สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ เกิดอยากรู้ว่าเหตุการณ์ที่ดิฉันเจอวันนี้ อาจารย์มหาวิทยาลัยของดิฉันพูดรุนแรงเกินเหตุหรือไม่??
เรื่องเริ่มต้นตอนเที่ยงค่ะ หลังจากที่ดิฉันเรียนเสร็จ
ดิฉันเดินไปยังห้องพักอาจารย์คนหนึ่ง เพื่อไปซื้ออุปกรณ์สำหรับใช้เรียนในคาบของวันพรุ่งนี้ตอน 08.00น. เพราะอาจารย์คนนี้ฝากบอกเพื่อนของดิฉันว่าจะอยู่ถึงแค่บ่ายโมง ซึ่งตอนนี้ก็เที่ยงแล้วตอนบ่ายดิฉันก็มีเรียนต่อเหมือนกัน จึงไปรออาจารย์เผื่อจะได้ซื้ออุปกรณ์ก่อนไปทานข้าวเที่ยง พอเดินไปถึงเห็นอาจารย์กำลังรับประทานอาหารอยู่ ดิฉันจึงรอหน้าห้องตั้งแต่12.03 น. ถึง 12.35 นาที เมื่อดิฉันเห็นอาจารย์กำลังคว่ำจาน(ห้องเป็นกระจก
มองจากข้างนอกได้ค่ะ แต่ไม่ทราบว่าอาจารย์ทราบหรือเปล่าว่าดิฉันมารอซื้ออุปกรณ์) พออาจารย์คว่ำจาน ดิฉันจึงเดินเข้าห้องไปเคาะกระจกด้านที่เป็นประตู 3ครั้ง (ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาติค่ะ หนูมาซื้ออุปกรณ์ค่ะ) อาจารย์เห็นก็ทำหน้าบูดเลยค่ะ บอกว่า "หัดรอบ้างสิ เห็นมั้ยครูกำลังทำอะไรอยู่ ไม่มีมารยาท!!!" เราก็หน้าชาเลยค่ะ ไม่คิดว่าอาจารย์จะพูดแรงขนาดนี้ ~~ช็อค10วิ~~
เราก็เดินออกมา รอหน้าห้องตามเดิม อาจารย์คงคว่ำจานเสร็จแล้ว ก็ตะโกนบอกว่า "ใครจะซื้ออุปกรณ์มาห้องนี้ค่ะ!!" ดิฉันก็เดินไปพร้อมกับคนอื่นๆที่เริ่มทะยอยมาซื้อเหมือนกัน
พอดิฉันเดินถึงห้องที่จะซื้ออุปกรณ์อาจารย์คนนี้ก็ขึ้นเสียงใส่ แล้วพูดว่า "ทำไมไม่รู้จักรอ เห็นมั้ยครูกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมถึงไม่มีมารยาท เธอชื่ออะไร อยู่สาขาวิชาอะไร ครูที่ปรึกษาชื่ออะไร จบโรงเรียนไหนมา ทำไมถึงไม่มีมารยาท..." พออาจารย์คนนี้พูดมาเป็นชุดแบบนี้ดิฉันอึ้งมากค่ะ ทำหน้าเหวอสุดๆ พูดได้แค่ "ขอโทษค่ะ หนูคิดว่าอาจารย์เสร็จแล้ว "
อาจารย์ก็พูดอีก "เด็กสมัยนี้ไม่มีมารยาท รอคอยอะไรไม่ได้ เคาะประตูเหมือนคนจะเป็นจะตาย!!" (ขึ้นเสียงตลอด) พอถึงตอนนี้ดิฉันแทบจะร้องไห้ค่ะ คนก็เยอะ อายก็อาย โกรธด้วย ไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ต้องใช้คำพูดรุนแรงทำร้ายจิตใจขนาดนี้ด้วย..
เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยไม่ต้องมีจรรยาบรรณครูที่ว่าเมตตาต่อศิษย์ ให้กำลังใจ ไม่ทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อร่างกาย จิตใจ อารมณ์ และสังคมต่อศิษย์ และต้องทำตนให้เป็นแบบอย่างที่ดีทั้งกาย วาจาและจิตใจ ...ทั้งหมดที่พูดมาอาจารย์คนนั้นเหมือนไม่มีสักข้อ ??????
#ดิฉันผิดที่รบกวนเวลาทานข้าวของอาจารย์ แต่ดิฉันขอโทษและสำนึกผิด ว่าตัวเองผิดจริงๆที่เคาะประตู เพราะไม่ทราบว่าอาจารย์ยังไม่เสร็จธุระ แต่ดิฉันไม่คิดว่ามันผิดถึงขั้นที่ต้องพูดจาด่าทอต่อหน้าคนอื่น ทั้งๆที่ดิฉันก็ขอโทษไปแล้ว ทำไมยังพูดเรื่องไม่มีมารยาทจะให้อาจารย์ที่ปรึกษาอบรมเรื่องมารยาทและในความคิดของดิฉันคิดว่าอาจารย์ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต ?? หรือดิฉันคิดผิดคะหรือมันไม่ใช่เรื่องเล็กคะ
ช่วยตอบหน่อยค่ะ ว่าดิฉันควรทำยังไงดี หรือทำใจและปล่อยไป
ตอนนี้เฟลกับอาจารย์คนนี้มากค่ะ ไม่อยากเจอหน้า T^T
เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแล้วไม่ต้องมีจรรยาบรรณครูหรอคะ???
เรื่องเริ่มต้นตอนเที่ยงค่ะ หลังจากที่ดิฉันเรียนเสร็จ
ดิฉันเดินไปยังห้องพักอาจารย์คนหนึ่ง เพื่อไปซื้ออุปกรณ์สำหรับใช้เรียนในคาบของวันพรุ่งนี้ตอน 08.00น. เพราะอาจารย์คนนี้ฝากบอกเพื่อนของดิฉันว่าจะอยู่ถึงแค่บ่ายโมง ซึ่งตอนนี้ก็เที่ยงแล้วตอนบ่ายดิฉันก็มีเรียนต่อเหมือนกัน จึงไปรออาจารย์เผื่อจะได้ซื้ออุปกรณ์ก่อนไปทานข้าวเที่ยง พอเดินไปถึงเห็นอาจารย์กำลังรับประทานอาหารอยู่ ดิฉันจึงรอหน้าห้องตั้งแต่12.03 น. ถึง 12.35 นาที เมื่อดิฉันเห็นอาจารย์กำลังคว่ำจาน(ห้องเป็นกระจก
มองจากข้างนอกได้ค่ะ แต่ไม่ทราบว่าอาจารย์ทราบหรือเปล่าว่าดิฉันมารอซื้ออุปกรณ์) พออาจารย์คว่ำจาน ดิฉันจึงเดินเข้าห้องไปเคาะกระจกด้านที่เป็นประตู 3ครั้ง (ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาติค่ะ หนูมาซื้ออุปกรณ์ค่ะ) อาจารย์เห็นก็ทำหน้าบูดเลยค่ะ บอกว่า "หัดรอบ้างสิ เห็นมั้ยครูกำลังทำอะไรอยู่ ไม่มีมารยาท!!!" เราก็หน้าชาเลยค่ะ ไม่คิดว่าอาจารย์จะพูดแรงขนาดนี้ ~~ช็อค10วิ~~
เราก็เดินออกมา รอหน้าห้องตามเดิม อาจารย์คงคว่ำจานเสร็จแล้ว ก็ตะโกนบอกว่า "ใครจะซื้ออุปกรณ์มาห้องนี้ค่ะ!!" ดิฉันก็เดินไปพร้อมกับคนอื่นๆที่เริ่มทะยอยมาซื้อเหมือนกัน
พอดิฉันเดินถึงห้องที่จะซื้ออุปกรณ์อาจารย์คนนี้ก็ขึ้นเสียงใส่ แล้วพูดว่า "ทำไมไม่รู้จักรอ เห็นมั้ยครูกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมถึงไม่มีมารยาท เธอชื่ออะไร อยู่สาขาวิชาอะไร ครูที่ปรึกษาชื่ออะไร จบโรงเรียนไหนมา ทำไมถึงไม่มีมารยาท..." พออาจารย์คนนี้พูดมาเป็นชุดแบบนี้ดิฉันอึ้งมากค่ะ ทำหน้าเหวอสุดๆ พูดได้แค่ "ขอโทษค่ะ หนูคิดว่าอาจารย์เสร็จแล้ว "
อาจารย์ก็พูดอีก "เด็กสมัยนี้ไม่มีมารยาท รอคอยอะไรไม่ได้ เคาะประตูเหมือนคนจะเป็นจะตาย!!" (ขึ้นเสียงตลอด) พอถึงตอนนี้ดิฉันแทบจะร้องไห้ค่ะ คนก็เยอะ อายก็อาย โกรธด้วย ไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ต้องใช้คำพูดรุนแรงทำร้ายจิตใจขนาดนี้ด้วย..
เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยไม่ต้องมีจรรยาบรรณครูที่ว่าเมตตาต่อศิษย์ ให้กำลังใจ ไม่ทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อร่างกาย จิตใจ อารมณ์ และสังคมต่อศิษย์ และต้องทำตนให้เป็นแบบอย่างที่ดีทั้งกาย วาจาและจิตใจ ...ทั้งหมดที่พูดมาอาจารย์คนนั้นเหมือนไม่มีสักข้อ ??????
#ดิฉันผิดที่รบกวนเวลาทานข้าวของอาจารย์ แต่ดิฉันขอโทษและสำนึกผิด ว่าตัวเองผิดจริงๆที่เคาะประตู เพราะไม่ทราบว่าอาจารย์ยังไม่เสร็จธุระ แต่ดิฉันไม่คิดว่ามันผิดถึงขั้นที่ต้องพูดจาด่าทอต่อหน้าคนอื่น ทั้งๆที่ดิฉันก็ขอโทษไปแล้ว ทำไมยังพูดเรื่องไม่มีมารยาทจะให้อาจารย์ที่ปรึกษาอบรมเรื่องมารยาทและในความคิดของดิฉันคิดว่าอาจารย์ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต ?? หรือดิฉันคิดผิดคะหรือมันไม่ใช่เรื่องเล็กคะ
ช่วยตอบหน่อยค่ะ ว่าดิฉันควรทำยังไงดี หรือทำใจและปล่อยไป
ตอนนี้เฟลกับอาจารย์คนนี้มากค่ะ ไม่อยากเจอหน้า T^T