อืม เราก็เคยเกลียดแคมเปญนี้มาก เพราะตอนแรกเราดูแค่คลิปวิดีโอของชาวเวียดนามคนหนึ่งที่แต่งหน้าเละๆ เติมสิว เขียนคิ้วให้ดูน่าเกลียด จากนั้นก็... ปิ้งง กลายเป็นคนสวยไปเลย ตอนแรกที่เราดูเราไม่รู้สึกอะไร คิดว่าคงเป็นการเรียกร้องความสนใจไปก็แค่นั้น แต่พอหลังๆเห็นคนแชร์คลิปประมาณนี้บ่อยขึ้น ไม่ได้มีแค่คนเดียว
แต่มีเป็นร้อยๆ ซึ่งเราทนดูสองสามคลิปแล้วก็หยุดเลย เพราะมันเป็นการ "เหยียดหยาม" ที่รุนแรงอย่างหนึ่ง การที่ให้คนเฟคแต่งหน้าทาปากเละๆ แล้วสุดท้ายก็เฟคแต่งหน้าทาปากให้มันสวยๆ มันเรียกว่าดีตรงไหน มันช่วยให้คนที่หน้าตาหน้าเกลียดจริงๆรู้สึกดีขึ้นจริงๆรึเปล่า ก็ไม่ นอกเสียนี่คือกระแสโชว์ความสวยความหล่อตัวเอง นี่ไม่ว่าจริงๆ  
ซึ่งโชคดีจริงๆที่เราได้มาอ่านที่มาที่ไปของชาเลนจ์นี้ เพราะมันทำให้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่าง คือคนที่คิดชาเลนจ์นี้เขาไม่ได้มีเจตนาร้ายเลย แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงสังคมหน้ากากแห่งความที่มองผู้คนจากผิวเผิน ความทะเยอทะยานที่ไร้คุณค่าแต่กลายเป็นค่านิยมของวัยรุ่น ผู้ใหญ่ในอนาคต ความสวยความหล่อที่มีค่ามากกว่าความรู้และปัญญา กลายเป็นใบเบิกทางแห่งความรุ่งโรจน์ และคลิปที่ทำต่อๆมาพวกนี้ก็ไม่ต่างกันเลย มันทำให้เราตีความได้ในหลายๆแง่
แต่เราไม่ได้มองคนหน้าตาดีเป็นโง่นะ พวกเขาไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ ก็เหมือนที่พวกเราคนหน้าตาไม่ดีก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมาเป็นแบบนี้เช่นกัน มันไม่มีทางเลือก แต่เราไม่อยากให้คนหน้าตาไม่ดีถูกมองอย่างรังเกียจ เหมือนสัตว์ประหลาด ไม่ใช่เหมือนคน โอเค สัตว์ทุกชนิดล้วนอยากได้พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพื่อการสืบพันธุ์อยู่ แต่มนุษย์เราต่างจากสัตว์โดยสิ้นเชิง เพราะพวกเรามีปัญญา ที่จะใช้พิจารณาถึงจิตใจว่ามีความดีมากน้อยเพียงไหน  ไม่ใช่แค่การตัดสินจากผิวหนังที่หุ้มกระดูกเหมือนสัตว์แบบนี้ ถูกไหม

เหมือนพวกเศรษฐีที่ชอบบอกว่าเงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญอ้ะ เอ็งรวยอยู่แล้วเอ็งก็พูดได้ไง

ไอ้เคสนี้ก็เหมือนกัน หน้าตาไม่ใช่สิ่งสำคัญ ก็พวกเอ็งดูดีอยู่แล้วพวกเอ็งก็ทำได้พูดได้ไง

เป็นเทรนด์ที่งี่เง่าที่สุดเท่าที่เคยเจอเลยครับ

ไม่ได้หมายถึงต้นฉบับนะ อันนั้นจุดประสงค์เค้าดีอยู่แล้ว แต่ไอพวกที่ทำตามๆ กันมานี่สิ...