ผมสงสัยเหลือเกินว่าทำไมพุทธศาสนาถึงได้มีการเผยแพร่พระสูตรอะไรต่างๆ ออกมามากมาย สังเกตุง่ายๆ ว่าบางเรื่องเป็นธรรมมะที่ค่อนข้างปัจจุบันและเพิ่งเกิดขึ้นก่อนสมัยเรามาไม่นาน
อยากทราบจริงๆ ว่าบางตำราถูกเขียนขึ้นมาใหม่แล้วเอาไปโยงกันกับในสมัยของพระพุทธเจ้าเพื่อให้เรื่องราวมีความเข้มขลังและน่าเชื่อถือขึ้นหรือเปล่า
และในสมัยนั้นพระพุทธเจ้าไม่น่าจะเผยแผ่พระธรรมคำสอนอะไรออกมามากมายขนาดนี้ ส่วนเรื่องบทสวดจากที่ผมสังเกตคือเกิดจากหลังพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว 100% เป็นเพียงบทสรรเสริญเพียงรำลึกถึงพระกรุณาธิคุณเท่านั้น
สังเกตจากบทธรรมจักรเห็นๆ เลยว่ามีชื่อของพระอัญญาโกณฑัญญเถระ อยู่ในบทธรรมจักรด้วย ทั้งๆ ที่ท่านยังไม่สำเร็จเป็นพระอรหันต์เลย แต่บทธรรมจักรกับมีชื่อท่านเป็นผู้สำเร็จเป็นพระอรหันต์อยู่ในบทสวดเสียแล้ว ซึ่งผิดจากความเป็นจริงที่ท่านอัญญาโกณฑัญญเถระสำเร็จเป็นพระอรหันต์หลังจากได้ฟังธรรมจักรแล้ว