มองอาทิตย์ ถึงครา อัสดง
ให้นึกปลง สังขาร วานวันผ่าน
ใช้ชีวิต ผ่านมาแล้ว ก็เนิ่นนาน
ได้รับรู้ เรื่องสังขาร เมื่อผ่านไป

นึกถึงวัย ตอนทำงาน เคยพานพบ
เรื่องดีร้าย ได้ประสบ ครบหวั่นไหว
ในสังคม ที่อุปโลก วิโยคใจ
เหมือนภาพฝัน ที่เคยใฝ่ ไม่หวนคืน

ผ่านวันคืน ได้มายืน อยุ่ตรงนี้
ผ่านร้อนหนา มาหลายปี มีทนฝืน
ความลำบาก ที่ผ่านมา เคยกล้ำกลืน
ทุกสิ่งเป็น เหมือนโดนคลื่น กลืนหายไป

เมื่อเข้าวัย ให้ได้พบ สงบสงัด
สิ่งเร้นลวง ได้ถูกปัด สะบัดไหว
ไม่ยึดถือ สิ่งสมมติ อีกต่อไป
ที่ต้องทำ คือเข้าใจ ไม่ขาดเกิน

เมื่อจำเริญ เดินผ่าน วันวานแล้ว
ทิ้งภาพฝัน วันเพริศแพร้ว ไม่แคล้วเขิน
ปัจจุบัน จะค่อยๆ ก้าวย่างเดิน
ไม่ยึดติด ที่เผชิญ เกินผ่านมา ....

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วัยเด็ก มีหลายอย่าที่เราทำไม่ได้
ยามวัยรุ่น เราทำได้หลายอย่าง แต่เราก็ไร้ประสบการณ์
ยามเป็นผุ้ใหญ่ ทำได้หลายอย่าง แต่ก็ไม่ซึ้งถึงสัจธรรม
ยามชรา เรารู้มาก แต่หลายอย่างก็ทำไม่ได้เหมือนตอนเด็กๆแล้ว