เมื่อยังเด็ก ตัวเล็ก ไปโรงเรียน
ก็อ่านเขียน ตามวิชา พาสดใส
ท่องสูตรคูณ อยู่ทุกวัน มันส์กว่าใคร
พอพักเรียน ต่างว่องไป ไปเล่นกัน

นึกขำขัน วันวาน พาลตลก
ป่าวโกหก พูดเรื่องจริง สิ่งสร้างสรรค์
เวลาเรา หิวหรือปวด ห้องน้ำกัน
จ้าละหวั่น ตะบันมา เข้าหาครู

คุณครูครับ ผมขอ อนุญาต
เกิดพลั้งพลาด สุดประทัง ยั้งไม่อยู่
มีเรื่องไป ที่ห้องน้ำ ครับคุณครู
อ๊ะต้องรู้ Password เพื่อเปิดใจ

จะไปไหน บ่อยๆ จ๊ะพ่อหนู
ชั่วโมงครู มีค่า นะรู้ไหม
ชอบปวดโน่น ปวดนี่ อยู่ร่ำไป
หรือหิวน้ำ อยากออกไป จากห้องเรียน

ต้องวนเวียน เขียนอ่าน ชำนาญนะ
อย่ามาทำ จิ๊จ๊ะ จะคลื่นเหียน
บอกออกมา ให้ถูกใจ ไม่วนเวียน
ห้ามผิดเพี้ยน เชียวหนา ครูว่าเรา

ก็ต้องเอา ครบทุกท่า กันละนะ
ขอไม่ครบ เดี๋ยวเราจะ โกหกเขา
ร้องตะโกน บอกออกไป ไม่มีเบา
คนหัวร่อ ทั้งห้องเอา เพราะเราพูดว่า " [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ครูครับ ขออนุญาติไปทานน้ำปัสสาวะครับ " ขอทีเดียวสองอย่างเดียว ทานน้ำด้วย ปัสสาวะด้วย จบมะ ฮึ

อันนี้เรื่องปีมะโว้นะ สมัยนี้ เค้าเป็นไงกันมั่งหว่า 555