เรากับแฟนคบกันมาสองปี
ตอนคบกันเรากำลังจะขึ้นปี4 ส่วนแฟนเราเรียนอยู่ปี1
เรียนที่เดียวกัน คนละคนะ คนะเราเปนภาคพิเสดจะเปิดเทอมช้ากว่า (มอรัฐชื่อดัง)

แต่ใรที่สุดพอเปิดเทอมมาก้พบว่าตัวเองโดนรีไทล์ เพราะเวลาเรียนไม่พอ

เรากับแฟนก้ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับพ่อแม่แฟน  
กลัวเค้าจะมองว่าเราไม่เอาไหน  เกเร เปนผุ้หยิงแถมแก่กว่าอีก

แต่จริงๆแล้ว ที่เราเวลาเรียนไม่พอเพราะเรามีปันหาสุขภาพ ซึ่งที่บ้านเรารุ้และเข้าใจดี

แต่บ้านแฟน เค้าไม่รุ้ว่าเรามีปันหาสุขภาพมาตลอด
เพราะตอนเราคบกับแฟนเรา  อาการเราก้ดีขึ้นแล้วแต่ก้ไม่ได้เตมร้อย

เราก้ปล่อยเวลาผ่านไปปีนึงเพื่อรักษาตัวให้หายสนิทและกำลังจะเข้าเรียนใหม่ปีนี้  ที่มหาลัยเอกชน
ตอนนี้แฟนเรากำลังจะขึ้นปี3แล้ว  ส่วนเราก้ต้องเริ่มปี1ใหม่ ทั้งที่เราแก่กว่า3ปี

ซึ่งมันอาจจะดูสายแต่เราว่าสำหรับเราไม่มีอะไรสายเกิน สุขภาพต้องดีก่อนถึงจะทำทุกอย่างได้อย่างดีตามมา

ในขนะเดียวกัน พ่อแม่แฟนเราก้ยังเข้าใจว่าเราเรียนจบแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำงาน  
เพราะปีที่ผ่านมาเค้าก้เคยถามว่าเราเรียรจบรึยัง

ตอนนั้นเราไม่กล้าพุดว่าเราโดนรีไทล์และยังไม่ได้เริ่มเรียนใหม่  เรารอแค่ให้เราหายดีก่อน
เราเลยบอกว่า จบแล้วคะ
เอาง่ายๆคือโกหกไปนั่นแหละ
ส่วนแฟนเราก้ชิว บอกกับเราว่าไม่ต้องบอกพ่อกับแม่เค้าหรอก เฉยๆไป

แต่พอมาตอนนี้เรารุ้สึกอึดอัด เราไม่อยากโกหก ไม่มีใครโกหกไปได้ตลอดชีวิต และยิ่งถ้าอยากจะคบกันนานๆเราก้ควีจะพุดความจริง

เราตัดสินใจว่าเราจะไปสารภาพความจริงกับพ่อแม่แฟน  ตอนแฟนกลับมาจากอเมริกา(ตอนนี้เค้าไปเวิค)
เพราะเรารุ้ว่าสักวันเค้าต้องรุ้ พอถึวันที่มหาลัยรับปรินยาแล้วเราไม่ได้ไปรับ ถ้าเค้าถามถึงเรา  เค้าด้ต้องรุ้อยุ่ดี แล้วถ้าเค้ารุ้ด้วยตัวเองเท่ากับว่าเราโกหกเค้ามาตลลดและไม่คิดจะพุดความจริง

เราเลยคิดว่าเราอยากไปสารภาพเอง

พ่อแม่แฟนเราไม่ดุ  เค้าจะเปนผุ้ใหย่ที่แบบเลี้ยงลุกเหมือนเพื่อน เค้าจะชิวๆ  แต่ค่อนข้างจะซีเรียสมากเรื่องเรียน
เราไม่รุ้ว่าเค้าจะเข้าใจและให้อภัยไหม.....

มีความเหนยังงัยกันบ้างคะ