คือตอนม.4 ในกลุ่มมี5คน(ตอนนี้เราอยู่ม.5) ในกลุ่มนั้นก็..มีเพื่อนที่เราสนิทที่สุดอยู่ แต่พอม.5ต้องย้ายห้องไงก็เลยต้องแยกกัน แล้วก็มีเพื่อนคนนึงในกลุ่มติดมาห้องเดียวกะเราด้วย คือมันก็ดีนะ(ตอนนี้นั่งข้างๆกัน)แต่..เหมือนมันเป็นเพื่อนที่คบเรื่อยๆได้ แต่สนิทด้วยไม่ได้ และเราต้องการเพื่อน'สนิท'ไง คือเข้าใจมะว่ามันม.5แล้วอ่ะ ก้อยากมีคนที่คอยให้คำปรึกษาที่คุยทุกเรื่องได้ แต่คือมันนิสัยเด็กมากกกก(หรือว่าเรานิสัยผู้ใหญ่ไปก็ไม่รู้นะ) ก็เลยแบบ..คุยเรื่องที่มันเป็นส่วนตัวหรือบ่นไม่ค่อยได้อ่ะ เคยคุยแล้วนะ..แต่เหมือนมันก็ฟังอย่างเดียวไม่ได้ให้คำปรึกษาหรือพูดอะไร มันก็ทำให้เรารู้สึกเหมือนบ่นให้มันฟังอยู่ฝ่ายเดียวซึ่งมันไม่เคยจะบ่นให้เราฟังเลยสักครั้งไง อย่างตอนนั้นมันเปลี่ยนตัสเป็น.. "อย่างน้อยการ์ตูนก็ไม่เคยทำให้เราร้องไห้" แต่พอไลน์ถามไป มันก็บอก"เปลี่ยนกลับก็ได้"แล้วก็ไม่บอกว่าเป็นอะไร คือมัก็ไม่ผิดหรอ.. แต่พอมันทำแบบนี้เราก็รู้สึกว่า นี่มันเป็นเพื่อนเราอยู่ฝ่ายเดียวหรือเปล่า เราเคยเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับมันบ้างมั้ย? ตอนนี้เราก็เลยซึมๆอ่ะคือไม่รู้จะคุยไรกะมันแล้ว..ย้ำอีกทีนะ..คือ มัน ก็ ไม่ ได้ ผิด (หรืออาจเป็นเพราะว่ามันไม่ได้ผิดเนี่ยแหละมั้งเราถึงซึมๆอยู่แบบนี้ คนที่ผิดน่าจะเป็นเราเองมากกว่าที่ไม่รู้จะคุยไรกะมันอ่ะTT)

ขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าควรจะทำยังไงดี..