พ่อเราเอาเราไปแลกกับเหล้า 1ขวด จากครอบครัวที่เลี้ยงเรามาปัจจุบันนี้ เราก้อเหมือนเด็กกำพร้า ไม่มีทั้งพ่อและแม่ เราโตมากับครอบครัวนี้
โดยไม่เคยเจอพ่อแม่ที่แท้จริง พอโตเป็นสาว พี่สาวบุญธรรมก้อให้เราไปอยู่ที่บ้านเค้า เราทำงานบ้านทุกอย่าง บ้านเค้ามีหลายหลัง และมีโรงแรม เล็กๆ ประมาน 10 ห้อง ทำงานยิ่งกว่าคนรับใช้เราก้อทนได้ เพราะถือว่าพวกเค้ามีบุณคุณที่เลี้ยงเรามา ตั้งแต่อยู่มาเราไม่เคยได้เงินเดือน เราก้อเข้าใจ ว่าเค้าเองการเงินก้อไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เพราะหนี้เยอะ รอบด้าน แต่เรื่องที่เราทนไม่ได้คือ เค้าพยายามบังคับให้เราหาแฟนฝรั่ง เพื่อที่จะให้ขอเงินฝรั่งมาใช้หนี้ให้เค้า เราไม่ยอมทำตามที่เค้าบอก เพราะเราไม่ใช่คนนิสัยแบบนั้น เราไม่คิดคบใครเพื่อเงิน และหลอกเอาเงินจากใคร ถึงเราไม่มีพ่อมีแม่เหมือนคนอื่น เราก้อรู้ว่าอะไรดีไม่ดี พอเหนเราคบกับฝรั่งคนไหน เค้าจะบอกให้เราขอเงินคนนั้นทันที ถ้าไม่ทำตามเค้าก้อด่าเรา บอกที่โตมาได้เพราะใคร เราตัดสินใจแล้วว่า เราจะไม่ทำตามคำสั่งของเค้าอีกต่อไป เราจึงพูดกับเค้าตรงๆ และบอกว่าจะออกไปหางานทำที่อื่น เพราะเราก้ออยากมีเงินไว้ใช้บ้าง เค้าโกดเรามาก ด่าว่าเรา จะไม่ยอมให้เราออกไปไหน เค้าบอกว่าถ้าเราออกไป ใครจะทำงานบ้าน
  แต่เรายืนยันว่าเราจะออกไปหางานทำ เค้าเลยพูดขึ้นมาว่า " ถ้าออกไป ก้อขาดกันเลยไสหัวออกจากทะเบียนบ้านกู วันนี้เลย" เรายืนร้องไห้ เค้าไล่เราทั้งๆที่เค้าก้อรู้ว่าเราไม่มีใคร แต่เราตัดสินใจแล้วว่าเราจะไปตายเอาดาบหน้า เราทำดีสักวันเราต้องได้ดี มีผู้ใหญ่คนนึงมาช่วยเหลือเรา เอาชื่อเราเข้าทะเบียนบ้านของเขาค่ะ เค้ารู้เรื่องของเราแล้วสงสารเรา  
  ตอนนี้บ้านนั้นเค้าตราหน้า ว่าเราเนรคุณ ไม่รุ้จักบุญคุณที่เลี้ยงมาจนโต เราไม่มีสิทธิ์เถียงอะไรค่ะ ถ้าครั้งนี้จะเปนบาปเราก้อยอมค่ะ เราไม่อยากถูกบังคับ  อยากให้ทุกคนมาชี้แนะค่ะ ว่าเราคือคนที่เนรคุณอย่างที่เค้าพูดหรือป่าวค่ะ