สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกท่าน ก่อนอื่นขอเล่าเรื่องของเราก่อนนะคะ
          โดยนิสัยเราชอบทำตัวขี้อ้อนๆ ขี้งอแงเล็กน้อย แต่เราไม่ค่อยติดแฟนค่ะ ออกจะเป็นคนสบายๆ แฟนขอไปไหนให้ไป แต่คุยกันทุกวันนะคะ วันละนิดๆหน่อยๆ ไม่เกิน 10 นาที จุดพีคมันอยู่ที่แฟนเราต้องไปฝึกภาคทะเล 20 วันค่ะ ถึงครั้งนี้ไม่ใช่รอบแรกที่ไปแต่เราก็ยังไม่ชิน ก่อนวันลงเรือเรามีโอกาสไปส่งค่ะ ตอนแรกนางจะไม่ให้เราเข้าไปส่ง เพราะฝ่ายนางไม่ค่อยมีแฟนไปส่ง แต่เราดื้อแงะ สุดท้ายก็ต้องยอม ตอนเช้างานดราม่าก็ต้องมาค่ะ เราเอาหน้าซุกที่หลังนางแล้วน้ำตาไหล ปรากฏว่าแฟนเราเสื้อเปียกค่ะ 555 นางหันมาบอกเราว่า “เธอเราไปเรือ ไม่ได้ไปตาย” เราก็เออจริง ร้องไห้ทำไม -____-

          ตอนไปส่งในโรงเรียนไม่ต้องห่วงค่ะ ไม่มีมายืนสวีททั้งนั้น อยู่กับเพื่อน เราก็รอจนนางเช็คชื่อ เดินขึ้นเรือไปแล้วเราก็กลับ ช่วงเรืออยู่ฝั่งไม่เป็นปัญหาสำหรับเราค่ะ ช่วงดึกๆก่อนนอนก็ได้คุยบ้าง แต่แปบเดียว เราเองก็อยากคุยนานกว่านี้นะ เราคิดถึง แต่ก็คุยแค่แปบเดียวเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า และวันนี้ก็คงเหนื่อยทั้งวัน ช่วงเรือออกจากฝั่งนี่แหละค่ะ สัญญาณไม่มีไม่ได้คุย บางครั้ง 3-5 วัน จะได้คุยอีกทีก็ช่วงที่เรือเข้าฝั่ง ช่วงนี้เราก็หาอะไรทำนะ แต่ช่วงดึกๆก่อนนอนมันจะมีอารมณ์ ยิ่งฟังเพลง (ปกติเราชอบฟังเพลงก่อนนอน) แล้วเป็นเพลงแบบ ไกล, อดทนกับความเหงา, ไม่เคยจะห่างกัน อิเพลงที่มีเนื้อหาประมาณรอ คิดถึง พอได้ฟังต่อมน้ำตาเริ่มทำงานทันที มันยังไม่ไหลนะ มันคลอ แล้วก็เริ่มปริ่ม คือเราก็ไม่รู้ว่าจะเศร้าทำไม แต่มันเป็นฟีลลิ่งอ่ะ มันมาเอง คงแบบคิดถึง ปกติคุยกันทุกวัน ปกติยังได้รู้ว่าทำอะไรอยู่ตอนนี้ ฮือออออออ TT  

          มีเพื่อนๆคนไหนเป็นแบบเราไหมคะ เวลาอยู่ไกลๆกับแฟน เป็นยังไงกันบ้าง ทำอะไรกันบ้างคะ มาแชร์ความรู้สึกกันนะ