โดยส่วนตัวผมชอบเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับดวงดาวตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ พอโตขึ้นเริ่มสงสัยว่าจักรวาลของเราจะมีที่สิ้นสุดหรือไม่ หรืออาจเป็นวงกลม

ในจินตนาการของผมเมื่อตอนเรียนเคมี เรื่องโครงสร้างอะตอม
ในอะตอมก็จะประกอบด้วย นิวเคลียส คือ โปรตอน และ มี อิเล็กตรอนหมุนรอบนิวเคลียส. ซึ่งสสารในโลกนี้ล้วนเกิดจากอะตอมนับล้านๆอะตอมมารวมกัน เช่น น้ำตาล1เม็ด อาจมีอะตอมเป็นพันๆล้านๆอะตอม

พอเรามาคิดกลับกัน จักรวาลของเรานั้นกว้างใหญ่เกินที่มนุษย์จะสามารถศึกษาได้  เราทราบกันดีแล้วว่า ดวงอาทิตย์ของเรานั้นคือศูนย์กลางของระบบสุริยจักรวาล และมีดาวเคราะที่เป็นบริวารของดวงอาทิตย์อีก 8 ดวง  มันจะเป็นไปได้มั้ย ถ้าดวงอาทิตย์ก็คือนิวเคลียสของอะตอม และดาวบริวาลนั้นคือ อิเล็กตรอน และทั้งระบบสุริยจักรวาลนั้นคือ 1 อะตอม

ซึ่งถ้ารวมๆกันหลายๆระบบก็เปรียบเสมือนโมเลกุลหนึ่ง
และทั้งจักรวาลนี้อาจเป็นแค่ส่วนที่เล็กมากๆ ส่วนนึงเหมือนที่เรารู้จักกับอะตอม

   อาจเป็นอะตอมของมนุษย์ยักษ์อีกมิตินึงก็ได้ เราเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวที่เกาะอยู่รอบๆ อิเล็กตรอน ของมิติมนุษย์ยักษ์ก็ได้