เตียนอุย 典韦
เป็นชาวตำบลอี่อู๋ เมืองเฉินหลิว (ตันลิว) มณฑลเหอหนาน
รูปร่างสูงใหญ่ จิตใจห้าวหาญ มีเรี่ยวแรงมากมาย ถือง้าวคู่หนัก 80 ชั่งเป็นอาวุธ เดิมอยู่กับเตียวเมา
แล้ววิวาทกับพวกบ่าว ต่อยตายไปหลายคน จึงหนีไปอยู่เขา แฮหัวตุ้นไปพบขณะที่เตียนอุยกำลังไล่จับ
เสือข้ามลำธาร ก็ชวนมาอยู่กับโจโฉ โจโฉได้ทดลองให้เตียนอุยแสดงฝีมือขี่ม้ารำง้าวให้ดู พอดีเสาธงใหญ่
ต้องพายุเอนจะล้ม ทหารประมาณ 25 คนเข้าประคองตั้งให้ตรงก็ไม่ไหว เตียนอุยจึงเข้ามาประคองคนเดียว
ก็ตั้งเสาขึ้นได้ เมื่อโจโฉได้ประจักษ์ถึงพละกำลังของเตียนอุย จึงสรรเสริญเตียนอุย เป็นใจความสั้น ๆ ว่า
“มีกำลังดุจหนึ่งคนโบราณ” หรือ "古之恶来" (เอ้อไหลกลับชาติมาเกิด) นี่เอง โจโฉพอใจมาก รับตัวไว้ตั้ง
ให้เป็น ตูอุ้ย (ทหารองครักษ์) ปรากฏว่าเตียนอุยปฏิบัติงานได้อย่างดียิ่ง และได้ช่วยชีวิตโจโฉไว้ขณะตกอยู่
ในที่ล้อมของลิโป้ในเมืองลิหยง ซึ่งหวุดหวิดที่สุด โจโฉถูกไฟคลอกถึงต้องฉีกเสื้อทิ้ง หนวดและผมไหม้เกรียม
ต่อมาโจโฉยกไปตีเมืองอ้วนเซีย ในมณฑลหูเป่ยได้ โดยเตียวสิ้วเจ้าเมืองยอมวางอาวุธแต่โดยดีก่อน แล้วกลับ
ซ้อนกลมอมเหล้าเตียนอุย แล้วลักเอาง้าวคู่มือไปเสียจึงลงมือโจมตีทัพโจโฉ เตียนอุยกำลังมึนเมา ฉวยดาบของ
ทหารต่อสู้จนดาบหัก แล้วฉวยศพทหารฟาดทหารเตียวสิ้วต่อไป ทหารเตียวสิ้วระดมยิงเกาทัณฑ์และเอาทวนแทง
เตียนอุยหลายเล่ม เตียนอุยซวนไปยืนพิงประตูค่ายสิ้นใจตาย และโจโฉก็แตกทัพกลับ”
เอ้อไหล 恶来
เอ้อไหล มีปรากฏอยู่ในพงศาวดาร สื่อจี้ 史记 ของซือหม่าเซียน นักประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน ซึ่งบันทึกไว้ในบางตอนว่า
เอ้อไหล เป็นผู้ที่มีร่างกายแข็งแรงมากเหนือคนธรรมดา เป็นขุนพลของพระเจ้าโจ้วหวัง กษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์ซาง
เป็นบุตรของเฟยเหลียน ทั้งสองคนพ่อลูกเป็นขุนนางของพระเจ้าโจ้วหวัง มีความแข็งแรงราวกับพญาแรด มีความกล้าหาญดั่ง
หมีและเสือ ทั้งสองรับภาระดูแลบ้านเมือง ในขณะที่พระเจ้าโจ้วหวังใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในวัง
เอ้อไหล เป็นยอดองครักษ์สมัยราชวงศ์ซาง (1600-1046 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เป็นช่วงเวลาก่อนยุคสามก๊กมากกว่าหนึ่งพันปี
เตียนอุยจึงมีชื่อเล่นว่า "เตียนอุยเอ้อไหล"
เตียนอุยเอ้อไหล
เป็นชาวตำบลอี่อู๋ เมืองเฉินหลิว (ตันลิว) มณฑลเหอหนาน
รูปร่างสูงใหญ่ จิตใจห้าวหาญ มีเรี่ยวแรงมากมาย ถือง้าวคู่หนัก 80 ชั่งเป็นอาวุธ เดิมอยู่กับเตียวเมา
แล้ววิวาทกับพวกบ่าว ต่อยตายไปหลายคน จึงหนีไปอยู่เขา แฮหัวตุ้นไปพบขณะที่เตียนอุยกำลังไล่จับ
เสือข้ามลำธาร ก็ชวนมาอยู่กับโจโฉ โจโฉได้ทดลองให้เตียนอุยแสดงฝีมือขี่ม้ารำง้าวให้ดู พอดีเสาธงใหญ่
ต้องพายุเอนจะล้ม ทหารประมาณ 25 คนเข้าประคองตั้งให้ตรงก็ไม่ไหว เตียนอุยจึงเข้ามาประคองคนเดียว
ก็ตั้งเสาขึ้นได้ เมื่อโจโฉได้ประจักษ์ถึงพละกำลังของเตียนอุย จึงสรรเสริญเตียนอุย เป็นใจความสั้น ๆ ว่า
“มีกำลังดุจหนึ่งคนโบราณ” หรือ "古之恶来" (เอ้อไหลกลับชาติมาเกิด) นี่เอง โจโฉพอใจมาก รับตัวไว้ตั้ง
ให้เป็น ตูอุ้ย (ทหารองครักษ์) ปรากฏว่าเตียนอุยปฏิบัติงานได้อย่างดียิ่ง และได้ช่วยชีวิตโจโฉไว้ขณะตกอยู่
ในที่ล้อมของลิโป้ในเมืองลิหยง ซึ่งหวุดหวิดที่สุด โจโฉถูกไฟคลอกถึงต้องฉีกเสื้อทิ้ง หนวดและผมไหม้เกรียม
ต่อมาโจโฉยกไปตีเมืองอ้วนเซีย ในมณฑลหูเป่ยได้ โดยเตียวสิ้วเจ้าเมืองยอมวางอาวุธแต่โดยดีก่อน แล้วกลับ
ซ้อนกลมอมเหล้าเตียนอุย แล้วลักเอาง้าวคู่มือไปเสียจึงลงมือโจมตีทัพโจโฉ เตียนอุยกำลังมึนเมา ฉวยดาบของ
ทหารต่อสู้จนดาบหัก แล้วฉวยศพทหารฟาดทหารเตียวสิ้วต่อไป ทหารเตียวสิ้วระดมยิงเกาทัณฑ์และเอาทวนแทง
เตียนอุยหลายเล่ม เตียนอุยซวนไปยืนพิงประตูค่ายสิ้นใจตาย และโจโฉก็แตกทัพกลับ”
เอ้อไหล 恶来
เอ้อไหล มีปรากฏอยู่ในพงศาวดาร สื่อจี้ 史记 ของซือหม่าเซียน นักประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน ซึ่งบันทึกไว้ในบางตอนว่า
เอ้อไหล เป็นผู้ที่มีร่างกายแข็งแรงมากเหนือคนธรรมดา เป็นขุนพลของพระเจ้าโจ้วหวัง กษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์ซาง
เป็นบุตรของเฟยเหลียน ทั้งสองคนพ่อลูกเป็นขุนนางของพระเจ้าโจ้วหวัง มีความแข็งแรงราวกับพญาแรด มีความกล้าหาญดั่ง
หมีและเสือ ทั้งสองรับภาระดูแลบ้านเมือง ในขณะที่พระเจ้าโจ้วหวังใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในวัง
เอ้อไหล เป็นยอดองครักษ์สมัยราชวงศ์ซาง (1600-1046 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เป็นช่วงเวลาก่อนยุคสามก๊กมากกว่าหนึ่งพันปี
เตียนอุยจึงมีชื่อเล่นว่า "เตียนอุยเอ้อไหล"