เพิ่งเคยดู Teaser เพลงทิ้งไว้กลางทาง ของโปเตโต้
คือมันใช่อ่ะ ชีวิตเราเลยอ่ะ ก็เลยอยากเล่าเรื่องของเราให้ฟังอ่ะ นี่เป็นครั้งแรกของเรากับพันทิป ตกหล่น หรือผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องของเราก็มีอยู่ว่า เรากับแฟนรู้จักกันมาก็ราวๆ 5-6 ปีได้ ขอแทนชื่อตัวเองว่า เปรี้ยว ส่วนแฟนเราก็ กล้า เราเริ่มคุยกันตั้งแต่สมัยมัธยมค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วงที่เพิ่งเปิดเทอม ม. 4 เป็นโรงเรียนชื่อดังในอำเภอ เปรี้ยวเพิ่งย้ายเข้าไปเรียนใหม่ ส่วน กล้า เป็นเด็กเก่าที่นั้นอยู่แล้ว คือเปรี้ยวแอบชอบกล้าตั้งแต่ครั้งแรกที่หน้าเสาธง แต่เปรี้ยวเองไม่กล้าจีบเพราะเปรี้ยวเป็นผู้หญิง และกล้าเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งแฟนกล้าเองก็เป็นรุ่นพี่(ตรงนั้นยังไม่ขอเล่านะคะ) คือเปรี้ยวเองก็ได้แค่แซวๆผ่านเพื่อนไป และไม่คิดจะแย่งใครด้วย หลังจากนั้นไม่นานเปรี้ยวก็ย้ายกลับไปเรียนที่โรงเรียนเดิม เราก็เลยไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั้งเปรี้ยวขึ้น ม. 5 ก็มีค่ายอบรมยาเสพติดที่ทางโรงเรียนในโซนเขตของเปรี้ยวกับโรงเรียนของกล้าก็ได้เข้าอบรม ซึ่งเราทั้งคู่ก็ได้เป็นตัวแทนโรงเรียนในการอบรม จึงเป็นเหตุที่ทำให้เปรี้ยวกับกล้าได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง หลังจากจบค่ายอบรมแล้ว เราก็ได้คุยกันมาตลอด ในฐานะเพื่อนที่คอยช่วยเหลือและให้ปรึกษาแก่กัน คุยกันในฐานะเพื่อนแบบนี้จนกระทั่งเราขึ้น ม. 6 และแฟนของกล้าเองก็ไปเรียนต่อมหาลัยที่ม.บูรพา แฟนของกล้ารู้จักเปรี้ยวในฐานะเพื่อนของกล้า แต่ความรู้สึกของเปรี้ยวตอนนั้นเริ่มไม่โอเคร ไม่อยากอยู่ในฐานะแบบนี้อีก เลยตัดสินใจไม่ขอติดต่อกันอีกเลย ทั้งๆที่เปรี้ยวกับกล้าเองก็ต่างมีความรู้สึกดีต่อกัน โดยที่เปรี้ยวขอเดินออกมาเอง.....เปรี้ยวคิดว่าเปรี้ยวคิดดีแล้ว
จนกระทั่งจบ ม. 6 เปรี้ยวเองก็ได้มาเรียนต่อที่ราชภัฏโคราช เปิดเทอม เข้าปี 1 มาได้ เดือนกว่าๆกล้าก็ได้ติดต่อกลับมาทางเฟสบุ๊ค ถามไถ่กันเหมือนเดิม เหมือนเพื่อนกัน ซึ่งกล้าเองก็ไปเรียนที่ราชมงคลฯ ที่ใกล้กับ ม.บูรพา ที่ที่แฟนกล้าเรียน ช่วงนั้นเปรี้ยวเองก็ยุ่งวุ่นวายกับกิจกรรมทางมหาลัย นานๆถึงจะเปิดอ่านและตอบแชทที กล้าเลยขอเบอร์เปรี้ยวเอาไว้โทรติดต่อกัน ซึ่งตอนนั้นเองก็เป็นช่วงที่กล้ากับแฟนกำลังมีปัญหากันเลยโทรมาหาเปรี้ยวบ่อยๆ ด้วยความที่เราเคยรู้สึกดีต่อกันมาก่อน ก็ไม่แปลกที่จะกลับมาคุยกันเหมือนเดิมอีกครั้ง กล้าบอกกับเปรี้ยวว่ากล้าจะเลิกกับแฟนแล้ว กล้ากับแฟนมีปัญหากันบ่อยมาก กล้าบอกว่าไม่ไหวหรอก ยังงัยก็จะเลิก แล้วจะกลับมาหาเปรี้ยวจะมาคบกับเปรี้ยว ตัวเปรี้ยวเองก็ไม่ได้ต้องการแบบนี้ ....พอแฟนของกล้ารู้เรื่องแบบนั้น เขาทั้งคู่ก็เลิกกันจริงๆ แล้วกล้าก็มาขอคบกับเปรี้ยวแบบจริงๆจัง เปรี้ยวเองก็ไม่ได้ต้องการแบบนั้นเลย ตอนนั้นรู้สึกผิดและแย่มาก.....
หลังจากนั้น เปรี้ยวเองก็ไม่รู้ว่าสถานะของเราทั้งคู่เป็นแบบไหน แต่เราก็ยังคงคุยกันเหมือนเดิมจนกระทั่ง ปี 1 เทอม 2 กล้าก็มีปัญหาด้านการเรียนบอกว่าเรียนไม่ไหว กล้าจึงตัดสินใจมาอยู่โคราชกับเปรี้ยว แล้วหางานทำ เปรี้ยวเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยช่วยได้เท่าที่ช่วย เราสองคนอยู่ด้วยกันตังแต่นั้นมาเรื่อยๆ ช่วยเหลือกัน สุขทุกข์มาด้วยกัน ก็มีทะเลาะบ้างตามประสาแฟนกัน เราอยู่แบบนี้จนพ่อแม่ของเราทั้งสองฝ่ายก็รู้เรื่องของเรา ขอเล่าเรื่องของพ่อแม่เราสองคนก่อนนะคะ คือพ่อแม่ของเราทั้งคู่เลิกกันและก็แยกกันอยู่เหมือนกัน นี่เลยเป็นเหตุที่ทำให้เราเข้าอกเข้าใจกัน เปรี้ยวเองก็ไม่อยากเป็นภาระของพ่อแม่มากก็เลยหางานพิเศษทำหลังเลิกเรียน เปรี้ยวเองก็ทั้งเรียนทั้งทำงาน กล้าเองก็ทำงาน กล้ากับเปรี้ยวก็เลยไม่ค่อยได้พึ่งพาพ่อแม่ซักเท่าไหร่ เราทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันแบบนี้ จนกระทั่งเปรี้ยวเองขึ้นปี 3 ......
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ กล้า ติดทหารเกณฑ์ ที่ค่ายบุรีรัมย์ เราทั้งคู่ก็เลยห่างกันไม่มีเวลาให้กัน เพราะเปรี้ยวเองก็ทั้งเรียนทั้งทำงาน เวลาเลยไม่ตรงกัน นานๆได้คุยกันที ก็เลยเป็นเหตุที่ทำให้เราทั้งคู่เปลี่ยนไป เปรี้ยวยอมรับนะว่าเปรี้ยวเองก็เป็นคนที่ค่อนข้างเจ้าชู้ คือคุยกะคนอื่นไปทั่วแต่ไม่ได้คิดอะไร แค่คุยเฉยๆ นับตั้งแต่ช่วงที่คบกับกล้าเปรี้ยวก็ไม่ได้คุยกะใครอีกเลย จนกระทั้งช่วงที่กล้าไปเป็นทหารนี่แหล่ะ เพราะเวลาเราไม่ตรงกัน ไม่มีเวลาคุยกัน ก็เลยมีผู้ชายเข้ามาคุยกับเปรี้ยวอยู่เรื่อยๆ คุยเชิงจีบบ้าง คุยแบบคนรู้จักบ้าง พอกล้ารู้ว่าเปรี้ยวคุยกับคนอื่น เราก็เลยทะเลาะกันจนจะเลิก ...แต่กล้ากับเปรี้ยวก็คุยกันตกลงกันได้แล้ว เปรี้ยวรู้ว่าเปรี้ยวผิดที่เปรี้ยวปล่อยคนให้คนอื่นเข้ามาในชีวิตของเรา...เปรี้ยวก็เลยเลิกคุยกับทุกคน แล้วก็ใช้เวลากับการเรียนและทำงาน พอเวลาผ่านไปซักพัก เปรี้ยวเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกตอนที่กล้ากับเปรี้ยวคุยกันมันแปลกๆ เปรี้ยวเลยเข้าเฟสกล้า คือเรามีเฟสกัน มีรหัสเฟสกันสามารถเข้าดูได้ ไม่มีอะไรปิดบัง แล้ววันที่เปรี้ยวเข้าไปดูในเฟส เปรี้ยวถึงกับตกใจ ในเฟสมีรูปผู้หญิงคนอื่นขึ้นมา คือเปรี้ยวตั้งค่าซิงค์รูปจากในโทรศัพท์เครื่องที่กล้าใช้อยู่เข้าเฟสอัตโนมัติ แล้วรูปผู้หญิงคนนั้นมันก็อยู่ในอัลบั้มซิงค์รูปภาพ เราทั้งคู่ก็เลยทะเลากันเรื่องนี้อีกครั้ง กล้าก็อ้างว่ารูปคนนั้นเป็นรูปของแฟนพี่ที่ค่าย ไม่มีอะไรจริงๆ ด้วยความที่กล้าไม่เคยวอกแวกหรือเจ้าชู้ใส่ใครในขณะที่คบกับเปรี้ยวมาก่อน เปรี้ยวก็เลยตัดสินใจเชื่อว่าไม่มีอะไร....เปรี้ยวก็เลยไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้
จนเวลาผ่านไปเกือบๆสองเดือน เปรี้ยวเองก็ไปดูหนังกินข้าวกับเพื่อนกันปกติ คือเพื่อนที่ไปด้วยเป็นเพื่อนผู้ชายที่ทำงานคือเปรี้ยวก็สนิทด้วย เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ เปรี้ยวก็เลยขึ้นโพสต์ในเฟสว่า "ขอบใจนะที่ลงทุนขับรถตากฝนพาไปดูหนัง..." แค่นี้แหล่ะก็เลยทะเลาะกัน บอกว่าเปรี้ยวไปกับผู้ชายอย่างงู้นอย่างงี้ ก็เลยเลิกกันด้วยอารมณ์พาไป เออ เลิกก็เลิก เพราะคิดว่ายังงัยๆกล้าก็ต้องกลับมาง้อ เช้าวันรุ่งขึ้นก็อารมณ์ดีไปทำงานตามปกติ(มันเป็นเสาร์-อาทิตย์) ก็เลยตื่นเช้าไปทำงานเต็มวันได้ ไม่ได้เล่นเฟส ไม่ได้เปิดโซเชียลใดๆดูทั้งสิ้น จนกระทั้งพักเบรกกินข้าว เลยเข้าเฟสเล่นๆ นึกในใจว่าจะต้องมีข้อความมาง้อ ขอคืนดี ....แต่ตรงกันข้ามมาก คือกล้าลบเปรี้ยวออกจากเพื่อนในเฟส แล้วอัพรูปคู่ขึ้นปก รูปนั้นเป็นรูปผู้ชายยืนแล้วก้มลงกอดเอวผู้หญิง ส่วนผู้หญิงนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วเอามืออีกข้างมากอดคอผู้ชาย แล้วหน้าของผู้หญิงติดกับผู้ชายมาก.... รูปนี้เป็นรูปกล้ากับผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกันกับคนในอัลบั้มที่ซิงค์ไว้ในเฟส ...........พอรู้ความจริงว่ากล้ามีผู้หญิงคนใหม่ เปรี้ยวไม่มีกะจิตกะใจทำงาน ร้องไห้ในขณะที่กินข้าว ปล่อยโฮออกมาจนเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันก็มาปลอบ เปรี้ยวอยู่ไม่ไหวเลยขอกลับก่อน
เปรี้ยวได้แต่โทษตัวเองมาตลอดนะว่าที่เลิกกันตอนนั้น มันเป็นเพราะเปรี้ยว ที่ทะเลาะกันบ่อยๆมันเป็นเพราะเปรี้ยว แต่ความจริงคือเราต้องเลิกกันเพราะผู้หญิงคนอื่น....จนเวลาผ่านไปเกือบๆห้าเดือน เปรี้ยวคิดว่าเปรี้ยวเลิกได้แล้ว ลืมได้แล้ว ที่บ้านก็เกิดเรื่องขึ้น พี่ชายคนโตเสีย (เป็นพี่ชายคนละแม่ เลยไม่ค่อยสนิทกัน) ที่กรุงเทพ ญาติๆจึงจัดงานศพที่นั้นจะได้รวดเร็ว ลืมบอกไปว่าแม่เรากับกล้าสนิทกันมาก คือทุกครั้งที่มีปัญหา กล้ากับแม่เราจะคุยกันตลอด และเรื่องที่เปรี้ยวเลิกกันกับกล้าแม่ก็รู้ แต่แม่บอกกับเปรี้ยวว่า เราอาจจะเข้าใจอะไรผิดก็ได้ ....แม่ก็เลยยังติดต่อกับกล้าอยู่ แต่เรารู้ดีว่ากล้ากับผู้หญิงคนนั้นไปถึงไหนกันแล้ว เพราะเรายังแอบส่องเฟสเขาอยู่ตลอด ในวันเผาศพพี่ชายแม่ไม่มีคนขับรถให้ก็เลยโทรตามให้กล้ามาขับ ก็เลยทำให้เราต้องมาเจอกันอีกครั้ง ยอมรับนะคะว่าลืมไม่ได้ ....หลังจากงานศพผ่านไปซักพัก เปรี้ยวก็เลยโทรไปหากล้า ถามไถ่ปกติ ด้วยความที่เปรี้ยวเองยังตัดใจไม่ได้ และยังรักเขาอยู่ก็เลยอยากจะขอโอกาสอีกซักครั้งให้เรากลับมาเริ่มต้นใหม่....แต่สุดท้าย กล้าบอกว่ากล้าตัดสินใจแล้ว "กล้ายังรักเปรี้ยวนะแต่กล้าทิ้งผู้หญิงคนนี้ไม่ได้...."
สุดท้ายแล้วเราทั้งคู่ก็ต้องเลิกกันจริงๆ.... ทุกวันนี้ เปรี้ยวก็ยังคงนึกถึงวันเก่าๆ เวลาเก่าๆที่ เปรี้ยวกับกล้าเคยมีความสุขด้วยกัน ตลอดระยะเวลา 6-7ปี ที่รุ้จักกัน และ 3-4 ปีที่ใช้ชีวิตด้วยกัน มันก็ลืมยากจริงๆนะคะ เดือนกรกฎาคม 58 นี้ก็ครบหนึ่งปีที่เราเลิกกัน ทุกวันนี้เปรี้ยวยังเข้าไปส่องเฟสเขา แค่รู้ว่าเขาอยู่ดีมีความสุขดีกับคนๆนั้น เปรี้ยวก็ดีใจแล้วค่ะ .....ถึงแม้ว่าเราจะไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แต่ความทรงจำดีๆที่เคยมีร่วมกัน เปรี้ยวก็ยังเก็บไว้เสมอ ชีวิตก็ยังคงดำเนินต่อไป สุดท้ายแล้วคงไม่มีใครที่จะอยู่กับเราได้ตลอดเวลา .....ขอบคุณ เพลง ทิ้งไว้กลางทาง ที่ทำให้นึกถึงเรื่องราวของเรา
ยังคงรักเธอเสมอ
เล่าไม่สนุกยังไงก็ขออภัยด้วย ครั้งแรกกับการโพสต์พันทิป
ทิ้งไว้กลางทาง
คือมันใช่อ่ะ ชีวิตเราเลยอ่ะ ก็เลยอยากเล่าเรื่องของเราให้ฟังอ่ะ นี่เป็นครั้งแรกของเรากับพันทิป ตกหล่น หรือผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องของเราก็มีอยู่ว่า เรากับแฟนรู้จักกันมาก็ราวๆ 5-6 ปีได้ ขอแทนชื่อตัวเองว่า เปรี้ยว ส่วนแฟนเราก็ กล้า เราเริ่มคุยกันตั้งแต่สมัยมัธยมค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วงที่เพิ่งเปิดเทอม ม. 4 เป็นโรงเรียนชื่อดังในอำเภอ เปรี้ยวเพิ่งย้ายเข้าไปเรียนใหม่ ส่วน กล้า เป็นเด็กเก่าที่นั้นอยู่แล้ว คือเปรี้ยวแอบชอบกล้าตั้งแต่ครั้งแรกที่หน้าเสาธง แต่เปรี้ยวเองไม่กล้าจีบเพราะเปรี้ยวเป็นผู้หญิง และกล้าเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งแฟนกล้าเองก็เป็นรุ่นพี่(ตรงนั้นยังไม่ขอเล่านะคะ) คือเปรี้ยวเองก็ได้แค่แซวๆผ่านเพื่อนไป และไม่คิดจะแย่งใครด้วย หลังจากนั้นไม่นานเปรี้ยวก็ย้ายกลับไปเรียนที่โรงเรียนเดิม เราก็เลยไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั้งเปรี้ยวขึ้น ม. 5 ก็มีค่ายอบรมยาเสพติดที่ทางโรงเรียนในโซนเขตของเปรี้ยวกับโรงเรียนของกล้าก็ได้เข้าอบรม ซึ่งเราทั้งคู่ก็ได้เป็นตัวแทนโรงเรียนในการอบรม จึงเป็นเหตุที่ทำให้เปรี้ยวกับกล้าได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง หลังจากจบค่ายอบรมแล้ว เราก็ได้คุยกันมาตลอด ในฐานะเพื่อนที่คอยช่วยเหลือและให้ปรึกษาแก่กัน คุยกันในฐานะเพื่อนแบบนี้จนกระทั่งเราขึ้น ม. 6 และแฟนของกล้าเองก็ไปเรียนต่อมหาลัยที่ม.บูรพา แฟนของกล้ารู้จักเปรี้ยวในฐานะเพื่อนของกล้า แต่ความรู้สึกของเปรี้ยวตอนนั้นเริ่มไม่โอเคร ไม่อยากอยู่ในฐานะแบบนี้อีก เลยตัดสินใจไม่ขอติดต่อกันอีกเลย ทั้งๆที่เปรี้ยวกับกล้าเองก็ต่างมีความรู้สึกดีต่อกัน โดยที่เปรี้ยวขอเดินออกมาเอง.....เปรี้ยวคิดว่าเปรี้ยวคิดดีแล้ว
จนกระทั่งจบ ม. 6 เปรี้ยวเองก็ได้มาเรียนต่อที่ราชภัฏโคราช เปิดเทอม เข้าปี 1 มาได้ เดือนกว่าๆกล้าก็ได้ติดต่อกลับมาทางเฟสบุ๊ค ถามไถ่กันเหมือนเดิม เหมือนเพื่อนกัน ซึ่งกล้าเองก็ไปเรียนที่ราชมงคลฯ ที่ใกล้กับ ม.บูรพา ที่ที่แฟนกล้าเรียน ช่วงนั้นเปรี้ยวเองก็ยุ่งวุ่นวายกับกิจกรรมทางมหาลัย นานๆถึงจะเปิดอ่านและตอบแชทที กล้าเลยขอเบอร์เปรี้ยวเอาไว้โทรติดต่อกัน ซึ่งตอนนั้นเองก็เป็นช่วงที่กล้ากับแฟนกำลังมีปัญหากันเลยโทรมาหาเปรี้ยวบ่อยๆ ด้วยความที่เราเคยรู้สึกดีต่อกันมาก่อน ก็ไม่แปลกที่จะกลับมาคุยกันเหมือนเดิมอีกครั้ง กล้าบอกกับเปรี้ยวว่ากล้าจะเลิกกับแฟนแล้ว กล้ากับแฟนมีปัญหากันบ่อยมาก กล้าบอกว่าไม่ไหวหรอก ยังงัยก็จะเลิก แล้วจะกลับมาหาเปรี้ยวจะมาคบกับเปรี้ยว ตัวเปรี้ยวเองก็ไม่ได้ต้องการแบบนี้ ....พอแฟนของกล้ารู้เรื่องแบบนั้น เขาทั้งคู่ก็เลิกกันจริงๆ แล้วกล้าก็มาขอคบกับเปรี้ยวแบบจริงๆจัง เปรี้ยวเองก็ไม่ได้ต้องการแบบนั้นเลย ตอนนั้นรู้สึกผิดและแย่มาก.....
หลังจากนั้น เปรี้ยวเองก็ไม่รู้ว่าสถานะของเราทั้งคู่เป็นแบบไหน แต่เราก็ยังคงคุยกันเหมือนเดิมจนกระทั่ง ปี 1 เทอม 2 กล้าก็มีปัญหาด้านการเรียนบอกว่าเรียนไม่ไหว กล้าจึงตัดสินใจมาอยู่โคราชกับเปรี้ยว แล้วหางานทำ เปรี้ยวเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยช่วยได้เท่าที่ช่วย เราสองคนอยู่ด้วยกันตังแต่นั้นมาเรื่อยๆ ช่วยเหลือกัน สุขทุกข์มาด้วยกัน ก็มีทะเลาะบ้างตามประสาแฟนกัน เราอยู่แบบนี้จนพ่อแม่ของเราทั้งสองฝ่ายก็รู้เรื่องของเรา ขอเล่าเรื่องของพ่อแม่เราสองคนก่อนนะคะ คือพ่อแม่ของเราทั้งคู่เลิกกันและก็แยกกันอยู่เหมือนกัน นี่เลยเป็นเหตุที่ทำให้เราเข้าอกเข้าใจกัน เปรี้ยวเองก็ไม่อยากเป็นภาระของพ่อแม่มากก็เลยหางานพิเศษทำหลังเลิกเรียน เปรี้ยวเองก็ทั้งเรียนทั้งทำงาน กล้าเองก็ทำงาน กล้ากับเปรี้ยวก็เลยไม่ค่อยได้พึ่งพาพ่อแม่ซักเท่าไหร่ เราทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันแบบนี้ จนกระทั่งเปรี้ยวเองขึ้นปี 3 ......
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ กล้า ติดทหารเกณฑ์ ที่ค่ายบุรีรัมย์ เราทั้งคู่ก็เลยห่างกันไม่มีเวลาให้กัน เพราะเปรี้ยวเองก็ทั้งเรียนทั้งทำงาน เวลาเลยไม่ตรงกัน นานๆได้คุยกันที ก็เลยเป็นเหตุที่ทำให้เราทั้งคู่เปลี่ยนไป เปรี้ยวยอมรับนะว่าเปรี้ยวเองก็เป็นคนที่ค่อนข้างเจ้าชู้ คือคุยกะคนอื่นไปทั่วแต่ไม่ได้คิดอะไร แค่คุยเฉยๆ นับตั้งแต่ช่วงที่คบกับกล้าเปรี้ยวก็ไม่ได้คุยกะใครอีกเลย จนกระทั้งช่วงที่กล้าไปเป็นทหารนี่แหล่ะ เพราะเวลาเราไม่ตรงกัน ไม่มีเวลาคุยกัน ก็เลยมีผู้ชายเข้ามาคุยกับเปรี้ยวอยู่เรื่อยๆ คุยเชิงจีบบ้าง คุยแบบคนรู้จักบ้าง พอกล้ารู้ว่าเปรี้ยวคุยกับคนอื่น เราก็เลยทะเลาะกันจนจะเลิก ...แต่กล้ากับเปรี้ยวก็คุยกันตกลงกันได้แล้ว เปรี้ยวรู้ว่าเปรี้ยวผิดที่เปรี้ยวปล่อยคนให้คนอื่นเข้ามาในชีวิตของเรา...เปรี้ยวก็เลยเลิกคุยกับทุกคน แล้วก็ใช้เวลากับการเรียนและทำงาน พอเวลาผ่านไปซักพัก เปรี้ยวเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกตอนที่กล้ากับเปรี้ยวคุยกันมันแปลกๆ เปรี้ยวเลยเข้าเฟสกล้า คือเรามีเฟสกัน มีรหัสเฟสกันสามารถเข้าดูได้ ไม่มีอะไรปิดบัง แล้ววันที่เปรี้ยวเข้าไปดูในเฟส เปรี้ยวถึงกับตกใจ ในเฟสมีรูปผู้หญิงคนอื่นขึ้นมา คือเปรี้ยวตั้งค่าซิงค์รูปจากในโทรศัพท์เครื่องที่กล้าใช้อยู่เข้าเฟสอัตโนมัติ แล้วรูปผู้หญิงคนนั้นมันก็อยู่ในอัลบั้มซิงค์รูปภาพ เราทั้งคู่ก็เลยทะเลากันเรื่องนี้อีกครั้ง กล้าก็อ้างว่ารูปคนนั้นเป็นรูปของแฟนพี่ที่ค่าย ไม่มีอะไรจริงๆ ด้วยความที่กล้าไม่เคยวอกแวกหรือเจ้าชู้ใส่ใครในขณะที่คบกับเปรี้ยวมาก่อน เปรี้ยวก็เลยตัดสินใจเชื่อว่าไม่มีอะไร....เปรี้ยวก็เลยไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้
จนเวลาผ่านไปเกือบๆสองเดือน เปรี้ยวเองก็ไปดูหนังกินข้าวกับเพื่อนกันปกติ คือเพื่อนที่ไปด้วยเป็นเพื่อนผู้ชายที่ทำงานคือเปรี้ยวก็สนิทด้วย เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ เปรี้ยวก็เลยขึ้นโพสต์ในเฟสว่า "ขอบใจนะที่ลงทุนขับรถตากฝนพาไปดูหนัง..." แค่นี้แหล่ะก็เลยทะเลาะกัน บอกว่าเปรี้ยวไปกับผู้ชายอย่างงู้นอย่างงี้ ก็เลยเลิกกันด้วยอารมณ์พาไป เออ เลิกก็เลิก เพราะคิดว่ายังงัยๆกล้าก็ต้องกลับมาง้อ เช้าวันรุ่งขึ้นก็อารมณ์ดีไปทำงานตามปกติ(มันเป็นเสาร์-อาทิตย์) ก็เลยตื่นเช้าไปทำงานเต็มวันได้ ไม่ได้เล่นเฟส ไม่ได้เปิดโซเชียลใดๆดูทั้งสิ้น จนกระทั้งพักเบรกกินข้าว เลยเข้าเฟสเล่นๆ นึกในใจว่าจะต้องมีข้อความมาง้อ ขอคืนดี ....แต่ตรงกันข้ามมาก คือกล้าลบเปรี้ยวออกจากเพื่อนในเฟส แล้วอัพรูปคู่ขึ้นปก รูปนั้นเป็นรูปผู้ชายยืนแล้วก้มลงกอดเอวผู้หญิง ส่วนผู้หญิงนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วเอามืออีกข้างมากอดคอผู้ชาย แล้วหน้าของผู้หญิงติดกับผู้ชายมาก.... รูปนี้เป็นรูปกล้ากับผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกันกับคนในอัลบั้มที่ซิงค์ไว้ในเฟส ...........พอรู้ความจริงว่ากล้ามีผู้หญิงคนใหม่ เปรี้ยวไม่มีกะจิตกะใจทำงาน ร้องไห้ในขณะที่กินข้าว ปล่อยโฮออกมาจนเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันก็มาปลอบ เปรี้ยวอยู่ไม่ไหวเลยขอกลับก่อน
เปรี้ยวได้แต่โทษตัวเองมาตลอดนะว่าที่เลิกกันตอนนั้น มันเป็นเพราะเปรี้ยว ที่ทะเลาะกันบ่อยๆมันเป็นเพราะเปรี้ยว แต่ความจริงคือเราต้องเลิกกันเพราะผู้หญิงคนอื่น....จนเวลาผ่านไปเกือบๆห้าเดือน เปรี้ยวคิดว่าเปรี้ยวเลิกได้แล้ว ลืมได้แล้ว ที่บ้านก็เกิดเรื่องขึ้น พี่ชายคนโตเสีย (เป็นพี่ชายคนละแม่ เลยไม่ค่อยสนิทกัน) ที่กรุงเทพ ญาติๆจึงจัดงานศพที่นั้นจะได้รวดเร็ว ลืมบอกไปว่าแม่เรากับกล้าสนิทกันมาก คือทุกครั้งที่มีปัญหา กล้ากับแม่เราจะคุยกันตลอด และเรื่องที่เปรี้ยวเลิกกันกับกล้าแม่ก็รู้ แต่แม่บอกกับเปรี้ยวว่า เราอาจจะเข้าใจอะไรผิดก็ได้ ....แม่ก็เลยยังติดต่อกับกล้าอยู่ แต่เรารู้ดีว่ากล้ากับผู้หญิงคนนั้นไปถึงไหนกันแล้ว เพราะเรายังแอบส่องเฟสเขาอยู่ตลอด ในวันเผาศพพี่ชายแม่ไม่มีคนขับรถให้ก็เลยโทรตามให้กล้ามาขับ ก็เลยทำให้เราต้องมาเจอกันอีกครั้ง ยอมรับนะคะว่าลืมไม่ได้ ....หลังจากงานศพผ่านไปซักพัก เปรี้ยวก็เลยโทรไปหากล้า ถามไถ่ปกติ ด้วยความที่เปรี้ยวเองยังตัดใจไม่ได้ และยังรักเขาอยู่ก็เลยอยากจะขอโอกาสอีกซักครั้งให้เรากลับมาเริ่มต้นใหม่....แต่สุดท้าย กล้าบอกว่ากล้าตัดสินใจแล้ว "กล้ายังรักเปรี้ยวนะแต่กล้าทิ้งผู้หญิงคนนี้ไม่ได้...."
สุดท้ายแล้วเราทั้งคู่ก็ต้องเลิกกันจริงๆ.... ทุกวันนี้ เปรี้ยวก็ยังคงนึกถึงวันเก่าๆ เวลาเก่าๆที่ เปรี้ยวกับกล้าเคยมีความสุขด้วยกัน ตลอดระยะเวลา 6-7ปี ที่รุ้จักกัน และ 3-4 ปีที่ใช้ชีวิตด้วยกัน มันก็ลืมยากจริงๆนะคะ เดือนกรกฎาคม 58 นี้ก็ครบหนึ่งปีที่เราเลิกกัน ทุกวันนี้เปรี้ยวยังเข้าไปส่องเฟสเขา แค่รู้ว่าเขาอยู่ดีมีความสุขดีกับคนๆนั้น เปรี้ยวก็ดีใจแล้วค่ะ .....ถึงแม้ว่าเราจะไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แต่ความทรงจำดีๆที่เคยมีร่วมกัน เปรี้ยวก็ยังเก็บไว้เสมอ ชีวิตก็ยังคงดำเนินต่อไป สุดท้ายแล้วคงไม่มีใครที่จะอยู่กับเราได้ตลอดเวลา .....ขอบคุณ เพลง ทิ้งไว้กลางทาง ที่ทำให้นึกถึงเรื่องราวของเรา
ยังคงรักเธอเสมอ
เล่าไม่สนุกยังไงก็ขออภัยด้วย ครั้งแรกกับการโพสต์พันทิป