สวัสดีค้า ใครมีประสบการณ์ก็มาแชร์กันหน่อยนะคะ เพราะเราก็สับสนตลอดมา
คือเราเป็นคนที่
-โลกส่วนตัวสูงมากกก
-เจอคนแปลกหน้านี่นิ่งเหมือนหุ่น ถามๆๆๆมา  ตอบ :อือ/คะ ยิ้มๆแบบแหยๆแกไปเหอะฉันอึดอัด555

เมื่อนานนนนนมาแล้ว มีคนมาจีบๆ เราก็อยากมีแฟนกับเขาบ้างเลยก็คุยๆกัน แล้วเราก็แบบเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันอยู่เป็นเดือน ก็เขินๆบ้าง แต่พอเขาบอกชอบเราแล้วเริ่มๆจะคบกัน เขาก็เริ่มมีอิทธิพลกับชีวิตเรามากขึ้น(เรารู้สึกว่าเขาได้เข้ามาในโลกส่วนตัวเราแล้ว)แล้วเราก็ไม่ชินกับความรู้สึกวูบวาบ หวั่นไหว หัวหมุนติ้ว ยิ้มเขินทั้งวัน แบบคุยทางข้อความมือถือ ,msn แล้วมือสั่นๆ พูดไม่ค่อยออก แบบเขาส่งข้อความหวานๆมาทุกวัน(คิดถึงนะ,กินข้าวยัง)5555 แบบเราอยู่ของเรามาไม่เคยมีคนทำอย่างนี้อะ แบบสูญเสียความเป็นตัวเอง เราแบบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอันนี้ผิดหรือถูก แบบพูดตะกุกตะกักรู้สึกไม่สบายตัวอะ(ตอนนั้นคงยังไม่ชินมั้ง55) แบบเราเลยไม่อยากมีความรู้สึกที่สับสนอย่างนี้

หลังจากเราตัดสินใจก็เลยบอกเขาไปว่าเรายังไม่พร้อม แบบปุปปัปมาก กลางวันยังคุยหวานๆ กลางคืนเราส่งข้อความเลยว่าหยุดแค่นี้นะเราไม่พร้อม แล้วสักพักก็ดีขึ้นนะ ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม ชีวิตประจำวันก็ปกติ แล้วเป็นปีนะกว่าจะมารู้ว่าเฮ้ยนั่นมันคงเป็นความรู้สึกของคนมีความรักปะ? ก็สับสนกับตนเองมาถึงปัจจุบันว่าตอนนั้นเราทำถูกปะ หรืออะไร

จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ตัวเราสร้างภูมิคุ้มกันขึ้นมา แบบคนที่ดีๆมาปุ๊ปเราจะแบบต้องหาไรที่ต้องทำ หลีกหนี จนบางทีหงุดหงิดเลย เป็นระบบปิดกั้นตัวเอง คือรู้ว่าคนนี้ถูกใจปุ๊ป คือโดดหนีทันที ไม่ก็แบบเหม็นหน้าเขาไปเลย(อยากจะบอกว่าอิฉันไม่ได้เกลียดเธอนะฮือๆๆๆแต่มันไปเองอะ) เพราะไม่รู้จะทำยังไงเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา

แล้วเราปิดตัวเองมาประมาณ7ปีแล้ว เราเริ่มวิตกว่าเฮ้ยนี่มันแปลกละนะ คือครั้งนั้นเป็นครั้งแรกแล้วจากนั้นก็ไม่มีอีกเลย เหมือนเรามีระบบป้องกันผู้บุกรุกโลกอันสงบของเรา

โอยย คือ อิฉันนี่ก็ไม่ได้สวย เริ่ด เชิด หยิ่งนะ แต่มันเป็นเอง อยากจะแก้แต่ตอนนั้นสมองว่างเปล่า เหมือนมีสัญญาณ ~~~มีผู้บุกรุกกกกก โปรดทราบ~~~ เราจะเป็นแบบนี้ไปจนตายไหม  

ใครมีประสบการณ์โปรดวิเคราะห์ที ToT
ด้วยความสุดซึ้ง ~~~