สวัสดีคะ เราจะมาเล่าเรื่องราวความรักของเราที่โดนเพื่อนหักหลัง มันเจ็บปวดจนเกินคำบรรยายคะ

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นเราอยู่ม.1เป็นช่วงปิดเทอมก่อนเปิดเทอม2 เราไปเรียนพิเศษเปียโนตามปกติของเรา ในขณะที่เรากำลังนั่งรอพ่อมารับก็มีคนเปิดประตูเข้ามา ละเดินผ่านเราไป เราเงยหน้าขึ้นมามองพอดี ตอนนี้เรารู้สึกได้เลยว่าหัวใจเราเต้นแรงมาก เพราะเค้าคนนั้นหล่อมาก และก็แบกกีตาร์ที่หลังดัวย ตอนนั้นในใจเราปั่นป่วนไปหมด ได้แต่คิดว่า"เค้าชื่ออะไรนะ? อยู่รร.อะไร? อยู่มออะไร?" ละแล้วจู่ๆพ่อก็มาถึงพอดี เราเลยต้องกลับบ้านไปอย่างเสียดาย ในใจเราก้คิดว่าคราวหน้ามาต้องเจออีกแน่ และแล้วเราก้ไม่เจอเค้าอีกเลย เพราะครั้งนั้นที่เราเจอเค้าเป็นครั้งสุดท้ายที่เค้ามาเรียน เราก้เลยทำใจ จนกระทั่งเปิดเทอมเทอม2 ในขณะที่เรานั่งเมาท์กับเพื่อนอยู่ เพื่อนเราก็กำลังพูดกับเพื่อนอีกคนว่า"นู่นๆ คนของมาแล้ว" ด้วยความอยากของเรา เราก็เลยมองตามที่เพื่อนมันชี้ เรานี่อึ้งไปเลยเพราะผู้ชายคนนั้นคือคนๆเดียวกับที่เราเจอ ใจเรากลับมาเต้นแรงอีกครั้ง ละเราก้แอบไปสืบมาว่าอยู่ห้องโครงการณ์วิทย์-คณิต(ห้องคิง) คือด้วยความที่เค้าหล่อ ขาว เรียนเก่ง กีฬาเก่ง กีตาร์เก่ง ทำให้เค้าป๊อปมากในโรงเรียนและก้ป๊อปที่สุดในระดับชั้น เราก็หน้าตาดี(จริงๆ) ขาว อยู่ห้องสายอิ้ง เราเลยรุกไปก่อนเลย [เราขอแทนคนที่เราชอบว่ามิกนะ] เราก็ทักเฟสเมิกป คุยๆ ไปๆมาๆจนเราสนิทกัน คุยด้วยกันทุกวัน บางทีมิกก้ทักเราก่อนมั่ง เราก็แอบคิดว่าเค้าอาจจะมีใจให้เรา เป็นช่วงที่ฟินมากๆ จนขึ้นม.2เรามีเพื่อนผู้หญิงคนนึงที่สนิทกัน[เราขอแทนมันว่าฟ้านะ] ฟ้าอยู่ห้องเดียวกับมิก เราเลยบอกให้ฟ้าช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อย มันก็ช่วยเรานะ จากที่มันแทบไม่สนิทกับมิกเลย อยู่ๆเรามีความรู้สึกว่ามันสนิทกันมากกว่าแต่ก่อน สนิทกันมากเกินไป! เราก็ทำเป็นเฉยๆเพราะเราก้คิดว่าคงไม่มีไร ละอยู่ๆก้มีช่วงนึงที่มันไม่ช่วยอะไรเราเลย เงียบไปเลย เราก็ไม่คิดอะไร จนปิดเทอมเราก็เล่นเฟสอยู่ละอยู่ดีๆเราก้เลื่อนมาเจอข้อความที่ฟ้ามันโพสท์เหมือนคนกำลังมีความรัก เราก้อ่านคอมเมนต์จนเรามั่นใจเลยว่า มันชอบมิก ตอนนั้นเราโมโหมาก เสียใจมาก มันส่งข้อความมาปกติเราก้ตอบห้วนๆเพราะโกรธมากจริงๆ มันก็รู้แล้วแหละว่าเรารู้เรื่องแล้วมันก้ขอโทดเรา แต่เราก็ยังทำใจไม่ได้ คือไม่คิดว่าจะทำกันอย่างนี้ เราชอบมิกก่อน ชอบมิกมาก ชอบมาซักพักแล้ว แต่ด้วยความที่ฟ้ามันอยู่ห้องเดียวกับมิก มันชอบใช้โอกาศทำเป็นแม่สื่อไปคุยกับมิกจนสนิทกัน เราไม่คุยกับมันนานมากรวมถึงไม่คุยกับมิกด้วย จนเขาก็รับรู้ได้ว่าเราเปลี่ยนไป มิกก้ทักมาถามบลาๆ เราก้ตอบไปห้วนๆเพราะยังทำใจไม่ได้ละก้คุยกันปกติแต่ไม่สนิทเหมือนเดิม จิงๆแล้วเราไม่ได้ให้ฟ้าช่วยคนเดียว แต่เราให้อีกคนเป็นเพื่อนสนิทของมิกช่วยเราด้วย[ขอแทนว่าต้านะ] คือต้ามันก็ช่วยเรา มันดีมากๆเลย จนถึงตอนที่เรารู้ว่าฟ้ามันหักหลังเรา เราก้เล่าให้ต้าฟัง ต้ามันก้เข้าใจเรา ให้กำลังใจเราเสมอ คอยให้คำปรึกษาตลอด เรารู้สึกเสียใจมากๆกับเคสมิก เราก็เริ่มตัดใจกับมิกละจู่ๆเราก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กับต้า...

เรื่องมิกก็จบไปแล้วนะ จนตอนนี้เราม.4แล้วเรายังแทบไม่มองหน้าฟ้าเลย เดี๋ยวเราจะมาเล่าเรื่องต้าต่อนะ เป็นตอนที่อยู่มอ3 แสดงความคิดเห็นกันด้วยน้า ยาวไปหน่อยเพราะใส่รายละเอียดเยอะ