นี่เป็นกระทู้แรกเลย ในสมองตอนนี้มีเรื่องเล่าเยอะแยะ แต่เอาเป็นว่า เล่าทีละเรื่องดีกว่าเน้อะ

เรื่องนี้เกิดเมื่อเราเข้าปี 1 เราก้อได้รู้จักเพื่อนอยู่กลุ่มนึง มีกันทั้งหมด 5 คน ไม่รวมเรา เราก้อเริ่มทำงานก้วยกันสนิทกัน และได้อยู่กลุ่มเดียวกันในที่สุด กลุ่มเราไม่มีใครเลยที่เที่ยวกลางคืน มีแต่เรากับเพื่อนอีกคน ให้นามสมมุติว่า นก เรากับนกสนิทกันได้ก้อเพราะเรื่องเที่ยว สนิทจนเพื่อนของนกที่สนิทกันตอนแรกแล้วไม่ค่อยชอบหน้าเรา(เรามันมาทีหลังอ่า) นกเป็นคนที่บอกตรงๆว่าชอบอ่อย ผช เวลาไปเที่ยวผับจะแกล้งเมา แต่อยู่กับเราจะอีกแบบ เราไม่เคยพูดไม่เคยว่านกเลยนะ เห็นว่าเป็นเพื่อน ทุกครั้งที่นกเมา(ไม่รุ้ว่าเมาจิงรึเปล่า) เรากับแฟนจะพานกกลับห้องทุกครั้ง ส่งถึงเตียง ห่มผ้า ปิดไฟ แล้วเราถถึงกลับหอเราไปนอน เรายอมรับว่าเราโครตรักเพื่อนคนนี้เลย แต่พอเวลาผ่านไป จนเรื่องนี้เกิดขึ้น มีรุ่นะี่ที่สาขาคนนึง นกมันชอบพี่เค้า ไอ้เราก้อไม่ได้ว่ารัย แต่หลายครั้งที่ไปเที่ยวผับ นกจะยืมโทสับเรา แล้วบอกว่าขอไปถ่ายรูปในห้องน้ำ แต่มีอยู่ครั้งนึง นกเข้าเฟสเรา(ออนอยู่ในโทสับ) แล้วส่งแชทของเราไปหารุ่นพี่คนนั้นว่า นกเมามากเลยพี่ มันเพ้อถึงแต่พี่ พี่ช่วยมาหามันหน่อยได้มั้ย พามันกลับที หนูเอามันกลับไม่ไหว พอเราเห็นแชท เราก้อตกใจ คิดในใจว่า ทำไมมันจะต้องเอาแชทเราไปบอก แล้วรุ่นพี่เค้าจะมองเรายังงัยว่า ขายเพื่อนอ่อ ให้ ผช มาเอาเพื่อนหรอ คือเราก้อทำไรไม่ถูก จนรุ่นพี่มาถึงที่ผับ ตอนแรกนกอยู่กับเรา นกไม่เมาเลยสักแอะ ยังคุยกับเราปกติ แต่พอรุ่นพี่มา นกกลับยืนเซ ลุกไม่ไหว เราเห็นเราก้อร้องในใจว่า จะเอางัยต่อไป เพราะเราก้อเห็นสภาพนกตอนเซเราว่าเราก้อเอาไม่ไหวแน่(นกเป็นคนรูปร่างใหญ่กว่าเรา สูงกว่า แค่นกเอียงตัว เราก้อข้อขาพับล้ะ) เราเลยตัดสินใจไปส่งเพื่อนโดยมีรุ่นพี่ด้วย ณ ตอนนั้นไว้ใจรุ่นพี่คนนี้มาก เพราะเป็นถึงประธานสาขา เราจึงไม่คิดรัยมาก พอมาถึงหอนกก้อบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง กลับได้ สบายมาก รุ่นพี่ก้อบอกว่าส่งเสร็จเด๋วพี่ก้อกลับหอเพื่อนเลย เพราะอยู่ใกล้กัน เราก้อต่างคนต่างกลับ เท่านั้นแหละค่ะ เช้าวันรุ่งขึ้น มีรอยแดงตรงคอนก เราก้อตกใจเพราะเราดูเป็นว่ามันรอยดูดหรือรอยเกา เราก้อถามว่าไปทำไรมา ใครทำไร นกก้อเล่าให้เราฟังว่า กูก้อจำไม่ได้เหมือนกันว่ามันเกิดอะรัยขึ้น รู้แค่ว่าพี่เค้านอนทับตัวกู ถามว่ากูร้อนมั้ย ให้ถอดเสื้อ แล้วเค้าก้อเข้าไปห้องน้ำแล้วก้อถอดกางเกง แล้วกดหัวเพื่อนเราไปตรงนั้น แล้วบังคับเพื่อนเรา เรารู้แบบนั้น เราโมโหมาก แชทไปหารุ่นพี่คนนั้นว่า พี่ทำไรเพื่อนหนู ทำไรลงไป รู้ตัวกันบ้างป้ะ เราก้อด่าต่างๆนาๆ พอพี่คนนั้นตอบแชทเรามา เท่านั้นแหละ เราถึงกับหน้าชา พี่เค้าตอบว่า ก้อนกอ่ะบอกให้พี่ไปหาเองที่หอ พี่จะขึ้นไปหอได้งัยถ้านกไม่ลงมาเปิดให้ เราก้อถามว่ารอยแดงที่คอล้ะ พี่เค้าก้อบอกว่า ขอโทษ แต่ก้อไปถามเพื่อนตัวเองด้วย เท่านั้นแหละ เรานี่หน้าชา ไม่อยากจะคุยกะใครเลย เหมือนเราเป็นคนที่โดนเพื่อนหลอก เราอุ่ส่าปกป้องเพื่อน แต่ทำไมเพื่อนกลับมาทำแบบนี้ จนเราทนไม่ไหว คือมันมีอีกเยอะมาก อีกหลายเรื่อง เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น เราไม่เล่าให้ใครฟังเลย จนเราทนไม่ไหวว่าเพื่อทำกะเรามากขึ้นเรื่อยๆ เราเลยเลือกที่จะเลิกคบกะเพื่อนคนนี้ จนเพื่อนในกลุ่มก้อไม่คุยกับเราสักคน พอเรากลับมาบ้านเราก้อระบายให้แม่ฟัง แม่ก้อถามว่าเราไปทำอะไรไม่ดีไว้รึเปล่า เราก้อมั่นใจว่า เรารักเพื่อนคนไหน เราให้ทุกอย่างเลย แต่คนนี้ทำร้ายใจเราเยอะมาก แม่ก้อถามอีกว่าจะอยู่คนเดียวได้หรอ เราก้อบอกว่า คนเดียวได้ สบายมาก(ในใจก้อแอบน้อยใจอ่ะ ว่าทำไมชีวิตจะต้องมีปัญหาเรื่องเพื่อนตลอด) ตั้งแต่ประถมแล้วค้ะ ไม่เคยมีเพื่อนสนิทจิงๆจังๆสักคนเลย พอมาถึงเข้ามหาลัย เราก้อเลยอยากจะหาเพื่อนสักคนที่จิงใจและสนิทกะเราจิงๆ ไปไหนไปกัน ไม่มีความลับต่อกัน ขอแค่นั้นจิงๆ แต่ทุกอย่างมันกลับไม่ใช่เลยสักอย่าง ตอนนี้เราก้อกำลังจะขึ้นปี3 เราอดทนได้นะ การอยู่คนเดียวไปไหนคนเดียวมันเริ่มจะชิน เพราะเริ่มโตขึ้นก้อต้องเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่าง ต้องรู้จักพึ่งตัวเอง มีคนเคยถามว่า ที่อยู่คนเดียวอ่ะ ไม่คบเพื่อนหรือเพื่อนไม่คบ เราก้อบอกว่า เพื่อนไม่คบ แต่อ่านแล้วอย่าซีเรียสตามเรานะ ตอนนี้ชีวิตดี๊ดี ^^ เรื่องนี้ก้อไม่มีรัยมาก แค่แชร์ประสบการณ์ที่เคยเจอมา อยากได้เพื่อนจริงใจสักคนในชีวิต สงสัยจะไม่เจอแล้วล้ะ   เหงาๆเลยมาตั้งกระทู้เล่นๆ

ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านนะคะ แต่คงไม่มีแน่เลย-.-