---------------
ท้า
---------------

อาจจะยาก เมื่อต้องผ่าน วารวันเก่า
หลายเรื่องราว ไม่สมหวัง ดังมาดหมาย
เศษดวงใจ ร่วงหล่นแหลก แตกกระจาย
เลือนละลาย ฝันใสใส พายพัดจร

แต่หากมัว จ่อมจมนาน ในกาลหลัง
ท่ามกลางปรัก ซากหักพัง อย่างเคยก่อน
จนมิอาจ ต่อเดินก้าว ด้วยเร้าร้อน
ใจรอนรอน ระโรยล้า ลาขาดใจ

หวังมียัง ให้วาดหวัง ยังมีหวัง
แม้พลัง กำลังถอย น้อยเกินไหว
จงแข็งแกร่ง ด้วยแรงสุด เพื่อจุดไฟ
จนลุกไหม้ ท่วมดวงใจ อันเยือกเย็น

ก้าวไปต่อ ตามสุดทาง ที่วางฝัน
ด้วยมุ่งมั่น ไม่เหหัน หมั่นลากเข็น
เหนื่อยนักพัก ปลุกยิ้มโลด กระโดดเต้น
เริงลุกเล่น ชะตากล้า อย่างท้าทาย

*******

สวัสดีวันจันทร์อีกเช่นเคยครับ เย้ เย้
สัปดาห์ที่แล้วหัวปั่น รู้สึกยาวนาน
เหมือนไม่ได้แต่งกลอนมาลงสักหนึ่งปีได้
รู้สึกตกใจว่า ทุกคนที่นี่ต้องคิดถึงผมแน่ๆ
(มองไปรอบๆ อ่าห์...สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น)

ใครผ่านไปผ่านมา ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
เฮง เฮง เฮง ... โอม มะลึกกึ๊กกี๋ย เพี้ยง (ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

กลิ้งโคลงแก้มขาว