** อยากให้ทุกคู่ลองอ่านดูคับ คู่ที่ทะเลาะกัน เพื่อจะช่วยให้ปรับตัวเข้าหากันได้ครับ
สวัดดีครับ ผมจะมาเล่าเกี่ยวกับเรื่องชีวิตคู่ของผมครับ ผมไม่ค่อยได้อ่าน Pantip เท่าไหร่ แต่แฟนจะชอบอ่านมาก ผมจะอ่านเฉพาะเรื่องที่น่าสนใจ แล้วก็เรื่องเกี่ยวกับความรักครับ ผมได้อ่าน กระทู้การดูแลความรักครับ >>> http://ppantip.com/topic/33874621 กระทู้นี้ครับ ที่ทำให้ผมมาเขียนเรื่องราวในวันนี้
  ผมกับแฟนคบกันมาได้ 6 ปีแล้วครับ ปีนี้จะเข้าปีที่ 7 แล้วครับ ตอนนี้ชีวิตก็กำลังดีครับ ไม่ค่อยทะเลาะกันแทบจะไม่ทะเลาะเลยครับ เรา2คนอยู่กันเหมือนเพื่อนครับพูดแรงๆบ้าง พูดหวานๆบ้าง ด่ากันบ้าง เล่นกันบ้างครับ แต่ก่อนที่ชีวิตคู่จะมาถึงทุกวันนี้ มันไม่ได้สวยหรูเลยคับ มีทะเลาะกัน จะเลิกกัน เหมือนทุกคู่คับ แต่ที่อยู่กันมาได้6ปี จะ7 ปีก็เพราะความเข้าใจและการปรับเข้าหากันของเรา2คนคับ
          ผมเป็นคนอ่อนไหวง่ายคับ เจ้าชู้ ตั้งแต่คบกันปีแรกผมก็ทำให้เค้ามีน้ำตาครับ เรื่องเกี่ยวกับแฟนเก่าครับ แฟนของผมเป็นคนขี้หึงมากครับ แรกๆเค้าก้องี้เง่ามากคับ หลังจากที่มีเรื่องแฟนเก่าผมไป ก็จบไปครับ แล้วผมก็ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงอีกในตอนนั้น แต่แฟนผมเป็นคนงี่เง่าแบบสุดๆครับ แค่ผมไปเที่ยวกับเพื่อน ไปกับพี่ชาย หรือบางครั้งอยู่กับครอบครัว เราก็ทะเลาะกันครับ เราคุยโทรศัพท์กันผมบอกว่าอยู่บ้านญาติครับขอไปแทงสนุ๊กกับพี่ชาย โต๊ะอยู่ไม่ไกลเดินไปก็ถึงครับ แฟนผมไม่ยอม เราก็ทะเลาะกันครับ แรกๆเวลาทะเลาะกันผมจะเป็นคนพูดและโมโหส่วนแฟนผมจะร้องอย่างเดียวครับ พอผ่านไปซักพักหายโมโหเราก็กลับมาคุยกันคับ (ผมเป็นคนหายโกรธง่าย) ครั้งต่อมาผมไปแข่งกีฬาครับ ได้รางวัลมา อาจารย์ก็พามาเลี้ยงแต่แฟนผมไม่เข้าใจแล้วเราก็ทะเลาะกัน เหมือนทุกครั้ง บางครั้งเราอยู่ด้วยกันทะเลาะกัน ก็มีกระทบกระทั่งกันบ้าง แรกๆจะเป็นผมที่โมโหแล้วเสียงดังใส่ แล้วก้อจับแขนเค้าแน่นๆ แรงๆบ้าง เค้าบอกผมว่าเค้ากลัว เค้าเคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันอย่าทำแบบนี้อย่าเสียงดัง เค้ากลัว ผมก็สัญญากับเค้าว่าผมจะไม่ทำอีก หลังจากนั้นเวลาทะเลาะกันผมก็จะไม่ทำเค้าครับ ปล่อยให้เค้าเป็นคนพูดหรือบางครั้งเค้าก็ทำผมครับ ชีวิตคู่เราไม่ค่อยสวยแต่เราก็ยังคบกันจนจบ ม.6 หลังจากที่เราจบ ม.6 เราก็มาเรียนมหาลัยเดียวกันครับ อยู่ด้วยกัน (ทางบ้านรับรู้ครับ) เข้ามหาลัยแรกๆ ก็มีกิจกรรมครับ ก็ต้องจดเบอร์แรกเบอร์กับเพื่อนไว้ครับ ผมก็จดเบอร์ใส่กระดาษให้หัวหน้าเหมือนที่ทุกคนจด แต่ผมก็ไม่ได้จดของใครมาครับ ให้ไปอย่างเดียว (โทรศัพท์ผมจะใช้เครื่องเดียวกันครับ เพราะผมมีแฟนผมก็เลยไม่ได้ใช้อะไรมากผมเลยไม่ซื้อครับ ) พอกลับถึงหอพัก โทรศัพท์ก็ดังครับ แฟนผมรับ ผู้หญิงโทรมาครับ แฟนผมถามว่าใคร เค้าบอกเพื่อนจะโทรมาบอกฝันดีเฉยๆ เท่านั้นแหละครับ เราก็ทะเลาะกันทั้งๆที่ผมไม่รู้ด้วยว่าใคร เค้าร้องแล้วถามว่าใคร ผมก็ตอบไปว่าไม่รู้ เพราะผมไม่รู้จริงๆคับ เค้าก็มีทำร้ายผมบ้าง ผมก็เฉยครับ เราทะเลาะกันดังมาก ไม่ได้กลัวเพื่อนข้างห้องได้ยินเลยครับ เราทะเลาะกันจนเค้ายอมผมครับ เพราะผมไม่รู้จริงๆ หลังจากเหตุการณวันนั้นก็เป็นเหตุการณของความเจ้าชู้ของผมครับ หลังจากที่เค้างี่เง่าแล้วเราต้องทะเลาะกัน บางครั้งผมไม่ผิดเราก้อต้องทะเลาะกัน เค้าก็เริ่มลดความงี่เง่าครับ งี่เง่าน้อยลง พอเค้างี่เง่าน้อยลงความเจ้าชู้ของผมก็เริ่มขึ้นครับ ครั้งแรกเป็นทาง อินเตอร์เน็ตครับ เค้าจับได้เราก็ทะเลาะกัน เค้าก็ทำร้ายผมแล้วก็จะย้ายมหาลัยครับ ผมก็ไม่ยอม ผมก็ขอโทษ พูดคุยกับเค้าแล้วเราก็ดีกันครับ และก็มีอีกหลายครั้งครับ หลายครั้งมาก ที่เป็นเพราะความเจ้าชู้ของผมครับ เวลาทะเลาะ เค้าจะเลิกแล้วผมก็เป็นคนรั้งไว้ครับ ผมไม่ยอมเลิกครับ เค้าก็ยอมเชื่อใจผม เชื่อใจทุกครั้ง กับมาคบกับผมทุกครั้ง (ที่เค้าไม่ยอมเลิกกับผมไม่ไช่เพราะเค้าไม่ที่ไปนะครับ เค้ารักครับเค้าจึงหันกลับมา) พอเราทะเลาะกัน ตีกัน บางครั้งผมทนเค้าตีผมไม่ไหวผมก็ทำเค้ากลับไปครั้งหนึ่งแต่พอผมเห็นเค้าเจ็บเค้าร้องผมก็คุกเข่าร้องแล้วขอโทษเค้าคับที่ผมผิดสัญญาแล้วทำเค้าผมเค้า บางครั้งเราทะเลาะกันแบบไม่มีเหตุผล ผมจะเลิก แล้วก็มีตีกันบ้างก็เป็นเค้าครับที่รั้งผมไว้ ตอนนี้เราทั้งคู่ขึ้นปี4แล้วครับ ยังเรียนอยู่ด้วยกัน พักอยู่ด้วยกันครับ ตอนนี้เวลาผมจะไปไหนกับเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนผมจะพาเค้าไปด้วยครับ แฟนผมเป็นคนตลกคุยเก่ง รูปร่างหุ่นไม่ได้เฟี้ยวฟ้าว แต่น่ารักครับ จนเค้าสนิทกับเพื่อนผมเหมือนเพื่อนเค้าเองแล้วครับ แต่เวลาแฟนผมจะไปไหนกับเพื่อนๆ ผมก็ยอมให้เค้าไปครับ ผมก็เป็นห่วง หวง นะ แต่จะให้ผู้ชายไปอยู่ในกลุ่มผู้หญิงคนเดียวก็ไม่เอาครับ ผมก็ให้เค้าไป และบอกเค้าว่าไปเถอะ ผมเข้าใจไม่โกรธ เค้าก็กลัวผมโกรธ แต่ผมก็เข้าใจครับ ผู้หญิง ไปเที่ยว ไปกินหมูกะทะ ผมเป็นผู้ชาย เดี๋ยวเค้าจะคุยกันไม่สะดวก เพื่อนเค้าผมก็รู้จัก แต่สนิทไม่มาก ตอนนี้ชีวิตคู่เราดีขึ้นมากครับ แทบจะไม่ทะเลาะกันครับ จากเค้าที่งี่เง่ามากๆ เค้าก็ลดน้อยลงครับ จากที่ไม่ค่อยให้ผมไปไหนกลับเพื่อน บางครั้งเค้าเองก็บ่นครับว่าไม่คิดจะไปไหนกับเพื่อนบ้างหรอ ผมออกไปผมก็จะพาเค้าไปจนเค้าเบื่อเลยครับ ที่ผมพาเค้าไปเพื่อที่จะได้ไม่ให้เค้าเป็นห่วงครับ ไม่ต้องคอยระแวงเราด้วย กลับดึกก็กลับพร้อมกัน สบายๆครับ ตอนนี้แฟนผมก็เรียนไปด้วยทำงานเสริมอยู่ที่บ้านนิดหน่อยครับ ผมเรียนอย่างเดียว ผมก็เลยเป็นพ่อบ้านแทนครับ คอยล้างจาน เก็บบ้าน แล้วก็เอาผ้าไปซักครับ ชีวิตคู่ก็ผ่านกันมา6ปี เรา2คนก็เริ่มโตขึ้น คิดถึงอนาคต ผมก็เลิกเจาชู้(จริงๆนะ) แฟนผมก็ไม่งี่เง่า และปรับเข้าหากันคุยกันแบบไม่ทะเลาะกันครับ ผมอยากจะขอบคุณแฟนผมถ้าไม่ไช่เธอผมคงไม่มีชีวิตดีๆในวันนี้ครับ
# วันที่เราทะเลาะกัน ถ้าวันนั้นต่างคนต่างปล่อยมือกันก็คงไม่มีวันนี้
## อย่าปล่อยคนดีๆไปนะครับ ตอนที่เค้าอยู่เราอาจจะไม่เห็นค่า แต่เมื่อเค้าไม่อยู่เราจะเสียใจทีหลังมันจะสายนะครับ
### ที่ผู้หญิงยอมไม่ไช่ผู้หญิงโง่ครับ ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่รักคุณจิงคับ
สิ่งที่ชีวิตคู่เราอยู่กันมาถึงตอนนี้ ครับ
1 ก่อนคบกันเราเคยสัญญาว่า ถ้าคัยบอกเลิก อีกฝ่ายต้องเป็นคนรั้งไว้ครับ
2 การยอมซึ่งกันและกันครับ จากที่ผมโมโหใส่ ผมก็ยอมให้เค้าโมโหใส่ โดยที่ผมจะเงียบครับ พออารมณ์เย็นแล้วเราก็มาคุยกันครับ
3 การปรับตัวครับ  รู้ว่าแฟนงี่เง่าเอาแต่ใจ ขี้โมโห เราก็ต้องคุยดีๆครับ พูดเพราะๆ อย่าโมโหตามครับ
ปล.  ถ้าผมพิมพ์ผิดหรืออ่านแล้ว งงๆ ก็ขอโทษด้วยครับ ผมเล่าเรื่องไม่เก่ง และที่ผมไม่เล่ารายละเอียดมากก็กลัวคนอ่านจะเบื่อครับ
ขอบคุณครับทุกท่านที่อ่านจบครับ