...ครั้งหนึ่งเคยมีมา                   กลับเฝ้าหาไม่มีพอ
สาวยาวได้สาวต่อ                    มิรั้งรอจะช่วงชิง

...คว้าได้ก็เก็บซ่อน                   จิตรุ่มร้อนคอยประวิง
หวงห่วงไม่ละทิ้ง                    ทวียิ่งเห็นแก่ตน

...แม้นเหลือไม่คิดแบ่ง                จ้องแต่แย่งจิตเวียนวน
ไม่สนใครทุกข์ทน                    กิเลสดลจิตเสื่อมทราม

...อยากได้ก็ต้องได้                    จมดิ่งไปไฟเลียลาม
หุบเหวลึกเมื่อยาม-                    สิ้นชีพตามอายุกรรม

...มือยาวสูงชะลูด                    ยากจะพูดเอื้อนเอ่ยคำ
ถูกเขาเฝ้าตอกตำ                    ให้เจ็บจำช้ำกายา

...หิวโหยโรงสังขาร                    เพราะจิตมารเมื่อก่อนมา
รินไหลท่วมนัยน์นา                    หยดน้ำตาค่อยหลั่งริน

...ต้องทุกข์จึ่งได้คิด                    ว่าตัวผิดหวงทรัพย์สิน
ถึงวันสิ้นกายิน                    ก็สุดสิ้นที่เคยครอง

...จะร้องจะร่ำไห้                    ไร้ผู้ใดจะเหลียวมอง
ยามอยู่มิเคยตรอง                    เป็นเปรตร้องยามตัวตาย

..................................................................................
หลังจากลงกลอนฆาตกรรมชาวบ้านไปเมื่อครั้งก่อน ขอแก้ตัวด้วยกาพย์บทนี้แล้วกันค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เห็นไหม.... เฟิร์นไม่ได้โหดนา... (ตรงไหน?) ฮี่ๆๆๆ