คือ เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนคบกันมาเกือบ3ปี เรียนด้วยกันอยู่หอด้วยกันครับ ต้องบอกก่อนเลยว่าแฟนผมเป็นคนที่สวยถึงขั้นสวยมากแล้วฐานะทางบ้านเขาก็ดีครับ ต่างจากตัวผมทางบ้านค่อนข้างมีฐานะครับ"ฐานะยากจนนี่ละครับ"ผมพึ่งเรียนจบกำลังจะหางานทำสร้างเนื้อสร้างตัว แฟนผมก็บอกว่ารอได้จะรอวันที่ผมพร้อมแล้วไปขอเธอแต่งงานเราอยู่ด้วยกันตลอดเวลาเว้นก็แต่ตอนเรียนแค่นั้นครับทำอะไรพร้อมกันทุกอย่างไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแต่ผม ขี่มอไซค์ น่ะครับไม่มีรถยนต์ ตอนอยู่ด้วยกันก็ดีทุกอย่างครับมีทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดาคนอยู่ด้วยกัน
จุดเปลี่ยนมันเกิดขึ้นตอนที่เธอออกไปฝึกสอนครับ เป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะมีคนเข้ามาจีบอยู่ตลอดเวลาช่วงอยู่ด้วยกันกับผมก็มีคนมาจีบเยอะเลยครับแต่ว่าเธอก็ปฏิเสธไปทุกคนอาจเป็นเพราะยังอยู่กับผมทุกวัน เข้าเรื่องเธอไปฝึกสอนต่อก็ตามที่คาดครับต้องมีคนมาจีบคราวนี้เป็นครูที่โรงเรียนซึ่งพ่อแม่ของไอ่ครูคนนี้ก็ดันเป็นครูสอนที่เดียวกันอีก คือคิดว่ารวยอะครับ ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรเพราะเธอเคยบอกรอผมได้
แต่วันนึงเธอบอกเธออยากสบาย อยากให้พ่อแม่สบาย เธอจึงขอเลิกกับผมครับผมงงมากทั้งที่อาทิตที่แล้วเรายังมาหากันอยู่ด้วย ถัดมาอาทิตนึงเธอให้ไอ่ครูนั่นมารับที่บ้านแล้วเข้ามาทำธุระในเมืองด้วยกัน โคตรช็อคเลย
ไม่คิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ทั้งที่อยู่ด้วยกันรักกันมากไม่คิดว่าจะมาถึงจุดนี้คือจุดที่เขาไม่รักเราแล้ว ไม่รักเลย ผมเข้าใจน่ะอยู่กับผมมันลำบากจริงๆฐานะทางบ้านเราก็ต่างกัน แต่คิดอีกทางถ้ารักกันมากพอจริงๆคงไม่มีอะไรมีทำให้เราเลิกกันได้ครับ อยากเข้าใจเธอแต่ผมเม้งโคตรเจ็บคิดถึงเวลาเขาอยู่ด้วยกันที่ รร แล้วมันทำใจไม่ได้ทุกที
ถึงอยากจะถามครับรักแท้จริงๆยังมีอยู่ไหม แล้วทำไมเงินถึงเปลี่ยนคนได้มากขนาดนี้ครับ
มันไม่มีรักแท้จริงๆแล้วใช้ไหมครับ ทำไมเงินซื้อได้ทุกอย่าง ซื้อได้แม้แต่แฟนของผม
จุดเปลี่ยนมันเกิดขึ้นตอนที่เธอออกไปฝึกสอนครับ เป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะมีคนเข้ามาจีบอยู่ตลอดเวลาช่วงอยู่ด้วยกันกับผมก็มีคนมาจีบเยอะเลยครับแต่ว่าเธอก็ปฏิเสธไปทุกคนอาจเป็นเพราะยังอยู่กับผมทุกวัน เข้าเรื่องเธอไปฝึกสอนต่อก็ตามที่คาดครับต้องมีคนมาจีบคราวนี้เป็นครูที่โรงเรียนซึ่งพ่อแม่ของไอ่ครูคนนี้ก็ดันเป็นครูสอนที่เดียวกันอีก คือคิดว่ารวยอะครับ ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรเพราะเธอเคยบอกรอผมได้
แต่วันนึงเธอบอกเธออยากสบาย อยากให้พ่อแม่สบาย เธอจึงขอเลิกกับผมครับผมงงมากทั้งที่อาทิตที่แล้วเรายังมาหากันอยู่ด้วย ถัดมาอาทิตนึงเธอให้ไอ่ครูนั่นมารับที่บ้านแล้วเข้ามาทำธุระในเมืองด้วยกัน โคตรช็อคเลย
ไม่คิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ทั้งที่อยู่ด้วยกันรักกันมากไม่คิดว่าจะมาถึงจุดนี้คือจุดที่เขาไม่รักเราแล้ว ไม่รักเลย ผมเข้าใจน่ะอยู่กับผมมันลำบากจริงๆฐานะทางบ้านเราก็ต่างกัน แต่คิดอีกทางถ้ารักกันมากพอจริงๆคงไม่มีอะไรมีทำให้เราเลิกกันได้ครับ อยากเข้าใจเธอแต่ผมเม้งโคตรเจ็บคิดถึงเวลาเขาอยู่ด้วยกันที่ รร แล้วมันทำใจไม่ได้ทุกที
ถึงอยากจะถามครับรักแท้จริงๆยังมีอยู่ไหม แล้วทำไมเงินถึงเปลี่ยนคนได้มากขนาดนี้ครับ