เจ้ารู้หรือไม่  ว่ายามที่พี่ไม่ได้เห็นหน้าเจ้า  มีคำพูดนับร้อยพันคำ  ที่พี่อยากจะพูดกับเจ้า
แต่พอพี่เห็นหน้าเจ้า  คำพูดที่พี่คิดจะพูด  ก็กลับลืมจนหมดสิ้น

มองหน้าพี่หน่อยเถิดนะ  อย่าทำเป็นคนอื่นไปเลย เจ้าลำดวน
ขอพี่หอมแก้มเจ้า  สักคราเถิดนะ

จะหนีพี่ไปที่ใดอีกแม่คุณของพี่ กว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน   ก็ยากเย็นแสนเข็นนัก
พี่จะไม่ยอมให้เจ้า  หนีพี่ไปที่ได้อีกแล้ว

อย่ากังวลไปเลยนะยอดดวงใจของพี่  พี่รับปากว่าพี่จะกลับมา  ไม่ว่าจะไปทัพหรือไปรบที่ใด
พี่ก็จะกลับมาหนุนตักเมียรักของพี่ให้จงได้  แลจะไม่มีใครแยกพี่ออกจากเจ้าได้  พี่จะเฝ้าทะนุถนอมเจ้า  ไม่ให้มีเศร้าหมอง
และจะกลับมาร้อยพวงมาลัยดอกลำดวนให้เจ้า  ทุก ทุก วัน
...........................

ตาย ๆ ๆ ๆ ..เปิดฉากส่งตัวเข้าหอมาวันนี้พ่อเหม  เล่นเอาบ่าวกริ๊ดดดดดดดดดด  กรีดร้อง  แทบขาดใจ
คำพูดคำจาของพ่อ  มันจะหวานอะไรเยี่ยงนี้เจ้าคะ  แลสายตาพ่อนั้น  มันช่างมองลำดวนได้หวานนนนนหยดหาที่เปรียบมิได้
เล่นเอาคนนั่งข้างๆบ่าวแทบจะหูแตกตาย