ไม่กี่ปีนี้ผมได้เรียนรู้อย่างนึง
คือการพูดติหรือว่าคนอื่น
เคยมั้ย เพื่อนที่คบกันมานานๆมาผิดใจกัน เพราะคำพูดไม่เข้าหูแค่เพียงครั้งเดียว มันถึงกับขาดกันไม่คุยกันเลย
ผมเคย เพื่อนที่กินนอนด้วยกันเป็นสิบปี ผิดใจกันเพราะคำพูดแค่ประโยคเดียว แค่ประโยคเดียวเสียเพื่อนไปเลย
หรือเคยมั้ย เจอคนบางคน แบบไม่อยากเจอหน้าคนๆนี้เลย เพราะเจอกี่ทีก็ติ เจอกี่ทีก็โดนมันแขวะ เออ มันมีจริงนะ คนที่เจอใครก็ติ(มีเยอะด้วย) เดี๋ยวติคนนู้น ว่าคนนี้ ผมก็ไม่เข้าใจว่าติคนอื่นมันได้อะไรขึ้นมา มันมีประโยชน์อะไร เพราะการพูดแบบนั้นทำให้คนอื่นเกลียดตัวเองเปล่าๆ

เมื่อก่อนผมก็เป็นคนช่างติช่างว่าคนอื่นนะเหมือนกันนะ เพิ่งมาเข้าใจจิตวิทยาง่ายๆอย่างนึงไม่กี่ปีนี้เอง คือ
1.คนเราไม่ชอบให้ใครมาติ มาด่า มาพร่ำ มาสั่งสอน หรือ มาจุ้นจ้านชีวิตมากมายหรอก ขนาดพ่อแม่พี่น้องยังไม่คุยกันเป็นปีๆเพราะแม่อาจไปติลูก น้องไปว่าพี่ ภรรยาไปด่าสามี เป็นต้น ถึงกลับมาคุยก็ไม่เหมือนเดิม คือความรู้สึกเรามันแย่กับคนๆนั้นไปเเล้ว หลายคนเลิกกัน หลายคนผิดใจกันแบบไม่เผาผีกันไปเลย เพราะคำพูดที่ไม่เข้าหูแค่ครั้งเดียว
2.คนเราต้องการคำพูดที่สบายใจ ฟังแล้วรู้สึกดี แม้เรื่องนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันก็สอดคล้องกับข้อ1คือ ไม่มีใครชอบให้ใครมาติ ด่า ว่า
แต่ผมไม่ได้บอกให้โกหกตอแhลอะไรใคร ไม่ต้องถึงกับชมทุกคนแบบนั้นหรอก
คือ ถ้าเรื่องไหนเรารู้สึกคันปาก อยากจะพูดซะเหลือเกิน ใจเย็นๆไว้ก่อน นิ่งเอาไว้ นั่นแหละ แค่นิ่งไว้ เก็บไว้ในใจ
เดี๋ยวผ่านช่วงเวลานี้ไปมันก็ลืมเอง เพราะการนิ่งไว้ย่อมดีกว่าพูดออกมาแล้วต้องผิดใจ เสียมิตรภาพ เสียแฟน เสียเพื่อนเสียญาติเสียพี่เสียน้องไป

แต่เชื่อมั้ยแม้แต่เป็นจิตวิทยาง่ายๆ แต่บางคนแก่อายุ50-60ยังไม่รู้เลย เจอใครก็ยังชอบติคนอื่นอยู่ จริงๆ ได้ยินออกบ่อยๆ

ง่ายมั้ย แค่นี้เอง
1.แค่ไม่พูดติ หรือว่าใคร
2.ถ้าคันปาก ก็แค่ยิ้ม แล้วนิ่งไว้
แค่นี้แหละ ง่ายๆเห็นมะ
เอาง่ายๆ แค่ลองฝึก เวลาเจอใครก็ตาม ลองทักแบบกลางๆเช่น อากาศดีนะครับวันนี้ แทนคำว่า อ้วนไปนะ ผอมไปนะ ดำไปนะ หมองไปนะ โทรมไปนะ มันอาจจะดูว่าคำพวกนี้ไม่เห็นมีอะไรเลย เชื่อมั้ย บางทีมันก็ทำคนที่เขาฟังเขาเฟลได้เป็นอาทิตย์เลยล่ะ
ต้องฝึกครับ ฝึกไม่พูดติ หรือ ว่าใคร
แล้วฝึกที่พูดชมเค้า ถ้าไม่ชมก็พูดแบบกลางๆ หรือ ถ้าฝืนใจชมไม่ได้ก็นิ่งไว้ดีที่สุด