สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากจะมาแชร์ให้เพื่อนๆใน pantip ได้อ่านกัน และช่วยแนะนำหรือแสดงความคิดเห็นให้ผมด้วยว่าผมควรทำอย่างไร
อาจจะยาวไปหน่อย รบกวนเพื่อนๆสละเวลาอ่านสักนิดนะคับ

ขอเล่าประวัติและนิสัยส่วนตัวของผมนิดนึงนะคับ
สมัยเรียนมัธยมปลายผมมีแฟนคนนึง เธอน่ารักมาก เป็นที่หมายปองของ ผช หลายๆคนในโรงเรียน เธออายุน้อยกว่าผมประมาณ2ปี (ผม ม.6น้องก็ ม.4)ผมคบกันมาประมาณ2ปีแล้ว ผมค่อนข้างเป็นคนขี้อาย เขิน ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เพราะอะไรหรอ(ผมเป็นสิวที่หน้า) เลยทำให้ผมไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย แต่ผมก็ค่อยข้างดูดีในระดับหนึ่ง(ไม่ได้หลงตัวเอง) และนิสัยของผม ค่อนข้างขี้เล่น ชอบหยอด ชอบหว่านสเน่ห์ไปทั่ว จน ผญ หลายๆคนตกหลุมรักในตัวผม(ไม่ได้หลงตัวเอง) ไม่แม้แต่พวก ตุ๊ด กระเทย เกย์ ถามว่าทำถึงกล้า เหตุผลง่ายๆคับ เพราะมีเพื่อนคอยยุอยู่ตลอดเวลา เลยทำให้ผมกล้า แต่ถ้าอยู่คนเดียว ถ้าเจอ ผญ สวยๆ หรือ น่ารักๆ ผมนี้จะรีบหลบหน้าและไม่กล้าแม้กระทั้งมองหน้าเลยทีเดียว

จนมาวันหนึ่งผมได้เข้าเรียนต่อ ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง(ผมเป็นเด็ก ตจว.คับ) จึงทำให้เรื่องราวความรักของผมได้จบลง เพราะความห่างไกลกัน แต่นั้นก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ผมเครียด ทำอะไรไม่ถูก ร้องไห้ฟูมฟาย จนทำให้เพื่อนๆรอบข้างของผมเครียดไปด้วย ผมเป็นแบบนี้อยู่พักใหญ่ๆ (5-6เดือน) ถึงทำใจได้และยอมรับกับสิ่งที่เกิด (ผมขอไม่เล่าถึงเรื่องที่เลิกกับน้องเขานะคับ) หลังจากที่เลิกกับน้องเขาผมก็ทำตัว เจ้าชู้ หว่านสเน่ห์กับสาวๆไปทั่ว กับเพื่อนคาสโนว่า ของผมอีกคนหนึ่ง เรามักจะเป็นบัดดี้กัน หาสาวคุย จีบไปเรื่อยๆ(เหมือนแข่งกันจีบใครคุยได้หลายคนกว่า เอ็งหล่อ เอ็งเก่ง ประมาณนั้น) เป็นแบบนี้ประมาณ3-4เดือน

ผมมีเพื่อนในกลุ่มที่เรียนด้วยกันประมาณ 7 คนคับ(ชาย3 หญิง4) ที่เป็นก๊วนๆแก๊งเดียวกัน ช่วยเหลือเรื่องเรียน ฯลฯ และวันหนึ่งผมก็นอนคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาว่าสิ่งที่ผมทำมันไม่ดีเลย ผมควรจะหาคนที่จิงจังและจิงใจกับผมสักที (ผมเหมือนคนขี้แพ้ ที่หารักแท้ไม่เจอสักที)

เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มจากตรงนี้คับ
ผมเป็นคนที่เรียนไม่เก่ง แต่ค่อนข้างขยัน(ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง) วันไหนที่มีเรียนผมมั่งจะรีบไปเสมอ แต่เพื่อนๆก๊วนของผมมักจะช้าและเข้าเรียนสายอยู่ตลอด จึงทำให้ผมโมโหอยู่บ่อยๆ เวลานั่งเรียน เราจะนั่งเรียงกัน7คน หลังห้องคับ คุยโม้ กันตลอด และหลังเลิกเรียนเราจะชอบไปหาอะไรกินกันเป็นประจำและพักหลัง(ช่วงเกือบปี2) เวลาเรียนเสร็จและไม่มีเรียนวิชาต่อไป มักจะแยกย้ายกันหมด จึงทำให้ผมเหลือกันอยู่ 3คน (มีผม เพื่อนผญ.อ้วน และเพื่อนผญ.อีกคนที่หน้าตาดี ตัวเล็กๆ ขาว น่ารัก) เราสนิทกันมาก (เพื่อนผญ.2คนนั้นอยู่หอเดียวกัน) ซึ่งเราจะทำอะไรรึไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เรียกว่าตัวติดกันเลย จนคนส่วนใหญ่ชอบเรียก (3ผัวเมีย) ผมก็รู้สึกตลกดีเวลาได้ยินคำนี้ ความสนิทนี้มันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขมาก เมื่อได้อยู่ด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน ไปไหนก็มีกัน3คน (ผม อ้วน เตี้ย นามสมมุติ)

อ้วนเป็นคนเก่ง แต่ขี้เกียจ โหยหารักแท้มากกก(ใช้คำนี้ได้เลย) เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อได้รักแท้มา มีอยู่ครั้งหนึ่ง อ้วนได้มาสารภาพ รักกับผม บอกรักผม ผมนี้อึ้งไปเลย ถามว่าทำไมถึงมาบอกรักผม ก็เพราะไอ้เพื่อนก๊วนผมมันยุนี้เอง แต่ผมก็ปฏิเสธไป เพราะผมคิดกับอ้วนแค่เพื่อนจิงๆ(หล่อเลือกได้ไหมละ) แต่อ้วนมันก็เข้าใจ ผมใช้อ้วนสักผ้า รีดผ้า ทำทุกอย่าง เหมือนทาส แต่อ้วนไม่เคยบ่นเลย ทั้งๆที่เป็นแค่เพื่อนกัน (อ้วนคงรักผมมาก)

และอีกคนหนึ่ง เตี้ย เพื่อนสาวผม เธอ... แต่งงานแล้วและมีลูกสาว1คน เตี้ยเป็นคน เงียบๆ พูดเพราะ น่ารัก ขาว เวลาอยู่ด้วยเตี้ยจะเป็นกันเองมาก ชอบทำให้ผมยิ้มและขำ อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าผมจะเครียดจากเรื่องอะไรมาก็ตาม คงเป็นเพราะเหตุนี้จึงทำให้ผมตกหลุมรักเตี้ยเข้าให้แล้ว ผมบอกก่อนเลยว่าผมเป็นคนที่ไม่เคยคิดถึงเรื่องพวกนี้เลยจิงๆ ผมคิดเสมอแฟนผมหรือคนที่ผมคบจะต้องไม่ผ่านอะไรกับใครมาก่อนหรือไม่เคยมีน้องมาแน่นอน แต่ก็อย่างว่าคับยิ่งเกลียดยิ่งเจอ ผมมารู้สึกตัวอีกที ผมก็บอกรักเขาไปแล้ว ทั้งๆที่เค้ามีพร้อมทุกอย่าง ครอบครัวที่ดี ความรักทีดี แต่มันก็ไม่ทำให้ผมละควาพยายามเลย หลังจากที่ผมบอกรักเตี้ยไป (อ้วนรู้เรื่องคับ) ผมก็อยู่ด้วยกันมากขึ้น สนิทกันมากขึ้น เตี้ยห่างจากอีกฝั่งอย่างเห็นได้ชัด แต่ผมก็ยังไม่พอใจ เพราะผมรู้ว่าเขายังอยู่ด้วยกันที่บ้านของเตี้ย จนเวลาผ่านไป 4ปี เราคบกัน เพื่อนๆในสาขารู้หมด เตี้ยออกห่างจากอีกฝั่งเพื่อเลือกผม แต่ผมก็ยังไม่พอใจเพราะ ผมตามไปดูเฟสของมัน(แฟนเตี้ย) ทั้งรูปและสิ่งของ สถานที่ ที่มันอัพลงเฟส รู้ว่ามันยังไปๆมาๆอยู่ที่บ้านเตี้ย และเพราะเหตุนี้จึงทำให้ผมกับเตี้ยทะเละากันอยู่บ่อยๆ เตี่ยกับแม่เตี้ยเป็นคน ค่อนข้างตามใจลูก เพราะลูกสาวคนเดียว บ้านเตี้ยเรียกว่าฐานะดีเลยแหละ และบ้านผมไม่ได้รวยอะไรนักเหมือนครอบครัวอื่นทั่วไป จนมีอยู่ครั้งหนึ่งเรื่องใหญ่ก็เกิดขึ้น ผมพาเตี้ยมาบ้าน ซึ้งตอนนั้นไม่มีใครอยู่ ผมอยู่กับเตี้ย2คนบนห้องนอน และสิ่งที่ไม่ขาดคิดก็เกิดขึ้น พ่อของผมกลับมา (เรากำลังจะมีอะไรกัน) เปิดประตูเข้ามาเห็นทุกอย่าง และเรื่องก็เกิดเพราะคนที่บ้านผมรู้หมดทุกคนว่าเตี้ยเป็นใคร พ่อแม่พี่สาวผม2คน รู้หมด ผมเครียดอยู่พักใหญ่ ผมโดนห้ามทุกอย่าง เหมือนโดนขังอยู่แต่ในบ้าน สั่งให้เลิกยุ่งกับเตี้ยโดยเด็จขาด (แต่ผมก็ติดต่อกับเตี้ยอยู่ตลอดเวลา) เตี้ยก็เครียดเพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ จนเวลาผ่านไปๆ เราก็แอบคุยกัน คบกัน อยู่ด้วยกัน ตลอดเวลา4ปี ที่เรียนในมหาลัย เรามีความสุขมาก เรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน จนตอนนี้พวกเราเรียนจบแล้ว ต่างคนต่างกลับบ้าน แต่ก็ยังติดต่อกันตลอด แค่ไม่ได้เจอกันแค่นั้นเอง แต่มันก็ทำให้ผมคิดมากทุกวัน ผมเอาเฟสอีกอันไปส่องเฟสมันทุกวัน เวลาผมเห็นสิ่งของหรือสถานที่ ที่มันอยู่ มันทำให้ผมเครียดและใจสั่นตลอดเวลา ผมเริ่มนิ่งกับเตี้ย(ไม่ค่อยพูด) เตี้ยก็จะรู้ว่าผมเป็นอะไร และผมก็รับไม่ได้ทุกที ที่เห็นภาพแบบนั้นซ้ำๆ ถามว่ามันรู้ไหมที่ผมกับเตี้ยคบกัน (มันน่าจะรู้) ผมมั่งจะถามเอาความจิงจากเตี้ยอยู่บ่อยครั้ง แต่เตี้ยก็ปฏิเสธและโกหกผมอยู่ตลอด และสิ่งที่สำคัญ ผมอภัยและให้โอกาสเตี้ยเสมอทุกครั้ง ทั้งๆที่ผมก็มีหลังฐานต่างๆน่าๆ สิ่งที่เตี้ยชอบโกหกผมก็คือเรื่องอยู่ด้วยกัน ไม่ได้คุยกัน ไม่ได้เจอกัน (ซึ่งผมก็รู้ว่ามันไม่จิงเลย) เตี้ยโกหกผมตลอด

สิ่งที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้มันอยู่ในใจผมมาตลอด 4ปี ผมไม่เคยเล่าให้ใครฟังไม่เคยขอคำแนะนำจากใคร แม้กระทั้งพ่อแม่และพี่สาวของผมรวมถึงเพื่อนสนิท ผมเก็บมันไว้ในใจคนเดียวตลอด จนมาวันนี้ผมอยากระบายและให้เพื่อนในเพจนี้ช่วยให้คำแนะนำผมที ว่าผมควรทำอย่างไรต่อไป

ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำมาตลอด4ปีนี้มันผิด ผิดมาก แต่ผมดันหลุดปากบอกรักไปแล้ว และผมก็รักเตี้ยมาก ผมมาไกลเกินถอยหลัง หรือผมควรจะปล่อยเตี้ยไป...

ปล.
ขอบคุณสำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านและให้ความคิดเห็น กระทู้นี้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้เขียนและระบายมันออกมาจากใจผม ถ้าผมใช้คำที่ไม่เหมาะสมหรือผิดพลาดประการใด ผมขอกราบอภัยไว้ในที่นี้ด้วย ผมจะตามอ่านทุกคอมเม้นผมสัญญา

ขอบคุณคับ...