บทที่ 1(ตอนที่3) : มาเป็นแฟนกันเถอะ
"เมื่อกี้โทรหาใครหรอวิทย์" ขิมถามผมขึ้นมา
"โทรหาเจ้าคลิฟ คนบ้าต้องต่อกรด้วยคนบ้านั้นแหละถึงจะดี"
"นี่นายแอบว่าฉันหรอ"
"เปล่าๆ ว่าตรงเลยนี่แหละ" ผมตอบไปส่วนขิมก็ทำแก้มป่องใส่อีกครั้ง
"นี่ พวกนาย"
อยู่ดีๆ ก็มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลัง ผมจึงหันหลังไปดู
"อ่าวไง ต๊ะ" ผมทักทายเพื่อนคนนั้นไป
"มีเรื่องด่วนอะไรเลยโทรมา ละ"
"ก็ยัยขิมนี่ โทรเรียกอั๊วออกมาแล้วมาพูด..... เอ๊ะ อั๊วโทรหาคลิฟนี่แล้วทำไมเป็นนายมา...."
ตอนนั้นก็มีเพื่อนผมอีกสองคนออกมา
"ไง...ขิม" เพื่อนผมอีกคนชื่อ เล ทักทายขึ้นมาโดยสีหน้านิ่งๆ
"หวัดดี จ้ะ"
"ก็ฉันรับนี่แหละ พอดีอยู่กับพวกนี้พอดี" ส่วนคนนี้ก็คือ คลิฟ คนบ้าอีกคนที่ผมเรียกมาเพื่อต่อกรกับขิม
"แล้วมารวมตัวกันอะไร"
"ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เมื่อคืนตั้งวงเล่นเพลงที่แต่งกันก็เลยนอนกันข้างบนนี้แหละ ความจริงก็เพิ่งตื่นกัน"
"อ่ะ งั้นหรอ"
พอผมลองพยายามคิดอีกที ที่ขิมบอกวันนี้มีผมว่างคนเดียวก็อย่างนี้นี่เอง คือว่าเมื่อวานตอนเย็นทางคลิฟโทรมาชวนเรื่องที่จะลองแต่งเพลงกันสักเพลง แต่ผมดันมีโอทีพอดีเลยปฎิเสธไปเพราะต้องการพักผ่อนสักหน่อย ดันลืมเรื่องนี้ไปเลย
"เดี๋ยว ขอเดาก่อนนะสาเหตุที่นายโทรเรียกฉันรีบมา"
"อืม อืม" ดูท่าทางคลิฟกำลังใช้ความคิด
"ที่เรียกพวกเรามาเพราะจะให้มาฟังเรื่องที่นายกับขิมตกลงจะคบกันใช่ไหมละ"
"จะบ้าหรออออออ ไร้สาระ" ผมปฎิเสธทันที
ผมได้แต่นึกว่า คนบ้า นี่มันสึดยอดจริงขนาดไม่ได้ร่วมวงคุยกันแต่แรกแท้ๆ แต่ดันมาคิดอะไรที่ถึงไม่ตรงแต่เกี่ยวเนื่องกันได้ขนาดนี้
"นี่ๆ เอา อเมริกาโน่ ลาเต้ และคาปู มาอย่างละหนึ่งนะ" คลิฟตะโกนบอกบาริสต้าที่ที่เคาท์เตอร์
ความจริงแล้วร้านกาแฟร้านนี้ก็ไม่ใช่ของใครหรอก
เจ้าของก็คือคลิฟนี่แหละ
"วิทย์ ขิง ถ้าจะสั่งอะไรเพิ่มก็ได้ันะวันนี้ฉันเลี้ยง" คลิฟถามมา
"เลี้ยงจริงงะ เมื่อกี๊เพิ่งทานลาเต้มา งั้นขอเป็นชาเขียวปั้นแล้วกัน" ขิมตอบไป
"ขอเป็นดับเบิ้ลริสเทรตโต้ เลยแล้วกัน"
"เฮ๊ยวิทย์ เพิ่งกินมาไม่ใช่รึ แรงไปเปล่า"
"ไม่หรอก เวลาแบบนี้อะไรที่มันแรงๆได้ก็ยิ่งดี"
"โอเคๆ" คลิฟ พูดขึ้นแล้วก็เดินไปที่เคาท์เตอร์
ตึกๆ ตึกๆ
ผมได้ยินเหมือนเสียงคนประมาณสองสามคนเดินกันเลยหันไป
"ไง ขิม ที่เรียกพวกเรามามีเรื่องอะไรจะบอกหรอ"
สิ่งที่ผมเห็นก็คือกลุ่มของสาวๆสามคนซึ่งทั้งสามคนพอเห็นแค่ชั่วครู่เดี่ยวก็จะรู้เลยว่าเกินมาตรฐานผู้หญิงทั่วไปมากๆ
แต่ขอบอกไว้นะเธอพวกนี้ก็เป็นพวกเสียดายของไม่ต่างจากขิมหรอก เฮ่อ.....
To be continues................
ติดตาม บทที่ 1 ตอนที่ 1 ได้ที่
http://ppantip.com/topic/33205622
ติดตาม บทที่ 1 ตอนที่ 2 ได้ที่
http://ppantip.com/topic/33218322 
LF Project (Love Friend Project) บทที่ 1 (ตอนที่3): มาเป็นแฟนกันเถอะ
"เมื่อกี้โทรหาใครหรอวิทย์" ขิมถามผมขึ้นมา
"โทรหาเจ้าคลิฟ คนบ้าต้องต่อกรด้วยคนบ้านั้นแหละถึงจะดี"
"นี่นายแอบว่าฉันหรอ"
"เปล่าๆ ว่าตรงเลยนี่แหละ" ผมตอบไปส่วนขิมก็ทำแก้มป่องใส่อีกครั้ง
"นี่ พวกนาย"
อยู่ดีๆ ก็มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลัง ผมจึงหันหลังไปดู
"อ่าวไง ต๊ะ" ผมทักทายเพื่อนคนนั้นไป
"มีเรื่องด่วนอะไรเลยโทรมา ละ"
"ก็ยัยขิมนี่ โทรเรียกอั๊วออกมาแล้วมาพูด..... เอ๊ะ อั๊วโทรหาคลิฟนี่แล้วทำไมเป็นนายมา...."
ตอนนั้นก็มีเพื่อนผมอีกสองคนออกมา
"ไง...ขิม" เพื่อนผมอีกคนชื่อ เล ทักทายขึ้นมาโดยสีหน้านิ่งๆ
"หวัดดี จ้ะ"
"ก็ฉันรับนี่แหละ พอดีอยู่กับพวกนี้พอดี" ส่วนคนนี้ก็คือ คลิฟ คนบ้าอีกคนที่ผมเรียกมาเพื่อต่อกรกับขิม
"แล้วมารวมตัวกันอะไร"
"ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เมื่อคืนตั้งวงเล่นเพลงที่แต่งกันก็เลยนอนกันข้างบนนี้แหละ ความจริงก็เพิ่งตื่นกัน"
"อ่ะ งั้นหรอ"
พอผมลองพยายามคิดอีกที ที่ขิมบอกวันนี้มีผมว่างคนเดียวก็อย่างนี้นี่เอง คือว่าเมื่อวานตอนเย็นทางคลิฟโทรมาชวนเรื่องที่จะลองแต่งเพลงกันสักเพลง แต่ผมดันมีโอทีพอดีเลยปฎิเสธไปเพราะต้องการพักผ่อนสักหน่อย ดันลืมเรื่องนี้ไปเลย
"เดี๋ยว ขอเดาก่อนนะสาเหตุที่นายโทรเรียกฉันรีบมา"
"อืม อืม" ดูท่าทางคลิฟกำลังใช้ความคิด
"ที่เรียกพวกเรามาเพราะจะให้มาฟังเรื่องที่นายกับขิมตกลงจะคบกันใช่ไหมละ"
"จะบ้าหรออออออ ไร้สาระ" ผมปฎิเสธทันที
ผมได้แต่นึกว่า คนบ้า นี่มันสึดยอดจริงขนาดไม่ได้ร่วมวงคุยกันแต่แรกแท้ๆ แต่ดันมาคิดอะไรที่ถึงไม่ตรงแต่เกี่ยวเนื่องกันได้ขนาดนี้
"นี่ๆ เอา อเมริกาโน่ ลาเต้ และคาปู มาอย่างละหนึ่งนะ" คลิฟตะโกนบอกบาริสต้าที่ที่เคาท์เตอร์
ความจริงแล้วร้านกาแฟร้านนี้ก็ไม่ใช่ของใครหรอก
เจ้าของก็คือคลิฟนี่แหละ
"วิทย์ ขิง ถ้าจะสั่งอะไรเพิ่มก็ได้ันะวันนี้ฉันเลี้ยง" คลิฟถามมา
"เลี้ยงจริงงะ เมื่อกี๊เพิ่งทานลาเต้มา งั้นขอเป็นชาเขียวปั้นแล้วกัน" ขิมตอบไป
"ขอเป็นดับเบิ้ลริสเทรตโต้ เลยแล้วกัน"
"เฮ๊ยวิทย์ เพิ่งกินมาไม่ใช่รึ แรงไปเปล่า"
"ไม่หรอก เวลาแบบนี้อะไรที่มันแรงๆได้ก็ยิ่งดี"
"โอเคๆ" คลิฟ พูดขึ้นแล้วก็เดินไปที่เคาท์เตอร์
ตึกๆ ตึกๆ
ผมได้ยินเหมือนเสียงคนประมาณสองสามคนเดินกันเลยหันไป
"ไง ขิม ที่เรียกพวกเรามามีเรื่องอะไรจะบอกหรอ"
สิ่งที่ผมเห็นก็คือกลุ่มของสาวๆสามคนซึ่งทั้งสามคนพอเห็นแค่ชั่วครู่เดี่ยวก็จะรู้เลยว่าเกินมาตรฐานผู้หญิงทั่วไปมากๆ
แต่ขอบอกไว้นะเธอพวกนี้ก็เป็นพวกเสียดายของไม่ต่างจากขิมหรอก เฮ่อ.....
To be continues................
ติดตาม บทที่ 1 ตอนที่ 1 ได้ที่
http://ppantip.com/topic/33205622
ติดตาม บทที่ 1 ตอนที่ 2 ได้ที่
http://ppantip.com/topic/33218322