เพิ่งเจอกับเธอคนนั้นครับ เรียนคลาสเดียวกัน ทั้งๆที่ตัวเองก็ตั้งปฏิญานไว้แล้วว่าอยากอยู่คนเดียว แต่พอเจอกับเธอเข้าทุกวันๆก็รู้สึกแปลกๆครับ

เดี้ยวนึกถึงๆ จนถึงเวลาที่ควรอ่านหนังสือ พออ่านไปได้2-3บรรทัด หน้าเธอก็ลอยมาอีกละครับ ที่อ่านเมื่อกี้หายแว๊ปไปเลย

ก็พยายามใช้เวลาตั้งสมาธิใหม่ พอได้ที่ก็กลับไปอ่าน แล้วก็เหมือนเดิมเลยครับ สรุปคืออ่านได้ไม่ถึงไหน ที่สำคัญคือที่อ่านมาไม่เข้าหัวเลยครับ

ใครพอจะมีวิธีแก้ไขดีๆแนะนำบ้างไหมครับ

ปล. อาการแบบนี้ก็เป็นตอนกำลังเรียนด้วยนะครับ ผมก็พยายามหักห้ามใจ ตั้งสมาธิอยู่กับอาจารย์ผู้สอนแล้ว แต่ก็มีช่วงจังหวะนึงๆ ที่เผลอหันไปมอง

แค่นั้นเองครับ พอเผลอตัวปุ๊ป ก็ต้องกลับมาตั้งสมาธิแล้วโฟกัสไปที่อาจารย์ใหม่ รู้สึกหงุดหงิดตัวเองมากๆครับ

-ผมนี่นึกถึงพี่ในห้องที่บอกว่า "ดูเพื่อเป็นกำลังใจในการมาเรียน" แต่กับผมนี่คนละเรื่องเลยครับ "เธอไม่มาซะยังจะดีกว่า" 5555