เราเป็นคนคิดมากตลอดเลยค่ะ เวลาเจอเรื่องอะไรก็ชอบคิดมาก กลัวว่ามันจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ พูดง่ายๆก็คือชอบคิดเกินเหตุอ่ะค่ะ อย่างเช่นเวลาเราไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะไม่สบายอ่ะ เราเลยไม่ได้ทำงานส่งอาจารย์ กลัวมาก กลัวติด ร. กลัวต้องไปแก้ ร. ช่วงปิดเทอม คิดไปไกลเลยอ่ะ ทั้งๆที่มันยังทำงานส่งทัน แต่เราดันกังวลเกินไป เป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ สุดท้ายเราก็ส่งงานทันนะคะ ทั้งๆที่ไม่น่าคิดไปไกลขนาดนั้นเลย แล้วเราเป็นคนเก็บกดด้วยอ่ะ เวลามีอะไรก็ไม่ค่อยระบายให้คนอื่นฟังหรอกค่ะ ไม่รู้จะระบายกับใคร เก็บไว้ในใจตลอด จะชอบแอบไปร้องไห้คนเดียวมากกว่า T T บางทีก็คิดว่าคงไม่มีใครเข้าใจเราหรอก พยายามปล่อยวาง พยายามไม่คิดมาก แต่มันก็ยังคิดอยู่ดี เราเป็นคนเครียดง่ายด้วย เครียดจนนอนไม่หลับก็มีค่ะ(ทรมานมาก)เคยเครียดเรื่องหนังสือหายอ่ะค่ะ เครียดมาก กลัวว่าเราจะตามงานไม่ทัน กลัวว่าจะต้องซื้อหนังสือใหม่ เครียดไปหมดเลย ทั้งๆที่ยังหาไม่ทั่วเลย สุดท้ายเพื่อนยืมไปค่ะ เราคงจะลืมไปว่าเพื่อนยืมไปตอนไหน สุดท้ายเราก็มานั่งคิดว่า เครียดไปมันไม่มีประโยชน์เลย แต่ทำไงได้ เราเป็นแบบนี้แก้ยังไงก็ไม่หายอ่ะค่ะ อีกอย่างเราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากๆด้วยเวลาคนอื่นทุกข์ใจเราจะคอยให้กำลังใจเสมอเลย เราอยากทำให้เขามีความสุข ไม่อยากให้เขาทุกข์ เพราะเราเข้าใจความรู้สึกดีค่ะ แต่เรากลับไม่มีใครให้กำลังใจเลย เวลาเราท้อแท้ ต้องคอยปลอบใจตัวเองตลอด ทำให้เราเครียดค่ะ ทำไมไม่มีใครให้กำลังใจเราเลย แต่ก็พยายามลืมๆมันไป ทั้งๆที่แทบอยากทรุดลงกับพื้น T T พยายามปล่อยวางก็แล้ว แต่มันก็ทำไม่ได้อ่ะค่ะ มันก็ยังคิดซ้ำไปซ้ำมาอยู่ดี เราควรจะทำยังไงดีคะ ทุกวันนี้แทบไม่มีกำลังใจเลยค่ะ ช่วยเราหน่อยนะคะ