตกแห่งนี้ ถือว่ามาไม่ถึงนะ
ยามอาทิตย์อัสดง อดคิดไม่ได้จริงๆว่าทำไมเวลาแห่งความสุขผ่านไปเร็วเช่นนี้
รายละเอียดดังนี้
1. ที่นี่มีลูกหาบ กก.ละ 30 บาท
2. มีแหล่งน้ำใช้ แต่น้ำกินควรนำไปให้เพียงพอหรือไม่ก็มีเครื่องกรองน้ำพกพาดีๆซักตัวจะเยี่ยมมาก
3. ไม่ควรเดินทางขึ้นในช่วงวันหยุดยาว แออัด
4. หากต้องการขึ้นยอด 2,012 ต้องติดตาม/ติดต่อ จนท.ล่วงหน้า
5. อุทยานอยู่ไกลจากตัวเมืองพอสมควร (ราวๆ 60-70 กม.) การใช้รถส่วนตัวจะสะดวกสุด ที่สำคัญพื้นที่จอดรถน้อยมาก
* ที่นี่เป็นอีกที่ที่เราประทับใจมาก อยากแนะนำให้ทุกคนที่หาที่สงบๆพักกาย พักใจ ให้ธรรมชาติโอบล้อมตัวเรา*
[CR] ภูสอยดาว ธรรมชาติงดงามครั้งนึงในชีวิตที่ได้สัมผัส
ภูสอยดาวเป็นพื้นที่ป่าสภาพป่าค่อนข้างสมบูรณ์ปกคลุมไปด้วยป่าธรรมชาติที่สวยงาม ลักษณะการเดินคล้ายกับการเดินขึ้นภูกระดึงตรงที่จะมีจุดให้หยุดพัก ภูกระดึงจะเรียกแต่ละจุดว่า "ซำ" เช่น ซำแฮก ซำแคร่... แต่สำหรับ ภูสอยดาว จุดแวะพักต่างๆจะเรียกว่า "เนิน"
(ที่สำคัญไม่มีของขายดับกระหายระหว่างทางเหมือนภูกระดึง ต้องคำนวณปริมาณน้ำกินที่ต้องพกไปให้ดี ถ้าน้ำหมดก่อนถึงปลายทางถือจัดเป็นโชคร้ายสุดๆ) แต่ละเนินประกอบด้วย เนินส่งญาติ , เนินปราบเซียน ,เนินป่าก่อ ,เนินเสือโคร่ง และ เนินมรณะ การเดินทางจะเริ่มจากน้ำตกภูสอยดาวอยู่ติดกับที่ทำการอุทยาน มีป้ายบอกระยะทาง ว่า จากนี้ถึงลานสนภูสอยดาว 6.5 กม. ถ้าเป็นทางราบจัดได้ว่าเป็นระยะทางที่ไม่ไกลจนเกินไป แต่นี่มันเป็นทางลาดชันจัดว่าโหดอยู่ เมื่อเดินมาจนถึงป้าย "ผู้พิชิตลานสนภูสอยดาว1,633 m จากระดับน้ำทะเลปานกลาง" ต้องเดินต่อไปอีกหน่อยเพื่อไปให้ถึงจุดกางเต๊น (อีกไม่เกิน 500 m ข่าวดีครั้งนี้เป็นทางราบนะ) จากจุดนี้เห็นเป็นลานสนโล่งๆที่มีทุ่งดอกหงอนนาคชูช่อสีม่วงเต็มไปทั้งลานสน งดงามยิ่งนัก ที่ลานกางเต๊นพอมีพื้นที่ให้นักท่องเที่ยวกางเต๊นไม่มากนัก จนท.กล่าวว่าในฤดูท่องเที่ยวช่วงเดือน ส.ค.-ต.ค. รวมทั้งวันหยุดยาว จะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก คนที่ชอบความเป็นส่วนตัวไม่แนะนำช่วงเวลาดังกล่าว ที่นี่มีจุดบริการนักท่องเที่ยว
มี จนท.คอยดูแลและให้ความสะดวกแก่นักท่องเที่ยว มีเตาแก๊สให้เช่าพร้อมกับแก๊สกระป๋อง และทุกคนต้องเช่าถังน้ำพร้อมขัน เอาไว้ใช้ตักน้ำจากลำธารเพื่อเข้าห้องน้ำ สิ่งอำนวยความสำสะดวกสิ่งเดียวที่มีคือ ห้องน้ำแบบส้วมซึม(เหมาะมากเพราะเราใช้ขากันมาอย่างหนักแล้วหลาย ชม.) นอกจากนั้นคุณไม่ต้องถามหาความสะดวกอย่างอื่นเลย แต่ถ้าแลกกับความสวยงามของธรรมชาติแล้วเราให้อภัยได้ ^_^ ถ้ามองไปทางทิศตะวันออกของลานกางเต๊น จะเจอกับยอดเขาที่แทบจะไม่มีโอกาสได้เห็นยอดเลยเพราะมีเมฆล้อคอยปกคลุมตลอดเวลา ตรงยอดนี้แหละ คือ ยอดภูสอยดาว จุดสูงสุดที่ระดับ 2.102 m น่าเสียดายที่เราไม่มีโอาสขึ้นยอด เพราะฤดูที่เราไปไม่ใช่ฤดูที่ จนท.ให้ขึ้นยอดกับไม่มีการติดต่อล่วงหน้าทำให้พลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย หากนักท่องเที่ยวคนใดต้องการสัมผัสธรรมชาติที่สวยงาม ที่นี่เป็นอีกที่คุณไม่ควรพลาด
เราเริ่มเดินขึ้นภูสอยดาว ณ จุดนี้
บริเวณทางขึ้นมีป้ายบอกระยะทางอย่างชัดเจน เดินปุ๊บบันไดมาทันที
ทางเดินในช่วงแรกจะเป็นป่าทึบ ข้างทางมีธารน้ำไหล นึกอยากถอดรองเท้านั่งแช่จริงๆๆ
เดินทางมาได้ซักพักใหญ่ และแล้วเราก็มาถึงด่านแรก "เนินส่งญาติ" เพิ่งเข้าใจคำว่าเนินส่งญาติ
คือ ประมาณว่าญาติมาส่งถึงตรงนี้แล้วกลับ ให้เราเดินต่อไปเอง มันเหนื่อยจริงๆๆ อ่อตรงนี้จะมีบันไดสีเขียวเยอะหน่อย
หลังจากพักที่เนินส่งญาติได้แปปนึงลุยกันต่อ แล้วก็มาถึงด่านที่สอง "เนินปราบเซียน"
สองเนินนี้สูบพลังงานสุดๆ บางทีเริ่มไม่แน่ใจว่าจะเหลือกำลังไปถึงเนินมรณะรึเปล่า
เมื่อเราผ่านเส้นทางห้วงแรกที่โหดมาได้เหมือนธรรมชาติเห็นใจ ช่วงนี้จะเป็นทางที่เดินสบายที่สุดละ เนินป่าก่อ ตามด้วยเนินเสือโคร่ง ฟังดูน่ากลัว เอ๊ะ จะมีเสือรึเปล่า ไม่ใช่เลย มันคือป่าที่มีต้นกำลังเสื้อโคร่ง แต่เราไม่รู้ว่าต้นไหนที่เรียกว่าต้นกำลังเสือโคร่ง เพราะเรากำลังหมดแรง พักอีกแปปป
หลังจากได้เดินสบายๆมาพักใหญ่ เห็นทีจะถึงห้วงสุดท้ายที่เราต้องรีดพลังงานสำรองที่พอเหลืออยู่ออกมาใช้
ต่อจากนี้คือ เนินมรณะ ที่เรามาเห็นมาแต่ไกล พอมองระยะประชิดรู้สึกท้อจริงๆ ยิ่งได้เห็นลูกหาบเดินอยู่ลิบๆ เข่ายิ่งอ่อนแรง
ทุกครั้งที่ท้อ ให้มองลูกหาบสร้างกำลังใจแก่ตนเอง
เดินขึ้นเินมรณะซักพักเราจะได้ถ่ายภาพแบบ วิว 360 องศา
ป้ายที่ทุกคนต้องถ่ายเก็บกลับไปเป็นทีระทึก จากจุดนี้มองไปลิบๆจะเห็นลานกางเต๊น เดินทางราบต่ออีกราวๆ 500 เมตร เหมือนใจจะขาดเพราะกำลังถูกใช้จนหมดแล้ว
จุดบริการนักท่องเที่ยว สภาพอาจจะดูไม่ดีนักแต่ จนท.ใจดีสุดๆ
ที่สำคัญเราต้องติดต่อทุกอย่างที่นี่ทั้งการเช่าถังน้ำ เช่าเตาแก๊ส และการให้ข้อมูลอื่นๆแก่ นักท่องเที่ยว
บรรยากาศบริเวณลานสนภูสอยดาวเหมือนสวรรค์เล็กบนดินที่เรามีโอกาสได้สัมผัส
ทุ่งดอกหงอนนาค น่าเสียดายที่เรามาปลายช่วงฤดู ( 11 ต.ค. 2557) ดอกมีการร่วงโรยไปบ้าง
แมกไม้ดาษดื่น กล้วยไม้ละลานตา
หลักเขตแบ่งประเทศไทย-ลาว
น้ำตกสายทิพย์เป็นน้ำตกขึ้นชื่อของภูสอยดาว ถ้าใครมาภูสอยดาวแล้วไม่ได้ไปน้ำตกแห่งนี้ ถือว่ามาไม่ถึงนะ
ยามอาทิตย์อัสดง อดคิดไม่ได้จริงๆว่าทำไมเวลาแห่งความสุขผ่านไปเร็วเช่นนี้
รายละเอียดดังนี้
1. ที่นี่มีลูกหาบ กก.ละ 30 บาท
2. มีแหล่งน้ำใช้ แต่น้ำกินควรนำไปให้เพียงพอหรือไม่ก็มีเครื่องกรองน้ำพกพาดีๆซักตัวจะเยี่ยมมาก
3. ไม่ควรเดินทางขึ้นในช่วงวันหยุดยาว แออัด
4. หากต้องการขึ้นยอด 2,012 ต้องติดตาม/ติดต่อ จนท.ล่วงหน้า
5. อุทยานอยู่ไกลจากตัวเมืองพอสมควร (ราวๆ 60-70 กม.) การใช้รถส่วนตัวจะสะดวกสุด ที่สำคัญพื้นที่จอดรถน้อยมาก
* ที่นี่เป็นอีกที่ที่เราประทับใจมาก อยากแนะนำให้ทุกคนที่หาที่สงบๆพักกาย พักใจ ให้ธรรมชาติโอบล้อมตัวเรา*
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น