สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกของผม ถ้ามีตรงไหนผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะครับ
ผมจะแทนตัวจำเลยว่า นาย ก. ข. ค. นะครับ และแทนคนถูกยิงว่า นาย ง. ผมจะเล่าตั้งแต่ที่โจทย์ให้การกับศาลเลยนะครับ พยานรวมโจทย์มีทั้งหมด 6 คนครับ
นาย ง. ที่เป็นโจทย์ได้เล่าว่า ขณะนั้นเป็นเวลา 17.30 น. ตนได้มานั่งทานเหล้ากับนาย จ. เพื่อนสนิทของตน โดยที่นาย ง. นั่งหน้าเข้าชนกับนาย จ. แล้วนาย ก. ซึ่งขับรถมาจากทางไหนไม่มีใครทราบ และจำได้เพียงหน้ากับ อาวุธปืนว่าเป็นสีดำเท่านั้น มาจอดรถบริเวณหน้าร้านของนาย จ. แล้วชักอาวุธปืนขึ้นมายิงเล็งปืนไปทางนาย ง. ภรรยาของนาย จ. ซึ่งเห็นว่านาย ก.ชักอาวุธปืนออกมา จึงตะโกนบอกให้นาย ง. หลบ นาย ง.จึงเอี๊ยวตัวไปมอง พอเห็นนาย ก. ชี้อาวุธปืนมาทางตน จึงกระโดดหลบเข้าไปในร้าน ส่วนนาย จ.กระโดดออกไปอีกทางซึ่งเป็นถนน จากนั้น นาย ง. ก็หลบอยู่หลังโต๊ะ นาย ก. ก็ยิงซ้ำเข้ามาอีก นาย ง. จึงหยิบขวดที่อยู่บริเวณนั้นขว้างใส่นาย ก. แล้ววิ่งหนีออกไปทางถนน แล้วก็มีคนคนนึงไม่ทราบว่าใคร ขับรถให้นาย ก.เพื่อไล่ตาม นาย ง. มา แล้วชักปืนมายิงอีก 1-2 นัด นาย ง. ขณะที่วิ่งอยู่ก็ได้หันศีรษะกลับมาดูว่า นาย ก. ยังวิ่งตามอยู่มั้ย พอเห็นว่ายังวิ่งตายอยู่ นาย ง. จึงวิ่งไปใต้สะพาน นาย ก. ตามมาทันจึงได้จ่อยิงใส่นาย ง. หนึ่งนัดแต่กระสุนหมด จึงใช้อาวุธปืนตบหน้านาย ง. แล้งรุมกระทืบกับพวก โดยนาย ง. ให้การว่าขณะโดนรุมกระทืบนั้น เห็นคนรุมประมาณ 4-5 คน แต่จำได้เพียงนาย ก. คนยิง นาย ข. ตะโกนว่า เอามันให้ตาย และนาย ค. คนรุมกระทืบ แล้วทั้งหมดก็ขับรถหนีไป แต่ขณะยิงที่ร้านอาหารที่ นาย ง. นั่งกินเหล้า เห็นเพียงนาย ก. คนเดียวเท่านั้น และไม่เห็นว่าขับรถมากี่คัน
ส่วนนาย จ. ให้การว่า นาย ง. ได้มานั่งทานเหล้ากับตนที่ร้าน ขณะทานอยู่ ก็เห็นนาย ก. คร่อมรถอยู่ จำหน้าได้เพราะรู้จักกับนาย ก. มาก่อน และยังจำปืนกับรถที่นาย ก.ขับมาได้อีกด้วย นาย ก. ชักอาวุธปืนออกมายิง ตนจงกระโดดหลบออกไปนอกร้านทางถนน และไปยืนอยู่หน้าร้านค้าอีกฝั่งถนนกับร้านที่เกิดเหตุ(ตรงข้างกับร้านอาหาร) ตอนกระโดดไป นาย จ.เห็นนาย ข.ยืนอยู่ข้างตนห่างเพียง 2 ก้าว แต่ไม่ได้ทำอะไร ยืนอยู่เฉย ๆ ซึ่งนาย จ.บอกว่า เห็นนาย จ.ยืนอยู่กับพวกไทยมุง แล้วนาย จ. ก็หันกลับไปทาง นาย ก. และได้ตะโกนห้ามให้นาย ก. หยุดยิง นาย ก. ได้ยินจึงชะงักไป (ขณะตะโกนนาย ก.ยังคงยิงอยู่) นาย ง. จึงใช้โอกาสนั้นวิ่งหนี พอนาย จ.เห็นนาย ง. วิ่งไปนั้น ก็เห็นคนมาขับรถที่นาย ก. นั่งคร่อมอยู่ไปรับนาย ก. ขึ้นรถไปแล้วไล่ตามนาย ง. แต่นาย จ. ไม่เห็นว่าใครเป็นคนขับรถให้นาย ก. ตนจึงวิ่งไปดู ภรรยาภายในร้านว่าโดนอะไรหรือไม่ ภรรยาก็บอกว่าไม่ แค่จุก ๆ ตนจึงจะขับรถตามไปดูนาย ง. แต่ขณะที่ตนหันมาตนไม่เห็นนาย ข.แล้ว นาย จ.ขับรถไปได้ครึ่งทาง ก็ได้ยินเสียงแม่นาย ง. ตะโกนว่า ภรรยาถูกยิง จึงขับรถวนกลับมาดูภรรยา แล้วนำตัวส่ง รพ. แล้วสอบถามว่า เห็นนาย ค.หรือไม่ นาย จ. บอกว่า ไม่เห็น หลังจากเกิดเหตุ นาย ก. และ นายข. ได้เข้ามาขอโทษตน แต่ตนไม่ได้สอบถามว่าเรื่องอะไร แต่น่าจะเป็นเพราะเรื่องที่มายิงหน้าร้านตน ทำให้กิจการตนเจ๊ง
ภรรยานาย จ. ให้การเช่นเดียวกับนาย จ. แต่ บอกว่าไม่มีใครเข้ามาติดต่อช่วยเหลือหรือขอโทษหลังเกิดเหตุ
พยาน อีก 1 คน เป็นป้าคนนึงอายุ 60 กว่า บอกว่า เห็นนาย ก. ชักปืนออกมายิง นาย ง. ซึ่งขับรถมาจากทางไหนไม่มีใครทราบ และจำได้เพียงหน้ากับ อาวุธปืนว่าเป็นสีดำเท่านั้น ตนจึงตะโกนบอกกับนาย ง. ว่า ให้หลบเร็วมีคนจะยิงนาย ง. นาย .ง จึงหันไปมอง แล้วกระโดดหลบ ป้าบอกว่า เห็นนาย ข.ยืนอบู่กลางถนน แล้วตะโกนบอกนาย ก.ว่า เอามันให้ตาย (นาย ง.) แล้วนาย ก. ก็ยิงต่ออีก 2-3 นัด นาย ง.เห็นนาย ก. หยุดยิงจึงวิ่งหนีไป ป้าเห็นนาย ก.กระโดดขึ้นรถใครไปไม่รุ้ แล้วไล่ตามนาย ง. แต่ไม่เห็นนาย ข. และนาย ค.
พนายอีก 2 คน เล่าคล้าย ๆ กัน เห็นนาย ก. เป็นยิงชัดเจน ได้ยินเสียงตนตะโกนเอามันให้ตาย แต่ไม่ทรายว่าเป็นใคร และไม่เห็นนาย ข. และนาย ค. ในที่เกิดเหตุ
นาย ก. ให้การว่า ขณะเกิดเหตุ ตน ไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ ตนกลับไปเยี่ยมบุตรที่ ตจว. โดยไปกับแฟนใหม่และ เพื่อนและ สามี ของเพือน โดยปกติ นาย ก. ใช้มอไซด์ของแฟน ซึ่งมอไซด์ รุ่นและสี ตรงกับที่นาย จ. ให้การ
แฟนของนาย ก.ก็เล่าเช่นเดียวกับนาย ก. ส่วนเพื่อนของแฟนนาย ก. เล่าว่า ไปเพียง 3 คน คือ ตน แฟนนาย ก. และนาย ก.
ส่วนนาย ข.บอกว่า ขณะเกิดเหตุ วันนั้นตนนอนอยู่บ้านกับแฟนทั้งวัน พอตกเย็นไม่ทราบเวลา ตนและแฟน กำลังจะไปบ้านแฟน แต่แวะซื้อของกินใกล้ ๆ กับบริเวณจุดเกิดเหตุ พอได้ยินเสียงปืน ตนจึงวิ่งไปดูบริเวณหน้าร้านค้า เห็นนาย จ. กระโดดมายืนข้างตน แล้วคนร้ายก็ขับรถไป ซึ่งตนไม่เห็นว่าเป็นใคร
ส่วนนาย ค. บอกว่าวันเกิดเหตุ ตนนอนอยู่บ้านกับแฟน ซึ่งแฟนก็ขึ้นเป็นพยานด้วยว่า นอนอยู่กับตนจริง ๆ
แล้วแบบนี้ใครจะเป็นคนผิด แล้วใครจะหลุดคดีนี้บ้างคับ
โดนข้อหาร่วมกันพยายามฆ่าผู้อื่น จะมีโอกาสหลุดคดีมั๊ยครับ
ผมจะแทนตัวจำเลยว่า นาย ก. ข. ค. นะครับ และแทนคนถูกยิงว่า นาย ง. ผมจะเล่าตั้งแต่ที่โจทย์ให้การกับศาลเลยนะครับ พยานรวมโจทย์มีทั้งหมด 6 คนครับ
นาย ง. ที่เป็นโจทย์ได้เล่าว่า ขณะนั้นเป็นเวลา 17.30 น. ตนได้มานั่งทานเหล้ากับนาย จ. เพื่อนสนิทของตน โดยที่นาย ง. นั่งหน้าเข้าชนกับนาย จ. แล้วนาย ก. ซึ่งขับรถมาจากทางไหนไม่มีใครทราบ และจำได้เพียงหน้ากับ อาวุธปืนว่าเป็นสีดำเท่านั้น มาจอดรถบริเวณหน้าร้านของนาย จ. แล้วชักอาวุธปืนขึ้นมายิงเล็งปืนไปทางนาย ง. ภรรยาของนาย จ. ซึ่งเห็นว่านาย ก.ชักอาวุธปืนออกมา จึงตะโกนบอกให้นาย ง. หลบ นาย ง.จึงเอี๊ยวตัวไปมอง พอเห็นนาย ก. ชี้อาวุธปืนมาทางตน จึงกระโดดหลบเข้าไปในร้าน ส่วนนาย จ.กระโดดออกไปอีกทางซึ่งเป็นถนน จากนั้น นาย ง. ก็หลบอยู่หลังโต๊ะ นาย ก. ก็ยิงซ้ำเข้ามาอีก นาย ง. จึงหยิบขวดที่อยู่บริเวณนั้นขว้างใส่นาย ก. แล้ววิ่งหนีออกไปทางถนน แล้วก็มีคนคนนึงไม่ทราบว่าใคร ขับรถให้นาย ก.เพื่อไล่ตาม นาย ง. มา แล้วชักปืนมายิงอีก 1-2 นัด นาย ง. ขณะที่วิ่งอยู่ก็ได้หันศีรษะกลับมาดูว่า นาย ก. ยังวิ่งตามอยู่มั้ย พอเห็นว่ายังวิ่งตายอยู่ นาย ง. จึงวิ่งไปใต้สะพาน นาย ก. ตามมาทันจึงได้จ่อยิงใส่นาย ง. หนึ่งนัดแต่กระสุนหมด จึงใช้อาวุธปืนตบหน้านาย ง. แล้งรุมกระทืบกับพวก โดยนาย ง. ให้การว่าขณะโดนรุมกระทืบนั้น เห็นคนรุมประมาณ 4-5 คน แต่จำได้เพียงนาย ก. คนยิง นาย ข. ตะโกนว่า เอามันให้ตาย และนาย ค. คนรุมกระทืบ แล้วทั้งหมดก็ขับรถหนีไป แต่ขณะยิงที่ร้านอาหารที่ นาย ง. นั่งกินเหล้า เห็นเพียงนาย ก. คนเดียวเท่านั้น และไม่เห็นว่าขับรถมากี่คัน
ส่วนนาย จ. ให้การว่า นาย ง. ได้มานั่งทานเหล้ากับตนที่ร้าน ขณะทานอยู่ ก็เห็นนาย ก. คร่อมรถอยู่ จำหน้าได้เพราะรู้จักกับนาย ก. มาก่อน และยังจำปืนกับรถที่นาย ก.ขับมาได้อีกด้วย นาย ก. ชักอาวุธปืนออกมายิง ตนจงกระโดดหลบออกไปนอกร้านทางถนน และไปยืนอยู่หน้าร้านค้าอีกฝั่งถนนกับร้านที่เกิดเหตุ(ตรงข้างกับร้านอาหาร) ตอนกระโดดไป นาย จ.เห็นนาย ข.ยืนอยู่ข้างตนห่างเพียง 2 ก้าว แต่ไม่ได้ทำอะไร ยืนอยู่เฉย ๆ ซึ่งนาย จ.บอกว่า เห็นนาย จ.ยืนอยู่กับพวกไทยมุง แล้วนาย จ. ก็หันกลับไปทาง นาย ก. และได้ตะโกนห้ามให้นาย ก. หยุดยิง นาย ก. ได้ยินจึงชะงักไป (ขณะตะโกนนาย ก.ยังคงยิงอยู่) นาย ง. จึงใช้โอกาสนั้นวิ่งหนี พอนาย จ.เห็นนาย ง. วิ่งไปนั้น ก็เห็นคนมาขับรถที่นาย ก. นั่งคร่อมอยู่ไปรับนาย ก. ขึ้นรถไปแล้วไล่ตามนาย ง. แต่นาย จ. ไม่เห็นว่าใครเป็นคนขับรถให้นาย ก. ตนจึงวิ่งไปดู ภรรยาภายในร้านว่าโดนอะไรหรือไม่ ภรรยาก็บอกว่าไม่ แค่จุก ๆ ตนจึงจะขับรถตามไปดูนาย ง. แต่ขณะที่ตนหันมาตนไม่เห็นนาย ข.แล้ว นาย จ.ขับรถไปได้ครึ่งทาง ก็ได้ยินเสียงแม่นาย ง. ตะโกนว่า ภรรยาถูกยิง จึงขับรถวนกลับมาดูภรรยา แล้วนำตัวส่ง รพ. แล้วสอบถามว่า เห็นนาย ค.หรือไม่ นาย จ. บอกว่า ไม่เห็น หลังจากเกิดเหตุ นาย ก. และ นายข. ได้เข้ามาขอโทษตน แต่ตนไม่ได้สอบถามว่าเรื่องอะไร แต่น่าจะเป็นเพราะเรื่องที่มายิงหน้าร้านตน ทำให้กิจการตนเจ๊ง
ภรรยานาย จ. ให้การเช่นเดียวกับนาย จ. แต่ บอกว่าไม่มีใครเข้ามาติดต่อช่วยเหลือหรือขอโทษหลังเกิดเหตุ
พยาน อีก 1 คน เป็นป้าคนนึงอายุ 60 กว่า บอกว่า เห็นนาย ก. ชักปืนออกมายิง นาย ง. ซึ่งขับรถมาจากทางไหนไม่มีใครทราบ และจำได้เพียงหน้ากับ อาวุธปืนว่าเป็นสีดำเท่านั้น ตนจึงตะโกนบอกกับนาย ง. ว่า ให้หลบเร็วมีคนจะยิงนาย ง. นาย .ง จึงหันไปมอง แล้วกระโดดหลบ ป้าบอกว่า เห็นนาย ข.ยืนอบู่กลางถนน แล้วตะโกนบอกนาย ก.ว่า เอามันให้ตาย (นาย ง.) แล้วนาย ก. ก็ยิงต่ออีก 2-3 นัด นาย ง.เห็นนาย ก. หยุดยิงจึงวิ่งหนีไป ป้าเห็นนาย ก.กระโดดขึ้นรถใครไปไม่รุ้ แล้วไล่ตามนาย ง. แต่ไม่เห็นนาย ข. และนาย ค.
พนายอีก 2 คน เล่าคล้าย ๆ กัน เห็นนาย ก. เป็นยิงชัดเจน ได้ยินเสียงตนตะโกนเอามันให้ตาย แต่ไม่ทรายว่าเป็นใคร และไม่เห็นนาย ข. และนาย ค. ในที่เกิดเหตุ
นาย ก. ให้การว่า ขณะเกิดเหตุ ตน ไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ ตนกลับไปเยี่ยมบุตรที่ ตจว. โดยไปกับแฟนใหม่และ เพื่อนและ สามี ของเพือน โดยปกติ นาย ก. ใช้มอไซด์ของแฟน ซึ่งมอไซด์ รุ่นและสี ตรงกับที่นาย จ. ให้การ
แฟนของนาย ก.ก็เล่าเช่นเดียวกับนาย ก. ส่วนเพื่อนของแฟนนาย ก. เล่าว่า ไปเพียง 3 คน คือ ตน แฟนนาย ก. และนาย ก.
ส่วนนาย ข.บอกว่า ขณะเกิดเหตุ วันนั้นตนนอนอยู่บ้านกับแฟนทั้งวัน พอตกเย็นไม่ทราบเวลา ตนและแฟน กำลังจะไปบ้านแฟน แต่แวะซื้อของกินใกล้ ๆ กับบริเวณจุดเกิดเหตุ พอได้ยินเสียงปืน ตนจึงวิ่งไปดูบริเวณหน้าร้านค้า เห็นนาย จ. กระโดดมายืนข้างตน แล้วคนร้ายก็ขับรถไป ซึ่งตนไม่เห็นว่าเป็นใคร
ส่วนนาย ค. บอกว่าวันเกิดเหตุ ตนนอนอยู่บ้านกับแฟน ซึ่งแฟนก็ขึ้นเป็นพยานด้วยว่า นอนอยู่กับตนจริง ๆ
แล้วแบบนี้ใครจะเป็นคนผิด แล้วใครจะหลุดคดีนี้บ้างคับ