คือซีเรียสมากๆนะคะ ก่อนวิจารณ์ ขอให้ทราบก่อน ว่าเราต้องการทางออกค่ะ แม่ทั้งคนนะคะ เดี๋ยวเราจะสรุปคำถามนะคะ ขอชี้แจ้งก่อน

คือบ้านเรามีพี่น้องกันสามคน เราลูกคนโตค่ะ ทุกคนทำงานทำการหมดแล้ว แต่งงานหมดแล้ว แต่ไม่มีใครอยากมีลูกค่ะ

คุณตาเรามีทรัพย์สินเยอะอ่ะค่ะ คุณยายเราเมื่อสิ้นคุณตาก็แจกคนเหมือนกันค่ะ แต่แจกเข้าศาสนาค่ะ ขอไม่พูดว่าเอาไปให้ใครนะคะ หลายอ่ะค่ะ (จะเป็นลม) พอคุณยายเสียไป เราก็นึกว่าคุณแม่เราจะคิดได้นะคะ เฮ่อ

เราอยู่ต่างประเทศ น้องสาวอยู่บ้านติดกะแม่ น้องชายอยู่อีกอำเภอนึง ทุกคนคุยกันติดต่อกันได้ ไปมาหาสู่กันได้ทุกวันค่ะ ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรเลย

ฐานะทางบ้าน คือไม่ได้มีเงินเป็นพันๆล้านค่ะ  แต่ก็ถือว่ามีมากอ่ะค่ะ พอจะบอกได้ค่ะ ไม่กลัวสรรพากร เพราะเงินมาถูกต้อง มีเอกสารเรียบร้อย หรือมันจะมีเยอะไป ไม่งั้นแม่ไม่เอาไปเที่ยวแจกคน (ปวดตับค่ะ)

พ่อเรารับบำเหน็จอายุสี่สิบ แม่เราเกษียณเร็วเป็นพิเศษ 53 ค่ะ

เดิมที่บ้านเราจะดูแลหมาแมวจรจัดค่ะ เงินที่เหลือใช้ก็จะไปใช้จ่ายกับสัตว์ที่น่าสงสารพวกนี้

ทางบ้านเมื่อไม่ได้ทำงานประจำแล้ว ที่บ้านมีกิจการบ้านเช่า ห้องเช่า อพาร์ทเมนต์ค่ะ พ่อและแม่มีเงินบำเหน็จบำนาญค่ะ ไม่มีใครลำบากอะไร เหลือแน่นอน เพราะที่บ้านมัธยัสถ์ค่ะ ของยี่ห้อไม่ยุ่ง กินอยู่ไม่มีทิ้งขว้างค่ะ ของไม่จำเป็นไม่วุ่นวายสร้างความอยาก

ทั้งพ่อและแม่เราเป็นคนแข็งแรงมากค่ะ เดินเก่งมากๆๆ โดยเฉพาะแม่เรา วันๆ นึง เดินไปทั่วอ่ะค่ะ  แต่ตอนนี้ก็อายุ 66 แล้ว ความที่ไปไหนได้ทั่ว ด้วยตัวเอง แกก็เลยเอาเงินไปปล่อยกู้ ไม่เอาดอกค่ะ (แม่เจ้า อย่างนี้เรียกปล่อยกู้รึ) แล้วก็ไม่เอาเงินต้นคืนด้วยค่ะ (ถ้าใครไม่มีจะคืน ก็ปล่อยไปค่ะ กรี๊ด อ่านแล้วอย่าวางแผนไปยืมเงินนะคะ ขอร้อง)

ทีนี้ ปัญหาจริงๆ มันคือ แม่เริ่มมายืดเงินส่วนของลูกๆไปแจกคนอื่นค่ะ ทั้งที่เราก็ไม่เคยขอเงินทางบ้านใช้มานานมากแล้ว เงินที่เป็นรายรับส่วนของเรา เราก็ไม่สนใจค่ะ เราก็ปล่อยไว้กับน้อง เพราะเราถือสองสัญชาติและไม่อยากมีปัญหาเรื่องทรัพย์สิน ทุกอย่างที่มีในเมืองไทย เรายกให้น้องหมด แม่จึงมาเอาที่น้องสาว ทีนี้มันก็เริ่มเยอะมากขึ้นๆๆๆ ถ้าเอาไปสี่ห้าหมื่น แสนสองแสน เราคงไม่มาบ่นค่ะ แต่นี่มันล่วงเลยมานานแล้ว นอกจากที่น้องสาวเราเห็นคาตาแล้ว ก็ยังมีอีกหลายเจ้า ที่แม่เดินไปจัดการเอง โดยที่น้องเราไม่รู้ค่ะ ส่วนพ่อเราเลิกรับฟังเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ พ่อใช้แต่เงินส่วนของตัวเอง สมถะค่ะ

ตอนนี้เราก็ชักไม่แน่ใจแล้วว่าเงินสดส่วนที่แม่เก็บๆไว้ แม่พอใช้เองหรือเปล่า เพราะเวลาจะเอาเงินก็ต้องมาหาน้องเรา ทั้งที่แม่ก็มีเงินส่วนของตัวเองเยอะมากค่ะ เป็นเศรษฐีเงินสดเลยทีเดียว แล้วที่ปล่อยไป ถึงไม่ได้ดอกเบี้ย เงินมันก็ควรจะคงเดิม ไม่ไปไหน เรามากลุ้มใจเพราะว่า แม่ขู่น้องว่าถ้าไม่ให้ แม่จะเอาไปที่คนอื่นมาให้เขาค่ะ แล้วก็จะไปบอกพวกญาติผู้ใหญ่ว่าพวกเราเป็นลูกที่ไม่ดี ไม่ให้เงินพ่อแม่ (โอยปวดกบาล) เราเลยบอกต่อสาธารณชนเลยละกัน เรายอมเป็นลูกเลวๆ ค่ะ ถ้ารู้ว่าแม่จะเอาไปทำอย่างนี้

เราต้องการความช่วยเหลือในด้านข้อมูลค่ะ เราดูแล้วว่าแม่เราไม่ยอมเลิกง่ายๆแน่ น้องสาวบอกมันเป็นสิ่งเสพติดไปแล้ว เสพติดการมีความสุขจากการเอาเงินไปแจกคน แล้วเขาพูดดีๆ ใส่กลับมา (อันนี้เราพอเข้าใจค่ะ พวกเราสามพี่น้อง ไม่เคยต้องขอเงินจากพ่อแม่ใช้ค่ะ ที่มีหามาได้ ก็หากันมาประเคนให้พ่อแม่หมดค่ะ ซื้อโน่นนี่ให้ ไม่เคยต้องให้ลำบากค่ะ) ตรงนี้เราควรจะทำยังไงดีคะ สำหรับท่านที่เป็นหมอจิตเวช มีวิธีการแนะนำเราไหมคะ ว่าควรจะเข้าถึงแม่ยังไงดี หาวิธีให้แกเลิกหาความสุขทางนี้ค่ะ

สองคือ เราจะทำไงดีกะพวกหน้าด้านมาเอาเงินครอบครัวเราไปใช้ฟรีดีคะ เพราะแม่เราเอง เที่ยวไปแจกเงินเขาค่ะ สัญญากู้ยืมอะไร ไม่มีค่ะ แล้วแม่ก็เก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับคนเดียวค่ะ เราหาวิธีให้น้องกะพ่อไปตามเก็บข้อมูลอยู่ค่ะ ว่าแม่แอบเอาเงินไปให้ใครที่ไหนบ้าง บางรายน้องเราเห็นค่ะ เพราะเขาเอาเงินมาให้ที่บ้าน หรือมายืมเงินถึงที่บ้านเลย ที่เอาไปแล้ว คงทวงคืนไมได้ค่ะ อ้อยเข้าปากช้าง แต่รายใหม่ๆ จะป้องกันยังไงดีคะ จะขังแม่ไว้ในบ้าน ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายๆอ่ะค่ะ

สามคือ แล้วเราจะทำไงกะสุขภาพจิตพี่น้องกันดีคะ เครียดอ่ะค่ะ เงินก็ทรัพย์สินส่วนที่ควรจะตกเป็นของเรากันเอง เพราะในนั้นก็เป็นค่าน้ำพักน้ำแรงทุกคน ที่หาเอาไปให้พ่อกะแม่ตามหลักความกตัญญูคะ เราปวดหัวมากๆ เราถึงขนาดบ่นกะน้องเลย ว่าให้แม่ไปติดการพนันยังดีกว่า มันยังพอมีได้ มีเสีย นี่มีแต่เสียอย่างเดียวอ่ะค่ะ

ถ้าใครมีอะไรแนะนำ ก็รบกวนด้วยเถิดนะคะ คนที่มาขอเงินแม่เราไป ไม่ใช่ว่าเป็นคนจนที่ลำบากมากนะคะ บางคนยืมไปซื่อรถให้ลูกตัวเอง ยืมไปต่อเติมบ้านตัวเอง ซื้อโน้ตบุ๊คให้หลาน หรืออะไรแบบนี้ น้องเราน่าสงสารอ่ะค่ะ เป็นคนที่ใกล้แม่ที่สุด หนีก็ไม่ได้ มีอะไรลงที่เค้าคนเดียว เรายังลอยตัวอยู่ค่ะ อยู่ไกล แต่ตอนหลังมันเริ่มเข้ามาเป็นอันตรายต่อทรัพย์สินส่วนที่พวกเราพี่น้อง จะต้องใช้ในอนาคตแล้ว เราเป็นห่วงพวกเราเองค่ะ เพราะเรามีเท่าไหร่ หาได้เท่าไหร่เราก็ส่งให้พ่อแม่พี่น้องหมดค่ะ  ถ้าที่บ้านตัวเองไม่ปลอดภัยแล้ว เราจะเอาไปเก็บที่ไหนดี เรากลัวว่าแม่เราจะอาการหนักกว่านี้ค่ะ เราจะบ้าตามไปด้วยค่ะ ตอนนี้ก็ใกล้แล้วคะ เครียดมากค่ะ

ใครจะมาด่าอะไร เราไม่รอเถียงนะคะ ไม่ได้ตั้งกระทู้มาอวยตัวเองค่ะ เราเป็นคนลำบากที่จนหนทาง ถ้าใครจะเข้ามาด่าเพื่อความสะใจหรือความริษยาของท่านเอง อยากทำอะไรที่มีความสุขแก่ตัวเอง เชิญค่ะ เราเข้าใจจากที่เห็นแม่ตัวเองแล้วว่าความสุขของคนไม่เหมือนกัน คราบใดที่มันไม่ใช่ความสุขบนความทุกข์ของผู้อืน เชิญท่านค่ะ

ท่านที่สามารถจะแนะนำ และช่วยเหลือได้ ติดต่อเราโดยตรงได้เลยค่ะ ในโปรไล์เรา ลงข้อมูลรายละเอียดไว้น่าจะเพียงพอ ขอบคุณทุกท่านนะคะ ขอให้กุศลผลบุญทำให้ท่านเจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไปค่ ขอบคุณค่ะ