คือเท่าที่ผมได้เจอได้อ่านมา social มันคือโลกแห่งกาว(ดมแล้วมึน) โดยแต่ละ post แต่ละกระทู้ เปรียบเหมือนถังกาว
กระทู้ไหน post ไหนดัง ดราม่าเยอะ ก็เปรียบได้กับกาวถังใหญ่คนจะมาดมเยอะ แล้วจะเกิดอาการเดียวกันคือ "เมากาว"
เพราะวนเวียนอยู่ในถังกาวมากไปเลยเกิดอาการมึน ทำให้เกินอาการขาดสติ พิมพ์อะไรไปเรื่อย อยากมีส่วนร่วม วิจารณ์กันจนออกทะเล
ขาดสติ ลองลอยอยู่ในจินตนาการ กว่าจะหยุดอาการได้ก็จนกว่าดราม่าจะเงียบ หรือ กาวหมดนั้นเอง
ที่พิมพ์ไปทั้งหมดไม่ใช่อะไรอยากบอกหลายๆคนว่าเวลาจะพิมพ์อะไรควร
1."ดึงสติ แล้วออกมาจากถังกาวก่อน แล้วค่อยกลับเข้าไปใหม่"
2.ควรจะดมกาวอย่างมีสติ (ผมว่ามันแปลกๆนะข้อนี้)
ผมขอวางถุงกาวแล้วจบกระทู้เพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ
โลก social เดี๋ยวนี้เปรียบเสมือนโลกแห่งกาว
กระทู้ไหน post ไหนดัง ดราม่าเยอะ ก็เปรียบได้กับกาวถังใหญ่คนจะมาดมเยอะ แล้วจะเกิดอาการเดียวกันคือ "เมากาว"
เพราะวนเวียนอยู่ในถังกาวมากไปเลยเกิดอาการมึน ทำให้เกินอาการขาดสติ พิมพ์อะไรไปเรื่อย อยากมีส่วนร่วม วิจารณ์กันจนออกทะเล
ขาดสติ ลองลอยอยู่ในจินตนาการ กว่าจะหยุดอาการได้ก็จนกว่าดราม่าจะเงียบ หรือ กาวหมดนั้นเอง
ที่พิมพ์ไปทั้งหมดไม่ใช่อะไรอยากบอกหลายๆคนว่าเวลาจะพิมพ์อะไรควร
1."ดึงสติ แล้วออกมาจากถังกาวก่อน แล้วค่อยกลับเข้าไปใหม่"
2.ควรจะดมกาวอย่างมีสติ (ผมว่ามันแปลกๆนะข้อนี้)
ผมขอวางถุงกาวแล้วจบกระทู้เพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ