คือ.. เรามีเพื่อนคนหนึ่ง 'เคย' สนิทกันมากๆ ตอนมอต้น (ตอนนี้เราอยู่มอสี่) เพื่อนคนนี้เราสนิทมากจริงๆ เเบบไปนอนบ้านT(ขอใช้ตัวTเปนตัวเเปรละกัน555ไม่อยากใช้คำว่ามันเราไม่ชอบอ่ะ-*-)ตื่นไปรร.พร้อมกัน ไปช่วยงานที่บ้านT ไปบ้านญาติTต่างจังหวัด Tก้อมานอนบ้านเรา กินข้าวบ้านเรา อยุ่รร.ก้ออยุ่ด้วยกันทุกวินาที จะไปไหนก้อไปด้วยกัน ก้อนะ คือทุกคนต้องมีเพื่อนสนิทเเบบนี้ใช่ไหมละ เข้าเรื่องเลย กลุ่มเรามีอยู่8คน .. พอจบมอสามก้อเรียนสายอาชีพสี่คน สามัญสี่คน ไอ่TกับไอN (Nเพื่อนในกลุ่มเรา)ก้อไปเรียนด้วยกัน(สายอาชีพ) เเล้วTมันก้อเปลี่ยนไปอ่ะ อยุ่ดีๆมันก้อเปลีายนไป เเบบ กันเพื่อนไม่ให้มาคุยกับN เเขวะN ทั้งๆที่ไอ่Nก้อคิดดีเเล้วนะว่าไม่ได้ทำไรให้Tไม่พอใจอ่ะ /เวลาTเกลียดหรือโกรธจะเปนเเบบนี้เพราะตอนมอต้นมีอพื่อนคนหนึ่ง ในห้อง จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าโกรธไรกันเเต่เเขวะกันเปนปีพอจบมอสามก้อดีกันเฉยเปนคนที่ไม่ง้อใครง่ายๆด้วยมีข้อเสียก้อเเค่เรื่องนี้/ เเพราะงั้นเราก้อเลยทักเฟสไปถามTว่าเออ ทำไมทำเเบบนี้ไอ่Nมันทำไรผิดวะ เหนเพื่อนใหม่ดีกว่าหรอ เเล้วดูTตอบ จะคิดอย่างงั้นก้อตามนั้นเเหละ โห เราโครตโกรธTอ่ะ เเบบ อะไรวะเปนเพื่อนกันมาตั้งนาน อุตส่าได้ไปเรียนด้วยกันเเล้วทำไมเปนเเบบนี้ /คือตอนมอสามเราเปนเพื่อนที่ดีต่อกันมากเลยนะ เเบบ เล่นด้วยกันกินด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน มีไรก้อช่วยกันคือ ผูกพันกันมาก/ เราก้อไม่เข้าใจ .... พอเพื่อนในกลุ่มอีกคนไอ่AทักไปถามT ได้คำตอบมาว่ารำคาญ พอเเยกจากกลุ่มมาอยุ่กันสองคนเเล้วรุ้สึกไม่ใช่ คือเราเเบบ เห้ย เเล้วสามปีที่ผ่านมาล่ะ T ก้อสนิทกะNรองจากเราเลยมั้ง ไปไหนกะNก้อบ่อย หมายถึงไปกันเเค่สองคนเลยนะไม่ใช่ไปทั้งกลุ่ม เเลกรถกันขี่ ก้อบ่อย เฮ้อ ตอนนั้นทุกคนในกลุ่มอึดอัดใจมากจริงๆ เเต่เรื่องเริ่มไปกันใหญ่ ถึงขนาดไอ่Nเกบไปฝันว่าเเขวะกันไปมาจนมีเรื่องกัน-_- เราก้อเลย.. มันขนาดนั้นเลยหรอวะ เพื่อนกันนะเว้ย เเล้วNก้อมาเล่าให้ฟัง/เพราะเรากับTไม่คุยกันจนห่างเหินเเล้วเราโมโหมากจริงๆเราให้ความสำคัญกับคำว่าเพื่อนมาก/Nเล่าเพื่อนในห้องเริ่มไม่ชอบTหลายคนเเล้ว เพราะตั้งเเต่มาเรียนที่นี่Tก้อเปนคนเหนเเก่ตัวมาก ปกติจะปกป้องเพื่อน Tเปนคนกรุ้ปเลือดO รักเพื่อนเเต่ตอนนี้กลับเอาตัวรอด เเล้วก้อชอบอวดว่าจะซื้อรถ เเต่ก้อไม่เหนซื้อสักที เราก้อเริ่มคล้อยตามนะ เพราะตอนมอต้นTก้อขี้อวดนิดๆเเต่ก้อไม่ขนาดนี้เเต่เราก้อไม่คิดว่าเพื่อนจะโกหกกันหรอกนะ มันจะไม่มีทางไหนทำให้เรากลับไปเปนเหมือนกันได้เลยหรอ.. เฮ้ออ จนปัจจุบัน TกับNก้อยังไม่ดีกันเลย เราก้อได้เเต่หวังว่าสักวันจะรวมตัวเเล้ว8คนพร้อมน่าพร้อมตา .... เพราะคิดถึงเพื่อนทุกคนมากจริงๆคิดถึงจนร้องไห้ออกมา สำหรับเราเพื่อนก้อเหมือนคนในครอบครัว เเต่ไม่รุ้ว่าเราจะสำคัญกับเพื่อนบ้างไหม เพราะวันเกิดเราเพิ่งผ่านมา เเต่.. เพื่อนทุกคนมาอวยพรเรา บอกว่าคิดถึง เเค่นี้น้ำตาเราก้อล่วงเเล้ว เราดีใจมาก เเต่รุ้ไหม ในความดีใจมีความน้อยใจซ่อนอยู่ เพราะไอ่T เพื่อนที่เราคิดว่าสนิทกันมากที่สุด ไม่มาเบิร์ดเดย์เราด้วยซ้ำ สามปี ไม่มีความหมายเลย... ความทรงจำดีๆไม่มีค่าเลยสำหรับเลยหรอ? เราควรทำยังไง.. เราคิดว่าเปนเพื่อนกันซะอีก เเต่เราคงเพ้อไปเองคนเดียว ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า คำว่าเพื่อนใช้ไม่ได้กับคนทุกคน