ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ -หายห่างจากหน้าสื่อไปพักใหญ่ “บิ๊กแจ๊ด” พล.ต.ท.คำรณวิทย์ ธูปกระจ่าง อดีตผู้บัญชาการตำรวจนครบาล (ผบช.น.) ตั้งแต่หมดเหตุการณ์คนร้ายลอบปาระเบิดใส่ศาลอาญา รัชดาภิเษก เมื่อช่วงเดือนมีนาคม ที่มีเบอร์โทรศัพท์ไปโผล่อยู่ในสมุดโน้ตของคนร้าย ก่อนจะมีการปฏิเสธในภายหลังว่า ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
       
       กระทั่งกลับมาปรากฏเป็นข่าวอีกครั้ง และก็ยังไม่ใช่ข่าวดีอีกครั้งเช่นกัน เมื่อถูกรวบคาสนามบินนาริตะ ประเทศญี่ปุ่น ระหว่างกำลังจะเดินทางกลับประเทศไทย หลังจากไปดูงานเรื่องการกำจัดขยะกับคณะขององค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.) เชียงรากใหญ่ จ.ปทุมธานี ในข้อหามีอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืนไว้ในครอบครอง
       
       เรียกว่า อับอายขายขี้หน้าประเทศไทยไปทั่วทั้งโลก
       
       เพราะนี่นับเป็นคดีประวัติศาสตร์ เพราะไม่เคยมีคนไทยเคยถูกจับในข้อหานี้มาก่อนที่ญี่ปุ่น แถมคนที่ถูกจับยังเป็นอดีตนายตำรวจใหญ่ของประเทศไทยอีกต่างหาก
       
       เจแปนไทม์ส ซึ่งเป็นสื่อชื่อดังของประเทศญี่ปุ่นถึงกับรายงานว่า การละเมิดมาตรการรักษาความปลอดภัยเช่นนี้ หากพิสูจน์แล้วแล้วว่าเป็นจริง นั่นก็จะสร้างความอับอายครั้งใหญ่แก่ไทยในช่วงเวลาที่อุตสาหกรรมด้านการบินของประเทศกำลังถูกตรวจสอบมากขึ้น
       
       ช่วงแรกมีการมองในมุมการเมืองกันว่า เป็นความพยายาม “ดิสเครดิต” รัฐบาล คสช.ตามน้ำจากประเด็นที่ องค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ (ICAO) เพิ่งจะปักธงแดงให้ไทย และจะมีการพิจารณามาตรฐานการบินของไทยในเร็วๆนี้หรือไม่ แต่ประเมินดูแล้ว คงเป็นไปได้ยาก เพราะคนระดับ “แม่ทัพนายกอง” ของ “ระบอบแม้ว” คงไม่ทุ่มทุนสุ่มเสี่ยงขนาดนี้ โดยเฉพาะในประเทศที่มีการใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัด และบทลงโทษที่ค่อนข้างรุนแรงอย่างญี่ปุ่น
       
       ก็ต้องมองไปที่ความผิดพลาดส่วนบุคคลของ “บิ๊กแจ๊ด” เอง ที่เป็นถึง “นายพลแห่งกรมตำรวจไทย” ที่รับราชการเป็นผู้รักษากฎหมายมาครึ่งค่อนชีวิต จะพาซื่อไม่รู้ว่าเรื่องปืนผาหน้าไม้ “เซนซิทีพ” กับสนามบินขนาดไหน แต่จะเป็นกาการหลงลืมตามที่อ้าง หรือจงใจพกไปนั้น เรื่องนี้ “บิ๊กแจ๊ด” รู้ดีที่สุด
       
       ประเด็นเรื่องการประมาท เลินเล่อเลยถูกให้น้ำหนักมาก เพราะเป็นที่รู้กันว่า ตำรวจไทยหลายคนมักนิยมพกอาวุธปืนติดตัวอยู่ตลอดเวลา ทั้งในหน้าที่ หรือไว้อวดเบ่งโชว์กล้ามไปตามเรื่อง หากเป็นการพกพาอยู่ในประเทศก็ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาด แต่ไม่มีเหตุผลใดเลยที่ “ตำรวจไทย” จะต้องพกปืนไปต่างประเทศ หรือถ้าจำเป็นจริงๆ ก็ต้องทำเอกสารแจ้งล่วงหน้าเป็นลายลักษณ์อักษร
       
       ปฏิเสธไม่ได้อีกว่า เมื่อเกิดเรื่อง “บิ๊กแจ๊ด” ก็มีคำถามไปถึงมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยของเมืองไทยว่า เหตุใด “อาวุธปืน” จึงเล็ดลอดหูตาของเจ้าหน้าที่ และผ่านเครื่องเอ็กซเรย์ราคาแพงระยับออกไปจากเมืองไทยได้ ซ้ำเติมกรณีที่ ICAO ชักใบแดงให้มาตรฐานการบินของไทย ซ้ำร้ายยังเป็นข่าวใหญ่ไปทั่วโลก เพราะสนามบินนาริตะ ถือเป็นสนามบินที่มีชื่อเสียง และมีระบบความปลอดภัยระดับต้นๆ ของโลก
       
       ในทางกลับกันจึงสะท้อนความ “ห่วยแตก” ของมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยของสนามบินไทยซึ่งจำเป็นต้องได้รับการ “ปฏิรูป” เป็นการเร่งด่วน
       
       เป็นที่รู้กันดีว่า คนใหญ่คนโตทั้งหลายมักได้สิทธิพิเศษเสมอเวลาที่จะโดยสารเครื่องบิน มีทั้งระดับ “วีไอพี - ซูเปอร์วีไอพี” ไม่ว่าจะเป็นการอัพเกรดที่นั่ง หรือที่เป็นข่าวบ่อยๆก็เรื่องเครื่องดีเลย์ เพราะต้องรอบรรดา “วีไอพี” ที่ว่า ส่วนเรื่องการเข้า-ออกด่านตรวจต่างๆของสนามบินนั้นลืมไปได้เลย เพราะคนเหล่านี้จะได้ “อภิสิทธิ์พิเศษ” แทบไม่ต้องผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง (ตม.) และจะมีเจ้าหน้าที่มาอำนวยความสะดวกพาออกช่องทางพิเศษให้อีกต่างหาก
       
       นอกจากกระบวนการขั้นตอนจะน้อยกว่าคนปกติแล้ว ความเข้มข้นในการตรวจตราก็น้อยกว่าเช่นกัน
       
       ที่สำคัญผู้ที่รับผิดชอบสำคัญของ ตม.ก็คือ “ตำรวจ” เมื่อเป็นเรื่องของตำรวจใหญ่อย่าง “บิ๊กแจ๊ด” ก็หนีไม่พ้นที่มีการตั้งคำถามถึงการปล่อยปละละเลยหรือให้สิทธิพิเศษในการผ่านด่านของ “บิ๊กแจ๊ด” จนเป็นเรื่องขึ้นมา เรื่องนี้จึงควรใช้บทเรียนและนำเข้าเป็นหนึ่งในหัวข้อสำคัญของการปฏิรูปองค์กรตำรวจด้วย    
       
       ยิ่งหากเป็นไปอย่างที่ “บิ๊กแจ๊ด” ให้การกับเจ้าหน้าที่ตำรวจญี่ปุ่นว่า ลืมไปว่า มีอาวุธปืนอยู่ในกระเป๋านานมาแล้ว ก็เท่ากับตบหน้า “ตม.ไทย” ฉาดใหญ่ เพราะมีการชี้แจงกระบวนการตรวจสอบที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิก็เข้มข้น อีกทั้งยังมีการชี้แจงจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิว่า ตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้วมีการตรวจค้นตามขั้นตอนปกติทั่วไป
       
       เกิดความย้อนแย้งกันเอง ถ้าต่างฝ่ายต่างพูดจริง นั่นเท่ากับว่า ระบบตรวจสอบที่ท่าอากาศยานหละหลวมอย่างมาก ส่งผลกระทบต่อเรื่องของ “ICAO” แน่ หรือไม่เรื่องนี้ก็มีคนโกหกคำโต
       
       แม้แต่ “บิ๊กตู่” พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ยังสงสัยและสั่งการให้มีการสอบสวนเรื่องดังกล่าว “ต้องไปสอบสวนว่าผ่านการตรวจไปได้อย่างไร มีการละเว้น หรือผ่านการตรวจเอ็กซเรย์หรือไม่ ถ้าผิดก็คือผิด”
       
       ตามที่มีการสันนิษฐาน ด้วยความเป็นอดีตนายตำรวจใหญ่ที่เพิ่งจะเกษียณอายุราชการได้ไม่นาน เป็นไปได้หรือไม่ที่จะมีคนอำนวยความสะดวกให้เป็นพิเศษ ขณะที่ประเด็น “บิ๊กแจ๊ด” ไม่รู้หรือว่า ระบบตรวจสอบของสนามบินญี่ปุ่นเข้มข้น ก็น่าสนใจเหมือนกันว่า อาจเกิดจากความเคยชินจากสมัยยังรับราชการ จึงเผอเรอหรือลืมตัวพกติดตัวไปด้วยความชะล่าใจ
       
       จนกลายเป็น “พลาด” อย่างมหันต์
       
       จากนี้เลยทำได้แค่รอดูว่า ทาง “ญี่ปุ่น” จะว่าอย่างไร ความเป็นอดีตนายตำรวจใหญ่ของเมืองไทยจะเข้มขลังพอให้ตัวเองรอดพ้นจาก “ตะราง” ได้หรือไม่ ตามข่าวระบุเบื้องต้นในชั้นอัยการรอส่งฟ้อง “บิ๊กแจ๊ด” ต้องถูกกักตัวราว 20 วัน และหากมีการตัดสินว่าผิดจริงจะต้องติดคุกมีโทษจำคุกไม่เกิน 10 ปีตามกฎหมายญี่ปุ่น
       
       ที่น่าสนใจคือท่าทีของบรรดาตำรวจไทยต่างกุลีกุจอออกมาทำ “เกินหน้าที่” พยายามหาทางให้ความช่วยเหลือ หรือแก้ต่างให้กัน โดยเฉพาะ “บิ๊กอ๊อด” พล.ต.อ.สมยศ พุ่มพันธุ์ม่วง ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.) ที่ง่วนอยู่กับประเด็นการเปิดบ่อนกาสิโน ยังหันมากางปีกปกป้องนายตำรวจรุ่นพี่ว่า ไม่ได้มีเจตนาพกพาอาวุธปืนขึ้นเครื่องบิน
       
       ตรงนี้ต้องถามอีกว่าใช่หน้าที่หรือไม่ เพราะแม้ว่า “บิ๊กแจ๊ด” จะเป็นอดีตข้าราชการระดับสูง แต่ความช่วยเหลือก็ไม่ควรที่จะเกินไปกว่าการอำนวยความสะดวกต่างๆ ในเรื่องจัดหาล่าม หรือทนายว่าความให้เท่านั้น การที่มีความพยายามช่วยเหลือโดยไม่ได้คำนึงถึงกระบวนการตามกฎหมายของต่างประเทศ
       
       ยิ่งสะท้อนให้เห็นถึงความเน่าเฟะของระบบราชการไทย โดยเฉพาะสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
       
       ถามว่าหากเป็นบุคคลธรรมดาจะได้รับการปกป้องเช่นนี้หรือไม่ ดูจากกรณีสดๆร้อนๆที่นักเรียนไทยถูกจับที่สนามบินปากีสถานในกรณีเดียวกัน ทางกระทรวงการต่างประเทศยังพยายามปรามไม่ให้มีการนำเสนอข่าว หรือการให้ความเห็นในเชิงกดดันไปยังประเทศปลายทาง เพราะถือเป็นมารยาททางการทูต และเป็นเรื่องกระบวนการทางกฎหมายของประเทศนั้นๆ
       
       แต่กรณีนี้บรรดาตำรวจน้อยใหญ่ต่างเรียงหน้าออกมาแก้ต่างให้เป็นแถว วาดภาพให้ “บิ๊กแจ๊ด” เป็นตำรวจใหญ่ที่มีอิทธิพลเหนือกฎหมายไทย และพูดในทำนองว่าสามารถเคลียร์คดีได้ แต่คงลืมกันไปว่าที่นั่นคือประเทศญี่ปุ่น ไม่ใช่ประเทศไทย
       
       ที่สำคัญเป็นมาตรฐานการทำหน้าที่ของตำรวจญี่ปุ่น ไม่ใช่ตำรวจไทย
       
       ถามว่า รัฐบาลสมควรให้การช่วยเหลือคนไทยที่ต้องตกทุกข์ได้ยากในต่างแดนหรือไม่
       ตอบว่า สมควรแต่กรณี พล.ต.ท.คำรณวิทย์แตกต่างออกไป เพราะกระทำผิดกฎหมายแบบไม่น่าให้อภัย ยิ่งเป็นข้าราชการซึ่งมีหน้าที่ดูแลรักษากฎหมายด้วยแล้ว ในความเป็นจริงแล้วยิ่งต้องได้รับโทษมากกว่าเดิมเป็นสองเท่า ชะตากรรมของ “บิ๊กแจ๊ด” จะเป็นอย่างไร จะรอดคุกญี่ปุ่นหรือไม่นั้น จึงไม่ใช่เรื่องที่ภาครัฐและตำรวจไทยจะไปให้น้ำหนัก ควรที่จะมุ่งไปที่การอุดช่องโหว่ความหละหลวมที่เกิดขึ้นภายในประเทศมากกว่า
       
       เรื่องนี้สุดท้ายอาจจบเหมือนกับเรื่องอื่นๆ หรือไม่คือ คนที่รับผิดชอบเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ที่ปล่อยให้ “บิ๊กแจ๊ด” นำอาวุธปืนขึ้นเครื่องไปได้ ซึ่งมีแนวโน้มสูงมากว่าจะออกอีหรอบนั้น
       
       ต้องยอมรับว่า เป็นเหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดแวดวงการบินของไทยอย่าง แท้จริง เพราะกำลังมะรุมระตุ้มอยู่กับเรื่อง “ธงแดง” ของ “ICAO” แบบหัวหกก้นขวิด แล้วยังมาเกิดเรื่องในจังหวะเดียวกันเหมือนเป็นการตอกลิ่ม ซึ่งหน่วยงานที่รับผิดชอบคงต้องกลับไปคิดหนัก
       
       โดยเฉพาะระบบ “วีไอพี” ของบรรดา “อภิสิทธิ์ชน” ทั้งหลายควรต้องปฏิรูปกันเสียใหม่ ให้ต่อไปทุกคนต้องปฏิบัติตัวตามมาตรฐานเดียวกันทั้งหมด อย่างน้อยมันก็เป็นการช่วยยกระดับมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยของไทย
       
       กรณีของ “บิ๊กแจ๊ด” คนทั่วไปอาจตกใจที่เห็นข่าวออกมาอย่างนั้นว่า พกปืนขึ้นเครื่องไปได้อย่างไร แต่ในแวดวงรู้กันดีว่า กรณีบุคคลพิเศษแบบนี้มันมีมานานมากแล้ว ทำกันเสียจนเคยชิน ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ไม่ใช่ว่า บุคคลระดับสูงจะทำแบบนั้นกันทุกคน หลายคนแม้จะได้รับสิทธิพิเศษนั้น แต่ก็เลือกที่จะไม่รับ โดยปฏิบัติอย่างกับคนทั่วไป ไม่ได้คิดว่า ตัวเอง “ใหญ่”
       
       จะบอกว่า งวดนี้ “บิ๊กแจ๊ด” ซวยก็คงถูก แต่จะบอกว่า เลินเล่อก็คงจะถูกยิ่งกว่า!!!
       
       กรณีที่เกิดขึ้น หลายคนมองว่า เป็นเรื่องของกรรมตามสนองกับหลายสิ่งที่ “บิ๊กแจ๊ด” คนใหญ่แห่งเมืองปทุมฯ เคยทำไว้ แต่จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องของ “สัจธรรม” ที่ว่าด้วยเรื่องอำนาจที่วันหนึ่งย่อมเสื่อมได้ตามวิถี ในลักษณะได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ
       
       ลองคิดดูหากวันนี้ “บิ๊กแจ๊ด” ยังเป็น ผบช.น. หรือมีตำแหน่งใหญ่โต เรื่องคงไม่ออกมาในรูปนี้ ตั้งแต่ “ต้นทาง” อย่างสนามบินสุวรรณภูมิ ไปถึงปลายทางที่จะมีคนมารับถึงทางออกในช่องพิเศษ แต่วันนี้เป็นเพียงกลายเป็นสามัญชนธรรมดาทั่วไป ที่นี่อาจได้สิทธิพิเศษที่เมืองไทย แต่ที่อื่นคงไม่ได้เห็นหัว หรือให้ความสำคัญ
       
       จากคนเคยโด่งดังกับวลี “มีวันนี้...เพราะพี่ให้” มาวันนี้ก็คงต้องยืมวลีเด็ดของ “พี่คนนั้น” มาใช้เหมือนกันว่า “บกพร่องโดยสุจริต” เพื่อเอาไปแก้ต่างกับศาลญี่ปุ่น ส่วนจะฟังขึ้นหรือไม่อยู่ที่ดุลพินิจของศาล
       
        ที่รู้แน่ๆ คือ วันนี้ “พี่คนนั้น” หรือเทวดาที่ไหนก็คงช่วยอะไรไม่ได้