อยากฝากถึงอาจารย์ จากใจนักเรียนม.ปลายคนนึง

กระทู้คำถาม
สวัสดีค่ะ ถ้าอาจารย์หรือใครที่อ่านกระทู้นี้ ตอนนี้อยู่ม.5ค่ะ ชีวิตบัดซบพอๆกับมหาลัยปี4 แต่อาจจะน้อยกว่า คือจะมาบอกชีวิตของหนูนะคะไม่รู้ว่าหลายๆคนเป็นรึเปล่านะคะ เริ่มกันเถอะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ คือหนูอยู่ม. 5นะคะ ไม่ใช่นักเรียนที่จบไปแล้วทำงานได้เลย ขอระบายนะคะ ที่บ้านหนูขายของค่ะ ขายตามตลาดนัด เลิกเรียนก็3โมงเกือบ4โมงแล้ว กว่าจถึงบ้านก็เกือบ5โมง เลิกเรียนแล้วหนูต้องไปช่วยพ่อแม่ขายของต่อค่ะ หรือบางคนอาจจะทำงานเสริมช่วยพ่อแม่ พวกหนูใช้นาย,นางสาวแล้วนะคะไม่ใช่เด็กหญิงหนูต้องทำงาน ทำไมอาจารย์หลายต้องเอาเด็กที่สบายๆมาเป็นบรรทัดฐานคะ ว่าพวกเราต้องเป็นแบบนี้กันทุกคน อย่างที่บอกนะคะว่าพวกหนูต้องทำงาน ไม่ได้อยู่บ้านทำตัวว่างๆไปวันๆ ชีวิตพวกหนูมันมีมากกว่าการที่จะนั่งทำการบ้านแล้วก็เสร็จแล้วก็นอนนะคะ บางวันหนูต้องโรงเรียนเช้าเพื่อจะมาลอกการบ้านเพื่อน แล้วสายตาที่อาจารย์มองพวกหนูคือ พวกหนูเป็นเด็กไม่สนใจเรียน พวกหนูเป็นเด็กเกเร อาจารย์บ้างคนพูดว่า" ครูสั่งงานเท่าเม็ดทรายทำไมจะทำไม่ได้ " จะบอกอาจารย์นะคะ ว่าเม็ดทรายตอนนี้มันรวมกันจนกลายเป็นหาดทรายได้แล้ว กระทู้นี่ไม่ได้ต้องการให้โด่งดังนะคะ แต่อยากระบายว่า นักเรียนคนนึงมีหลายๆอย่างต้องทำมากกว่าการนั่งทำงานแล้วก็นอน ขอบคุณค่ะ  ^^

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่