ขอใช้นามสมมติแทนแฟนเราว่าบีละกันนะ

เราคบกับบีมาได้ปีกว่า ก่อนนั้นบีเคยขอมีอะไรกับเรา แต่เราเห็นว่าเราทั้งคู่ยังเด็ก คือตอนนั้นเราเพิ่งก้าวเข้าสู่รั้วมหาลัยเป็นเฟรชชี่เลยจึงปฏิเสธ และบีเลยให้สัญญาว่าจะไม่มีอะไรกับเราก่อนแต่งงาน แต่ด้วยทางที่เราเลือกเดินมันต่างกัน เราทั้งคู่จึงอยู่ไกลกันมากพอสมควร แล้วอีกอย่างบีสอบติดนักเรียนทหาร แน่นอนว่าบีจะไม่มีเวลาให้เราแน่ นานครั้งที่เราจะได้เจอกัน พอดีวันนั้นเป็นวันที่บีได้ปล่อยตอนเที่ยงและถูกเรียกตัวกลับตอนเย็น บีจึงตัดสินใจมาหาเรา แต่นัดเราไปโรงแรมโดยใช้เหตุผลว่าอยากอยู่ด้วยกันและขอแค่ได้นอนมองหน้านอนกอดเท่านั้น เราก็เลยตกลงโอเค คือในใจตอนนั้นรู้แล้วล่ะว่าเค้าคิดอะไรและจะทำอะไรแต่เราก็ตัดสินใจไป พอไปถึงบีก็กระโดดกอดเราน้ำตาไหล เรากอดกันร้องไห้พักหนึ่งเลย และนี่เป็นกอดแรกของเราด้วย

หลังจากนั้นไม่ขอพูดนะคะ..ก็อย่างว่าแหล่ะค่ะ

แต่หลังจากที่เรามีอะไรกัน บีดูแลเราดีมากๆ ใส่เสื้อผ้าให้แต่งตัวให้ หวีผมทาแป้งให้ รู้ใจเราทุกๆอย่าง วันไหนที่บีได้ปล่อยบีจะโทรคุยกับเราทั้งวันไม่วางสายเลยแม้กระทั่งตอนนอน บีจะเฝ้าอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมให้เราทำอะไรสักอย่างแม้แต่จะหยิบช้อนกินข้าว บีเปลี่ยนเป็นคนละคนจากเดิม เค้าหวงเราหึงเรามากกว่าเดิม ไม่ชอบให้เราใกล้ใครและไม่ชอบให้ใครใกล้เรา ตามใจเราเอาใจเราทุกอย่าง ไม่ยอมให้เราต้องลำบากตากแดดถือของเองจนตอนนี้ใกล้จะสองปีแล้ว แต่หลังจากนั้นเราก็มีอะไรกันเรื่อยมา แต่ก็ไม่ได้บ่อยครั้งเพราะนานๆทีบีจะได้ปล่อยออกมา

เราเลยงงไปหมดสับสน ไม่มั่นใจว่าเค้าเป็นคนดีรึป่าว ถ้าดีแล้วเค้าผิดสัญญากับเราทำไม ไม่กล้าบอกกับใครว่าแฟนเราดีจริง อีกอย่างที่บ้านเรารักเค้าด้วย ถ้ารู้ว่าบีทำกับเราแบบนี้กลัวว่าเค้าจะกีดกันน่ะค่ะ?