เรากับแฟนอยู่กันคนละที่ค่ะ เราอยู่หัวหิน ส่วนแฟนเราอยู่ฉะเซิงเทรา แฟนเราหวงเราเข้าขั้นหนัก เราทำงานสปาในโรงแรมค่ะ บางวันต้องนวดแขกต่างชาติผู้ชาย เวลาแขกชวนคุยก็ต้องตอบ ก็จะกลับไปบอกแฟนว่าวันนี้คุยกับแขกมาแบบนี้ (ปล.เราไม่คิดอะไร ถือว่าเป็นการฝึกภาษา) แฟนเราก็งอนค่ะ ถามเราว่าชอบฝรั่งใช่มั้ย หนักๆเข้างี่เง่า หาเรื่องทะเลาะค่ะ เราก็ไม่ชอบทะเลาะ ก็เลยยอมให้บ่นๆต่อไป

แฟนเราจะมีรหัสเฟสบุ้คเราค่ะ นานๆทีนางจะเช็คเฟสเรา แต่เดี๋ยวนี้เริ่มเช็คถี่ เช็คทีนึงก็จะคอยดูว่ามีใครมากดไลค์ ใครกดไลค์เราเยอะก็ไม่ได้ นางลบเพื่อนค่ะ นางจะคอยตอบแชทในเฟสบุ้คให้เราค่ะ บางทีมีผู้ชายที่เราไม่รู้จักทักมา เราก็ตอบตามมารยาทค่ะ แล้วเราก็ลบแชทเพราะเห็นว่าไม่สำคัญอะไร พอนางรู้ นางโกรธมากค่ะ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ทะเลาะกันใหญ่โต ถามว่าทำไมต้องคุย ทำไมต้องทำแบบนี้ โวยวายว่าเรานอกใจบ้างล่ะ หาว่าเราชอบคนนั้นบ้างล่ะ เราก็ปลง ขี้เกียจทะเลาะด้วย ก็เลยปล่อยให้นางเป็นคนตอบแชทให้ หนักๆเข้ามีคนมาบอกฝันดีในแชท นางตอบทันทีเลยว่า "ไม่ต้องบอกครับ ผมบอกฝันดีแฟนผมทุกคืน" ก็คงจะทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ ถึงขั้นลบเพื่อนกันไป เรานั่งอ่านก็เลยหน้าชา เพระเราคิดว่าถึงจะไม่รู้จักกัน แต่ก็ไม่อยากไปทำให้ใครหมั่นไส้ ไม่พอใจ ก็เลยอธิบายไปว่า เราไม่ใช่นางฟ้า ไม่ใช่เจ้าหญิง ก็คนธรรมดา จะไปหยิ่งใส่คนอื่นให้ได้อะไร ก็จบด้วยการทะเลาะกันอีกเช่นเคย

และสดๆร้อนเมื่อคืนวาน ตอนห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืนพี่เราโทรมาบอกว่าลืมจอดรถไว้ข้างถนน ให้เราออกไปเอารถกับเพื่อนของเจ้ที่เป็นผู้ชาย (เพื่อนเจ้ก็สนิทกับเราระดับหนึ่งค่ะ นับถือเป็นพี่น้อง) ด้วยความที่เราก็กลัวว่ารถจะหายก็รีบออกไปจะได้เอาไปเก็บไว้ที่ร้านอา ก็เลยโทรบอกแฟนเราว่าให้อยู่เป็นเพื่อนกันหน่อยจะออกไปเอารถข้างนอก พอบอกว่าไปกับใครเท่านั้นแหละค่ะ นางโวยวายใหญ่โต โวยวายว่าทำไมต้องไป ทำไมจะต้องออกไปกับผู้ชายคนอื่น เราก็อธิบายไปว่าพี่ แล้วก็แสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยการโทรหาแล้วถือสายไว้ตลอดเวลา จนทำภารกิจเอารถไปเก็บร้อยก็กลับค่ะ แต่เราต้องไปส่งเพื่อนเจ้ที่หน้าปากซอยก่อน ระหว่างทางนางแผลงฤทธิ์ ถามว่าทำไมไม่คุยกับนาง ทำไมต้องไปคุยกับพี่คนนั้นด้วย(นางหมายถึงเพื่อนเจ้) เราก็อธิบายไปเยอะแยะมากมาย จำไม่ได้ละ จนไปส่งเพื่อนเจ้เรียบร้อยเราก็แวะเซเว่น กะว่าจะซื้ออะไรเข้าไปกิน นางก็หาเรื่องทะเลาะ จนเราฟิวส์ขาด ด่านางไป แล้วก็วางสายนาง กลับถึงบ้านก็ไลน์ไปหานาง ว่าให้นางทบทวน ว่าที่นางเป็นอยู่เป็นเพราะอะไร นางก็บอกมาว่าเราทำให้นางไม่ไว้ใจ ก็ถามกลับไปว่าทำอะไรให้ไม่ไว้ใจ เราที่ฟิวส์ไปแล้วก็เลยบอกนางไปว่า ถ้าเป็นแบบนี้ก็กลับไปทบทวนตัวเองก่อน ถ้ายังไม่เปลี่ยนตัวเองก็เลิกกันไป นางดราม่าบีบน้ำตาใส่เราค่ะ ว่าเลิกกันมันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ (ในใจเราเถียงขึ้นมาเลยค่ะ ก็ในเมื่อไม่ไว้ใจ จะคบกันไปก็เหนื่อยเปล่า) แต่ก็ใจอ่อนไป แล้วให้นางลดๆความงี่เง่าลง แต่นางก็ยังมีหน้ามาบอกอีกว่า ถ้าให้เลิกงี่เง่านางเลิกไม่ได้หรอก เอิ่ม..
แฟนใครเป็นถึงขนาดนี้บ้างมั้ยคะ
แล้วควรทำยังไงกับคนนิสัยแบบนี้คะ