หลังดูซีรี่ส์เรื่องนี้จบ นี่คือคำถาม คำถามเหมือนกันเออิจิ ถามตัวเองว่า ตกลงชั้นเป็นคนอย่างไง เป็นคนแบบไหน คนเรานิสัยลึกๆ (แอบใช้คำสุภาพ 555) สามารถเปลี่ยนได้มั้ย หรือการที่คนเราจะเป็นแบบไหนมันอยู่ที่สิ่งแวดล้อม กระบวนการคิด เป้าหมาย ณ ตอนนั้น

เออิจิ ก่อนที่จะความจำเสื่อม เชามุ่งมั่นในการทำงาน ทะเยอทะยาน เหตุเพราะในวัยเด็กที่ลำบาก ไม่เคยไว้ใจใคร แม้กระทั่งครอบครัว แถมมีปมเรื่องพ่อตัวเอง

เออิจิ ตอนความจำเสื่อมหลังเกิดอุบัติเหตุ ดูซอฟต์ลง เข้าหาคนมากขึ้น ไม่มีหน้ากากอะไรต่างๆ อาจเป็นเพราะเออิจิ อย่างรู้เรื่องราวของตัวเองใน 5 ปีหลังที่ขาดหายไป ทำให้เข้าหาคนได้ดีขึ้นก็ได้

แต่สุดท้ายหลังจากลองพิจารณาถ้วนถี่แล้ว ผมว่า เออิจิ ไม่เปลี่ยนไปหรอก เนื้อแท้ เออิจิ ไม่ใช่คนเลวร้ายแน่นอน

- คนที่ปลูกต้นไม้ และมันเจริญเติบโตงอกงามได้ขนาดนั้น ไม่ใช่คนเลวร้ายแน่ #คุณลุงคนที่มาเช่าห้องเออิจิต่อได้กล่าวไว้
- คนมี่ทำอาหารได้เก่งขนาดนั้น ไม่ใช่คนเลวร้ายแน่ #เอานี้ผมกล่าวเอง

เพียงแต่กระบวนการคิด เป้าหมายในชีวิต จุดมุ่งหมาย อาจทำให้ เออิจิ เป็นคนแบบนั้นก็เป็นได้




I'm Home เป็นละครญี่ปุ่น 10 ตอนจบ ล่าสุดของ ทาคุยะ คิมูระ เล่าถึง เออิจิ พนักงานระดับหัวกะทิของหลักทรัพย์นึง ซึ่งตัวเขาประสบความสำเร็จระดับได้รางวัลยอดขาย 8 ปีซ้อน ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน มีครอบครัวที่พร้อม แต่วันนึงเกิดอุบัติเหตุ เมื่อเออิจิฟื้นขึ้นมา ความทรงจำใน 5 ปีหลัง หายไปหมด ความสามารถในการทำงานลดลง จนต้องถูกย้ายมาแผนกที่ 13 ที่เป็นแผนกห่วยสุด มีแต่คนไร้ความสามารถมาอยู่ที่นี่

แถมที่สำคัญ เขาเห็นหน้าภรรยา และลูกชาย ใส่หน้ากากตลอดเวลา เขาไม่เคยรู้เลยว่า ตอนนี้ภรรยา ลูกชายของเขา มีความรู้สึกอย่างไร เพราะอะไร ภาพภรรยา ลูกชายที่เขาเห็นจึงเป็นแบบนั้น หรือมีอะไรที่กั้นความรู้สึก มีช่องว่างอะไรระหว่างเขากับภรรยาและลูกชาย ก่อนหน้าที่จะเจออุบัติเหตุ เขากับภรรยาและลูก เกิดอะไรขึ้น มีกุญแจสิบดอกที่เขาถือ แต่ละดอกแต่ละตอน จะค่อยไขความลับว่า เออิจิ ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ เป็นคนแบบไหน และได้ทำอะไรไว้บ้าง


เนื้อเรื่อง I'm Home ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง Regarding Henry ที่ แฮริสัน ฟอร์ด เล่น กับชายที่ถูกโจรขโมยของในซุปเปอร์มาร์เก็ต ยิงเข้าหัว แต่หลังจากผ่าตัด ทำให้เขาลืมความทรงจำ และเป็นคนที่ดีขึ้นผิดจากเมื่อก่อนที่เป็นนักธุรกิจที่เขี้ยว แถมไม่มีมนุยธรรม (แต่เออิจิ ไม่ขนาดนั้น)



I'm Home เป็นละครดราม่า เกี่ยวกับครอบครัว ความเข้าใจกันในครอบครัว ทั้งพ่อแม่ พี่น้อง ภรรยาและลูกๆ สำหรับผมสารที่ได้รับจากเรื่องนี้ คือ ครอบครัวเป็นหน่วยสำคัญที่สุดในสังคม ความอบอุ่นในครอบครัวมันคือการสร้างคนในสังคม และทุกสังคมไม่ว่าหน่วยเล็กหน่วยใหญ่ มันมีปัญหาเกิดขึ้นตลอด แต่สุดท้ายมันแก้ไขได้ด้วยการให้อภัย #คำพูดจากหัวหน้า เออิจิ ในตอนสุดท้าย (จดไว้สิ จดไว้ 555)

คงไม่กล่าวถึงดารา ตัวละคร เพราะแต่ละคน เล่นได้ดีอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็น ทาคุยะ , อายะ ที่รับบทภรรยา เออิจิ และตัวละครอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น อดีภรรยา เออิจิ  พ่อและแม่ของเออิจิ ลูกชายเออิจิ ที่แสดงเหมือนเด็กขาดความอบอุ่นจากพ่อเลย หน้าบึ้งเป็นตูด แต่พอยิ้มแล้วน่ารัก โดยเฉพาะพ่อของเออิจิ ลุง Kitaoji Kinya แกยังเล่นได้สุดยอดตลอด แม้กระทั่งคู่แข่งของเออิจิในที่ทำงาน สุดท้ายๆ จริงๆมันก็ทำเท่ได้นะ ตรงนี้แล่ะที่ชอบละครญี่ปุ่น คือมันไม่ได้มีใครดีใครเลวหมด ทุกคนคือมนุษย์มีจุดหมายต่างๆกันไป




ละครน้ำดีอีกเรื่อง ที่อยากแนะนำ ให้ลองคิดในเรื่องสถาบันครอบครัว ถ้าขนาดในครอบครัว เรายังใส่หน้ากากเข้าหากันแล้ว สังคมภายนอกคงไม่ต้องพูดถึง

ชอบเรื่องราวของพ่อและแม่เออิจิ
ชอบบทสรุปของอดีภรรยา ดูนี่แล่ะ ความรักแบบผู้ใหญ่และ real
ขำในช่วงของชู้ เออิจิ คือไงล่ะ มันจบดีนะ จบแบบเข้าใจโลก


8.5/10 สำหรับเรื่องนี้ ดูเหมือนจะดราม่าแต่ไม่ แถมได้อะไรกลับมาคิดเยอะ แต่หักคะแนนตอนจบนิดนึง ดูฟูมฟายไปนิด

แนะนำครับ