ตอนแฟนจะยืมเงินคือพูดดีมาก. มีใช้หนี้แน่นอนเดือนล่ะเท่านี้ๆ พูดตกปากรับคำดีสุดๆ ผลสุดท้าย พอถึงเวลาคืน บอกว่าไม่มี ซึ่งเงินจำนวนนี้แม่ จขกท ไปพูดกับเจ้าของเงินให้ ว่าให้เถอะ ตกลงชำระเงิน เป็นเดือนๆไป คือแค่เดือนแรกก็ตกม้าตายแล้วอ่ะ คือแล้วจะเชื่อคำพูดอะไรได้อีก  บอกว่าไม่มีคือเราเครียดมาก คือแม่ไปพูดไห้อ่ะจะผิดคำพูดกับแม่ก็ไม่ได้ ยังไงก็ต้องหาให้ แล้วก็ไม่พ้น จชกท คือตอนหาเงินให้ก็ จขกท.  พอไม่มีเงินจะใช้หนี้ก็ จขกท. อีก. แบบอึ้งอ่ะ แต่ว่าก่อนหน้านั้นมีเงินเราบอกว่าให้เก็บไว้ใช้หนี้ตอนสิ้นเดือนนะ. แฟนบอกว่าพี่ชายขอยืมไป เดี๋ยวพี่จะจ่ายให้ตอนสิ้นเดือน. ความคิดเราตอนนั้นคือยังไงพี่ชายแฟนก็ไม่มีเงินจะคืนให้หรอก แล้วก็ไม่มีคืนจริงๆสุดท้ายมันไม่พ้นเรา เซ็งตรงนี้แหละ เหนื่อย พอมีปัญหามา จขกท ต้องช่วยแฟนนะ แต่เราไม่เข้าใจครอบครัวเค้าแบบไม่ช่วยแล้วยังมาสร้างความเดือนร้อนใหอีก คืออึนอ่ะ พูดไม่ออก เราก็เลยให้แฟนยืมไปส่วนนึง. คือเพราะรักเลยช่วย แต่มันก็มีมุมอีกมุมที่จขกท ต้องคิด   แต่งงานก็ยังไม่ได้แต่งหนี้สินก็มีอีกหลายที่. นี่ถ้าแต่งงานไปไม่ใช่ว่า จขกทต้องไปใช้หนี้ให้เหรอ.    เหนื่อยจัง.   อยากระบายให้เยอะกว่านี้.  เฮ้อออ.    มีใครที่มีแฟนแบบนี้บ้างคะ.  มีวิธีทำยังไงให้มันดีที่สุด
           จขกทก็ทำก็พูดแล้วนะ ว่าครั้งนี้ครั้งสุดท้าย ไม่มีจะช่วยแล้ว.  คือแบบ โอ้ยอยากจะกรี๊ด. ใครก็ได้แนะนำหน่อยเถอะคะ. จักชอบคุณยิ่ง