เอาล่ะครับ แนะนำตัวเองก่อนคร้าบบ ชื่อที่คนใน รร.ชอบเรียก จะเรียกว่า อุกกฤษฏ์ 555
ก็เลยอยากเขียนชื่อตัวเองเป็น อุกกิด แล้วกันนะครับผม บางที่อาจจะเรียก ผม/พี่/กรู ประมาณนี้
....เอาล่ะ ผมเป็นรองประธาน ชอบผู้ชาย เด็กใน รร. มองผมว่าตุ๊ด ฮ่าๆๆๆ แต่ผมความสามรถหลากหลายไง แต่ผมเสียงแมนนะ ฮ่าๆๆๆ อันนี้ด้รับคำชมจาก ผอ.เขต เอาล่ะๆนอกเรื่องๆ เอาเป็นว่า เด็กทุกคนใน รร. รู้จักผม เป็นอีกคนหนึ่งที่ฮ้อตเลยก็ว่าได้
ส่วนหน้าตา....ทุเรศมากกกกกกก จบ.
เอาล่ะ ...เข้าเรื่องจริงๆแล้วนะ เรื่องมีอยู่ว่า
....ตั้งแต่วันที่รับน้องครับ ผมเป็นพิธีกรหลักครับ งานวันนั้นมีปัญหามากก จนผมต้องงัดไม้ตายมากก เอาสะเหนื่อยเลย ออกตัวแรง สั่งแรง พาเด็กขำ แก้ขสถานการณ์ จนเด็กเข้าใหม่ทุกคนมันจำผมได้แล้วแหละครับ ฮ่าๆๆๆ...
จากเหตุการณวันรับน้องก็เกิดปรากฏการณ์เดกน้อยแห่มาไหว้ผม ฮ่าๆๆๆ บางครั้งเด็กน้อย ม.หนึ่ง ผญ. มันก็แซวๆๆ พี่เป็นป่าวเนี่ย ประมาณนี้
แต่บางคนก็ดีนะครับ เดินมา "พี่ค้ะ สวัสดีค้ะ" พร้อมกับหว้จริงๆ ผมเหนนี่อึ้งเลยอานะ (ก้อไม่เคยอ้า) ก็ดีๆๆ แต่วันนั้นผมอารมณ์ไม่ค่อยดี
.... คือผม ถ้า อารมณ์ไม่ดี จะไม่คุยกับใคร ชอบนั่งอยู่คนเดียว ฟังเพลงดังๆ เย็นชา ชินชามากกว่าเดิม และไร้ความรู้สึกมากกกกกก
และแล้ว ก็เข้าเรื่องสักที่ครับเมื่อ...
เด็กชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมที่ศาลา ขณะที่ผมนั่งเหม่อคนเดียว ไม่สนใจใคร เฟิร์สเมส ก็ปกตินะ ก็รู้ว่าเด็ก ก็ไม่อะไรมากมาย
มันเดินมาถามว่า "พี่ครับ ตอนนี้เวลากี่โมงแล้ว" ผมก็จ้องมอง มันเดินมาหาผม ผมยื่นหน้าจอมือถือให้มันดูเวลา ค้างไว้สักสามวิ แล้วมันก็ไหว้ แล้วกลับบ้าน ผมก็ยักคิ้วให้มันครั้งหนึ่ง
อ้ากกกกก ตรูโครตหยิ่งคร้าบบบบ อ้ากกกก
....นี่แค่เหตุการณ์แรกๆครับ ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะผมก็ไม่หวั่นไหวกับเด็กอยู่แล้ว และอีกอย่างผมก็มีคนหมายปองใน รร.แล้ว อานะ มากสุดกับไอ้เด็กคนนี้ก็แค่ เอาไปพูดล่อกับเพื่อนสาวว่า วันนี้มีเด็กมาจีบ (หึหึ)
และต่อจากนี้จะเป็นฉากที่สำคัญๆที่ผมจะไล่ไปครับ เรื่องของผมกับไอ้เด็กคนนี้
๑.
ผ่านมา สัก หนึ่งอาทิตย์ เมื่อตอนเย็นที่ผมเศร้าใจ อีกแล้ว ใน รร. ผมเลือกที่จะเดินหนีจากเพื่อนๆ ไปนั่งคนเดียวที่ฐานเสาธง เหลียวมองสนามบอลไปมา น้ำตาไหลออกมา ฟังเพลงเสียงดัง ตอนนั้น
.....กำลังอยู่ในโหมดเศร้า นั่งอยู่ฐานเสาธง เปิดเพลงใส่หูฟังดังมาก แถมแหกปากร้องเพลงออกไปเสียงดังพอควร สักพักได้ยินเสียงเหมือนคนเดินเข้ามาหา ลดเสียง ดับเพลง
เด็กน้อย ; อยู่ดีๆก็มานั่งข้างๆ แบบชิวๆ แล้วทัก
เด็ก : พี่ไม่กลับบ้านหรอ กลับกับใคร
พี่ : หือ... ยังไม่กลับ กลับคนเดียว เราล่ะ บ้านอยู่ไหน?
เด็ก : โรงพักครับ
พี่ : หืออ พ่อเป็นตำรวจหรอ
เด็ก : เปล่า น้าเป็น (อ้อ น่าจะเปนเดกที่ชีวิตเศร้า มั้ง ยังไง ฮ่าๆๆ)
พี่ทำไร ทำไมนั่งคนเดียว
พี่ : เปล่า . เราล่ะ ทำไมยังไม่กลับ เป็นนักบอลหรอ?
เด็ก : ไม่ครับ เพื่อนนัดมาเตะบอลเล่น
------เงียบ กุทำตัวไม่ถูกอิเดกเวนนน---
และแล้วมันก็ค่อยๆย่องเดินหนี
อะไรว้ะ ก็นะ พี่เป็นคนคุยด้วยไม่สนุก โดยเฉพาะเวลาอารมณ์ไม่ดี
#แต่น้องทำให้พี่ยิ้มได้นะเนี่ย
๒.
เวลาพักเที่ยง ตอนที่อุกกิดกำลังเดินไปกินข้าวคนเดียว เปิดเพลงเสียงดัง เศร้าด้วยตอนนั้น
...เหลือบไปเหนเด็กน้อยกำลังเดินมากับผองเพื่อน อุกกิดอมยิ้มนิดหนึ่ง น่ารักดีว้ะ แถมโดนหนีบผมด้วย ฮ่าๆ
แต่ก้อเศร้าไง ขรึมด้วยตอนนั้น อยากทักนะ อยากยักคิ้วให้ แต่ก้ออยู่กับเพื่อนไง กลัวเพื่อนแกล้อแกว่าแกรู้จักกับพี่.....
ตัดสินใจเดินตรงไป เดินผ่านกัน ใกล้แค่ไม่ถึงคืบ พยายามเหลือบมองมันบ้าง มันก็เหลียวเห็น พอเดินตัดกัน
#เด็กน้อยเอาศอกมาทุ้งท้องพี่ พี่ก็ตกใจทำทีตีไปที่ท้องคืน เหมือนแอบทำกัน ตาไม่มอง แต่มือไปแว้ว
..... ยิ้มเลยกรู
พอตกตอนเลิกเรียน
อุกกิดอยู่ใน โรงรถ กำลังจะเอารถ เด็กน้อยก็เดินตามพี่มา พยายามเหลียวมองดูรถมอไซต์มัน แต่อยู่ดีๆมันก็วิ่งไปที่ รถจักรยานเกียร์คันเล็กๆสีเขียว หาาาา ขี่จักรยานมาโรงเรียน????
แล้วก็ขี่รถออกไป แถมรถยางแบบด้วยครับ อิอิ มันขี่กลับไปกลับมาบนถนนเหมือนทดสอบสภาพยาง
เด็กน้อยน่ารักบนรถเท่ห์ๆ ดื้อซนเหมือนเดก ผช ทั่วไป
สุดยอดเลยย กุยิ้มอีกแว้ว
๓. ผมตัดสินใจวิ่งไปที่ห้องวิชาการ ทะลุทะลวงบุกเอาใบรายชื่อเด็กน้อย ม. หนึ่งทุกห้องมา แล้วมาแสกนหา รายชื่อเด็ก ผช. ทั้งหมด สุ่มหาห้องที่อ้เด็กคนนี้น่าจะสิงสถิตอยู่ ชื่อแล้วชื่อเล่า ชื่อแล้วชื่อเล่า กว่าจะเจอ และแล้ว สวรรค์ก็บันดาลครับ
ผมพิมพ์ชื่อๆหนึ่งลงไปตรงค้นหารายชื่อผู้ใช้งานเฟสบุ๊ค และแล้วก็ได้แอ้ดไป
....เฮ้ย แอ้ดุ้บ รับปั้บ กรี้ดดดดดดดดด หน้าแดงทันที อ้ากกกกก เขิล ไอ้เดกเวนนนน
จัดการทักหน้าเฟสด่วนด้วยคำว่า
"เฮ่ยเด็กน้อยนี่หว่า...รถจักรยานเท่ห์ดีนะ" ปล.แค่
ทำเป็น ค้นหาเฟสเจอแล้วแอ้ดไป แต่ความจริงกุค้นหาอย่างทุลักทุเลต่างหาก อิเดกบ้า
มันตอบเฟสผม
.... ยางแบนคร้าฟลูกพี่ ///เชี่ยยยยย อย่าเรียกกูลูกพี่ดิเฟ้ยยย กูไม่เคยมีลูกน้อง ฮ่าๆๆๆๆ
.... ฮ่าๆๆๆ บ้านอยู่หนนะเราน่ะ พี่ลืม /// อันนี้ก็
ทั้งๆที่จำได้
.... ร.พ. // งง อย่างเร็ว รพ.ด้ไงว้ะ
...... โรงบาลหรอ // อันนี้โง่จริง ฮ่าๆๆๆๆ
..... โรงพักดิ แหม เล่นมุขด้วยแฮะ // อ้าวไอ้เดกเวนนน เห้อเพลีย กลับปเรียนภาษาไทยใหม่ด่วน
..... เฮ้ย รพ. ก็โรงบาลน่ะถูกแล้ว
ในโพสต์ของผม ที่เศร้าๆ มันก็จะมาโพสต์ว่า เศร้าจัง บลาๆๆๆ
..................
เอาจริงๆนะครับ ไม่เคยมีเดกมายุ่งขนาดนี้เลยครับ
เด็กอะไร ดูไม่ออกหรอว่ากูชอบ ผช. ยังจะมาทอดสะพานทุกวัน แต่ก็ดีนะ ให้ความรู้สกว่าเรามีน้องชายที่ดีอีกคนเลย
ไม่รู้สิ เห็นมันทีไรก็แอบอมยิ้มทุกที ด้วยเหตุนี้แล้ว มันก็เริ่มหล่อขึ้นมาทันที ฮ่าๆๆๆๆ
......... มันเป็นเด็กแบบ หน้าพอได้ ขาวใช้ได้ เนียน ล่ะนะ ดูซนๆ ออกไฮเปอร์นิดนึง ลักษณธเหมือนพวกเดกเล่นเกม บ้าจับคอม พิมคียบอร์ดเร็ว บลาๆๆ พวกนี้
แต่สิ่งที่ชอบที่สุดในตัวมันคือ
.........
มันเป็นธรรมชาติที่สุดและ หึหึ
สรุปกระทู้นี้ไร้ซึ่งคำถาม แต่ถ้าอยากเสนอก็จัดเต็มเลยครับ เอางายดีเนี่ย.. ฮือๆๆๆ เพลียหัวใจ
(Y) ไอ้เด็ก ม.หนึ่งคนนี้ มันชักจะทำให้ใจ พี่ ม.หก อย่างผมเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วสิ
ก็เลยอยากเขียนชื่อตัวเองเป็น อุกกิด แล้วกันนะครับผม บางที่อาจจะเรียก ผม/พี่/กรู ประมาณนี้
....เอาล่ะ ผมเป็นรองประธาน ชอบผู้ชาย เด็กใน รร. มองผมว่าตุ๊ด ฮ่าๆๆๆ แต่ผมความสามรถหลากหลายไง แต่ผมเสียงแมนนะ ฮ่าๆๆๆ อันนี้ด้รับคำชมจาก ผอ.เขต เอาล่ะๆนอกเรื่องๆ เอาเป็นว่า เด็กทุกคนใน รร. รู้จักผม เป็นอีกคนหนึ่งที่ฮ้อตเลยก็ว่าได้
ส่วนหน้าตา....ทุเรศมากกกกกกก จบ.
เอาล่ะ ...เข้าเรื่องจริงๆแล้วนะ เรื่องมีอยู่ว่า
....ตั้งแต่วันที่รับน้องครับ ผมเป็นพิธีกรหลักครับ งานวันนั้นมีปัญหามากก จนผมต้องงัดไม้ตายมากก เอาสะเหนื่อยเลย ออกตัวแรง สั่งแรง พาเด็กขำ แก้ขสถานการณ์ จนเด็กเข้าใหม่ทุกคนมันจำผมได้แล้วแหละครับ ฮ่าๆๆๆ...
จากเหตุการณวันรับน้องก็เกิดปรากฏการณ์เดกน้อยแห่มาไหว้ผม ฮ่าๆๆๆ บางครั้งเด็กน้อย ม.หนึ่ง ผญ. มันก็แซวๆๆ พี่เป็นป่าวเนี่ย ประมาณนี้
แต่บางคนก็ดีนะครับ เดินมา "พี่ค้ะ สวัสดีค้ะ" พร้อมกับหว้จริงๆ ผมเหนนี่อึ้งเลยอานะ (ก้อไม่เคยอ้า) ก็ดีๆๆ แต่วันนั้นผมอารมณ์ไม่ค่อยดี
.... คือผม ถ้า อารมณ์ไม่ดี จะไม่คุยกับใคร ชอบนั่งอยู่คนเดียว ฟังเพลงดังๆ เย็นชา ชินชามากกว่าเดิม และไร้ความรู้สึกมากกกกกก
และแล้ว ก็เข้าเรื่องสักที่ครับเมื่อ...
เด็กชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมที่ศาลา ขณะที่ผมนั่งเหม่อคนเดียว ไม่สนใจใคร เฟิร์สเมส ก็ปกตินะ ก็รู้ว่าเด็ก ก็ไม่อะไรมากมาย
มันเดินมาถามว่า "พี่ครับ ตอนนี้เวลากี่โมงแล้ว" ผมก็จ้องมอง มันเดินมาหาผม ผมยื่นหน้าจอมือถือให้มันดูเวลา ค้างไว้สักสามวิ แล้วมันก็ไหว้ แล้วกลับบ้าน ผมก็ยักคิ้วให้มันครั้งหนึ่ง
อ้ากกกกก ตรูโครตหยิ่งคร้าบบบบ อ้ากกกก
....นี่แค่เหตุการณ์แรกๆครับ ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะผมก็ไม่หวั่นไหวกับเด็กอยู่แล้ว และอีกอย่างผมก็มีคนหมายปองใน รร.แล้ว อานะ มากสุดกับไอ้เด็กคนนี้ก็แค่ เอาไปพูดล่อกับเพื่อนสาวว่า วันนี้มีเด็กมาจีบ (หึหึ)
และต่อจากนี้จะเป็นฉากที่สำคัญๆที่ผมจะไล่ไปครับ เรื่องของผมกับไอ้เด็กคนนี้
๑.
ผ่านมา สัก หนึ่งอาทิตย์ เมื่อตอนเย็นที่ผมเศร้าใจ อีกแล้ว ใน รร. ผมเลือกที่จะเดินหนีจากเพื่อนๆ ไปนั่งคนเดียวที่ฐานเสาธง เหลียวมองสนามบอลไปมา น้ำตาไหลออกมา ฟังเพลงเสียงดัง ตอนนั้น
.....กำลังอยู่ในโหมดเศร้า นั่งอยู่ฐานเสาธง เปิดเพลงใส่หูฟังดังมาก แถมแหกปากร้องเพลงออกไปเสียงดังพอควร สักพักได้ยินเสียงเหมือนคนเดินเข้ามาหา ลดเสียง ดับเพลง
เด็กน้อย ; อยู่ดีๆก็มานั่งข้างๆ แบบชิวๆ แล้วทัก
เด็ก : พี่ไม่กลับบ้านหรอ กลับกับใคร
พี่ : หือ... ยังไม่กลับ กลับคนเดียว เราล่ะ บ้านอยู่ไหน?
เด็ก : โรงพักครับ
พี่ : หืออ พ่อเป็นตำรวจหรอ
เด็ก : เปล่า น้าเป็น (อ้อ น่าจะเปนเดกที่ชีวิตเศร้า มั้ง ยังไง ฮ่าๆๆ)
พี่ทำไร ทำไมนั่งคนเดียว
พี่ : เปล่า . เราล่ะ ทำไมยังไม่กลับ เป็นนักบอลหรอ?
เด็ก : ไม่ครับ เพื่อนนัดมาเตะบอลเล่น
------เงียบ กุทำตัวไม่ถูกอิเดกเวนนน---
และแล้วมันก็ค่อยๆย่องเดินหนี
อะไรว้ะ ก็นะ พี่เป็นคนคุยด้วยไม่สนุก โดยเฉพาะเวลาอารมณ์ไม่ดี
#แต่น้องทำให้พี่ยิ้มได้นะเนี่ย
๒.
เวลาพักเที่ยง ตอนที่อุกกิดกำลังเดินไปกินข้าวคนเดียว เปิดเพลงเสียงดัง เศร้าด้วยตอนนั้น
...เหลือบไปเหนเด็กน้อยกำลังเดินมากับผองเพื่อน อุกกิดอมยิ้มนิดหนึ่ง น่ารักดีว้ะ แถมโดนหนีบผมด้วย ฮ่าๆ
แต่ก้อเศร้าไง ขรึมด้วยตอนนั้น อยากทักนะ อยากยักคิ้วให้ แต่ก้ออยู่กับเพื่อนไง กลัวเพื่อนแกล้อแกว่าแกรู้จักกับพี่.....
ตัดสินใจเดินตรงไป เดินผ่านกัน ใกล้แค่ไม่ถึงคืบ พยายามเหลือบมองมันบ้าง มันก็เหลียวเห็น พอเดินตัดกัน
#เด็กน้อยเอาศอกมาทุ้งท้องพี่ พี่ก็ตกใจทำทีตีไปที่ท้องคืน เหมือนแอบทำกัน ตาไม่มอง แต่มือไปแว้ว
..... ยิ้มเลยกรู
พอตกตอนเลิกเรียน
อุกกิดอยู่ใน โรงรถ กำลังจะเอารถ เด็กน้อยก็เดินตามพี่มา พยายามเหลียวมองดูรถมอไซต์มัน แต่อยู่ดีๆมันก็วิ่งไปที่ รถจักรยานเกียร์คันเล็กๆสีเขียว หาาาา ขี่จักรยานมาโรงเรียน????
แล้วก็ขี่รถออกไป แถมรถยางแบบด้วยครับ อิอิ มันขี่กลับไปกลับมาบนถนนเหมือนทดสอบสภาพยาง
เด็กน้อยน่ารักบนรถเท่ห์ๆ ดื้อซนเหมือนเดก ผช ทั่วไป
สุดยอดเลยย กุยิ้มอีกแว้ว
๓. ผมตัดสินใจวิ่งไปที่ห้องวิชาการ ทะลุทะลวงบุกเอาใบรายชื่อเด็กน้อย ม. หนึ่งทุกห้องมา แล้วมาแสกนหา รายชื่อเด็ก ผช. ทั้งหมด สุ่มหาห้องที่อ้เด็กคนนี้น่าจะสิงสถิตอยู่ ชื่อแล้วชื่อเล่า ชื่อแล้วชื่อเล่า กว่าจะเจอ และแล้ว สวรรค์ก็บันดาลครับ
ผมพิมพ์ชื่อๆหนึ่งลงไปตรงค้นหารายชื่อผู้ใช้งานเฟสบุ๊ค และแล้วก็ได้แอ้ดไป
....เฮ้ย แอ้ดุ้บ รับปั้บ กรี้ดดดดดดดดด หน้าแดงทันที อ้ากกกกก เขิล ไอ้เดกเวนนนน
จัดการทักหน้าเฟสด่วนด้วยคำว่า
"เฮ่ยเด็กน้อยนี่หว่า...รถจักรยานเท่ห์ดีนะ" ปล.แค่ ทำเป็น ค้นหาเฟสเจอแล้วแอ้ดไป แต่ความจริงกุค้นหาอย่างทุลักทุเลต่างหาก อิเดกบ้า
มันตอบเฟสผม
.... ยางแบนคร้าฟลูกพี่ ///เชี่ยยยยย อย่าเรียกกูลูกพี่ดิเฟ้ยยย กูไม่เคยมีลูกน้อง ฮ่าๆๆๆๆ
.... ฮ่าๆๆๆ บ้านอยู่หนนะเราน่ะ พี่ลืม /// อันนี้ก็ ทั้งๆที่จำได้
.... ร.พ. // งง อย่างเร็ว รพ.ด้ไงว้ะ
...... โรงบาลหรอ // อันนี้โง่จริง ฮ่าๆๆๆๆ
..... โรงพักดิ แหม เล่นมุขด้วยแฮะ // อ้าวไอ้เดกเวนนน เห้อเพลีย กลับปเรียนภาษาไทยใหม่ด่วน
..... เฮ้ย รพ. ก็โรงบาลน่ะถูกแล้ว
ในโพสต์ของผม ที่เศร้าๆ มันก็จะมาโพสต์ว่า เศร้าจัง บลาๆๆๆ
..................
เอาจริงๆนะครับ ไม่เคยมีเดกมายุ่งขนาดนี้เลยครับ
เด็กอะไร ดูไม่ออกหรอว่ากูชอบ ผช. ยังจะมาทอดสะพานทุกวัน แต่ก็ดีนะ ให้ความรู้สกว่าเรามีน้องชายที่ดีอีกคนเลย
ไม่รู้สิ เห็นมันทีไรก็แอบอมยิ้มทุกที ด้วยเหตุนี้แล้ว มันก็เริ่มหล่อขึ้นมาทันที ฮ่าๆๆๆๆ
......... มันเป็นเด็กแบบ หน้าพอได้ ขาวใช้ได้ เนียน ล่ะนะ ดูซนๆ ออกไฮเปอร์นิดนึง ลักษณธเหมือนพวกเดกเล่นเกม บ้าจับคอม พิมคียบอร์ดเร็ว บลาๆๆ พวกนี้
แต่สิ่งที่ชอบที่สุดในตัวมันคือ
.........
มันเป็นธรรมชาติที่สุดและ หึหึ
สรุปกระทู้นี้ไร้ซึ่งคำถาม แต่ถ้าอยากเสนอก็จัดเต็มเลยครับ เอางายดีเนี่ย.. ฮือๆๆๆ เพลียหัวใจ