เมื่อวันก่อนสอบวิชาภาษาไทย  ซึ่งก็เป็นวิชาที่เหมือนจะง่าย แต่ยากมากๆ ท่องจำจากบ้านมาเรียบร้อย วันนั้นตื่นเต้นเกินไปเลยลืมขี้  ข้อสอบ 120 ข้อ  มาแรกๆก็อ่านน้อยมากๆนะ ง่ายมากๆ พอเข้ากลางๆก็อ่านโคตรเยอะอะ  จู่ๆก็เจ็บขี้ในห้องสอบ  จะขออาจารย์ไปขี้ก็ไม่กล้าเพราะอาย อีกอย่างหน้าตาดีด้วยเลยทำฟอร์มหน่อย  แต่ก็รู้ๆกันอยู่ว่าการเจ็บขี้  เป็นอะไรที่ทรมานที่สุดในสากลโลก จากนั้นก็พูดในใจว่า..สัดกูจะไม่ทน ประตูเมืองจะพังพินาศและ!!!!   เลขที่นั้งสอบก็เผือกอยู่หลังห้อง  ตัดสินใจลุกจากเก้าอี้ไปบอกอาจารย์ผู้ช่วยที่เป็นผู้ชาย ว่าขอไปเข้าห้องน้ำ อาจารย์ก็บอกว่าจะไม่ให้ไป เธอไม่เตรียมตัวมาเลยนะ  ผมก็พูดแบบตรงๆ  คืออาจารย์ครับ..ผมเจ็บขี้  อาจารย์ก็กลัวว่าผมจะทุจริต กลัวว่าผมจะแอบเอาบทกวีวิชาภาษาไทยไปท่องจำในห้องส้วมแน่ๆ ก่อนเข้าส้วมก็ตรวจดูกระเป๋า ผมก็ให้ตรวจ อาจารย์ก็เลยตัดสินใจไปยืนเฝ้าหน้าประตูห้องน้ำเลยจ้า   ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนบุญมีแต่กรรมบัง!!!!!  เหมือนได้ปลดทุกข์แต่ไม่ถึงจุดสุดยอด!!!!! คือต้องเกรงมาก ห้ามมีเสียง ไม่นั้นอับอายขายขี้หน้ามาก เสียฟอร์มคนหล่อหมด พอเสร็จก็ไปนั้งทำข้อสอบต่อ  โคตรสบายใจ ทำข้อสอบแบบชิวล์ๆเลยแหละ  เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรขี้ก่อนออกจากบ้านนะครับ!!!!!  55555