คือนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผมนะครับ คือมันอยากรู้ว่าควรทำยังไงอ่ะครับ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า (มันฝากให้เอาลง)
สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะอันนี้ก็เป็นกระทู้แรกนะขอเข้าเรื่องเลยล้ะกันตามหัวข้อเลยครับแอบชอบพี่สายรหัสเรื่องก็มีอยู่ว่า พวกรุ่นพี่เขาก็จะนัดรับน้องตามปกติพอถึงวันรับน้องเราก็ไป วันนั้นเราไปเลสมากคือไปถึงนี่เพื่อนมาหมดล้ะนั่งคอยเราก็เดินเข้าไปตามปกติแล้วมีพี่คนหนึ่งมาถามว่าน้องชื่ออะไรเพราะพี่เขาจะได้เขียนป้ายชื่อให้เราก็จะหันหน้าไปตอบพอหันหน้าไปเท่านั้นสตั้น3วิ เห้ยยสวย เสียงพี่เขาเนี้ยน่ารักมากกพูดในใจเบาๆ ใจบ่ดีๆ แล้วก็ตอบพี่เขาว่าชื่ออะไรไอ่เราก็
พูดติดขัดสะงั้นจนมีลาม(เพื่อนที่นั่งแถวนั้น)มาแปลว่าชื่ออะไรสุดท้ายก็ได้ป้ายมาครอบครอง55555 ก่อนจะปล่อยไปเข้าฐานอ้ะพี่เขาก็แนะนำตัวแต่ละคนว่าชื่ออะไรกันบ้าง พอแนะนำชื่อเส็ดหมดทุกคนแล้วอ้ะเราก็มองไปเห็นพี่คนนั้น(พี่ น ละกันเนาะ)จะถอดหมวกพอดี คือตอนนั้นแบบตานี่โฟกัสไปตอนแกสบัดผมอ้ะโอ้ยยยใจบ่ดีๆ ลืมบอกไปเราอ้ะรู้จักพี่ น. มาก่อนนี้แล้วว่าพี่แกชื่ออะไรรู้จักแค่ชื่ออ้ะ ต่อจากนั้นพี่เขาให้เข้าฐานพอฐานสุดท้ายเป็นฐานของพี่ น เรากับเพื่อนก็เข้าฐานตามปกติใครแพ้ก็โดนทาแป้งเราเป็นคนแพ้อ้ะเราก็โดนทาแป้งไปแล้วก็นั่งพักเหนื่อยตรงนั้นพี่สวยก็เดินมาทาแป้ง พอทาแป้งเส็ดก็เหลือเวลาอีกนิดหน่อยพวกพี่เขาก็พูดโน้นนี่ให้ฟัง แล้วก็หมดเวลาพี่เขาก็เรียกรวมเส็ดก็ปล่อยกลับบ้านคือก่อนกลับบ้านนี่เรากับเพื่อนก็ลองหยอดมุขกับพี่แกพี่แก
รู้ทันเสียใจว้ะ5555
เอ้อก็แยกย้ายกลับบ้าน คือที่บอกไปว่ารู้จักพี่ น. ก่อนหน้านี้อ้ะคือคิดว่าแกจะเป็นคนที่เข้าถึงยากพอหลังจากวันรับน้องทำให้เปลี่ยนความคิดที่เกี่ยวกับพี่แกหมดทุกอย่างยิ่งนิสัยนี่น่ารักมากกเป็นกันเอง
แล้วก็ไปโรงเรียนตามปกติก็มีวันหนึ่งที่เรียนตึกเดียวกัน พี่ น. ก็เดินมากับเพื่อน แกเดินมาเป็นคนสุดท้ายเลยรีบคว้าหนังสือเพื่อนแล้วยื่นให้พี่แกคือจะเล่นมุขอ้ะ
พี่น : จะให้พี่สอนเหรอ
เรา:พี่ทำไมหนังสือมันมีหน้าเดียวอ่ะ
พี่น :จะรู้ไหม
เรา:ก็มันมีแต่หน้าพี่
พี่น : เอ้าาา
เลยให้พี่แกเดินไป
ทีแรกก็ว่าจะเต๊าะพี่แกเล่นๆพอได้ทักทายคุยกันกับพี่สายรหัส ไม่ได้คิดอะไร จากเล่นมุขนั้นก็ไม่ได้เล่นมุขอะไรอีกถึงจะเจอกันบ้างที่โรงเรียน แต่ความรู้สึกที่มีต่อพี่แกมันเปลี่ยนไปจากที่ไม่ได้คิดอะไรก็กลับคิดถึงสะงั้นน(กูบ้าาไปแล้วพูดกับตัวเอง) มันคงเป็นแค่อารมชั่ววูบเดียวก็หายไปเองแต่มันไม่หายไงเลยคิดทบทวนตัวเองว่ากูชอบพี่แกเหรอลองอยู่ปะมาน3วัน จากผลการทดลองกูบ้าาาไปแล้วกูชอบพี่น. ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบแกตั้งแต่เมื่อไหร่ ลองขัดใจตัวเองดูก็ยังไม่เลิกชอบแต่ก็ไม่เป็นไรชอบก็ชอบแอบมองแกบ้างเวลาอยู่ที่โรงเรียนมีความสุขดีแต่ก็หวังที่จะได้คุยกับแกและก็หวังที่จะได้เป็นมากกว่าพี่น้องแต่ไม่ใช่แฟนก็ไม่รู้ว่าจะนิยามมันว่ายังไงดี แต่พี่น. แกก็สวยแหละเป็นท้อปๆของโรงเรียนอ้ะก็เลยมีแค่เพียงความหวังน้อยๆพี่แกคงสูงเกินไป.
แล้วโรงเรียนก็มีกิจกรรมเกี่ยวกับกีฬาสีคือเลือกประธานสีที่จริงทุกปีอ้ะจะเลือกเทอม2แต่ปีนี้ไม่รู้ทำไมรีบจัง ประเด็นคือพี่น. แกลงสมัครประธานสี ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่แกชัดเจนมากขึ้นเพิ่มมากขึ้นไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับการลงประธานสีไหมแต่มันรู้สึกกดดันบอกไม่ถูก
เลยลองปรึกษาเพื่อน
เรา:เคยชอบใครแล้วรู้สึกว่าเขาสูงเกินไปไหม
เพื่อน:เคย
เรา:แล้วยังไงต่อ
เพื่อน:ถอยสิจ้ะะ. ท้อมากกกกกนะ
เลยลองถามเพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งมันก็รู้ว่าชอบพี่น. มันก็เลยถามว่าชอบพี่แกใช่ไหมถ้าชอบก็จีบนี่พี่แกก็ม.6แล้วเดียวก็จบละ ก็เอออยู่เฉยๆๆก็ไม่เจ็บแต่มันก็ไม่มีโอกาสแต่ถ้าลองจีบพี่แกก็จะมีโอกาส นั่งอยู่เฉยๆพี่แกไม่รู้หรอกว่าชอบ แต่ถ้าไม่ใช่ขึ้นมาจะเสียใจกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
ตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่แกรู้ป่าวว่าชอบอาจจะรู้ว่าชอบแต่ไม่รู้ว่าจริงจัง พี่แกเป็นกันเองมากเพราะเป็นน้องสายรหัสรึป่าวให้บอกไปตรงๆก็กลัวความเป็นกันเองจะกลายเป็นความห่างเหินจะทำยังไงดีถ้าทักพี่แกไปก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีไม่รู้ว่าจะคุยด้วยยังไง อยากให้เพื่อนในพันทิปช่วยให้คำแนะนำหน่อยครับ
ปล. อาจจะใช้คำไม่สุภาพบ้างต้องขออภัยด้วยนะครับ ><
แอบชอบพี่สายรหัส
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า (มันฝากให้เอาลง)
สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะอันนี้ก็เป็นกระทู้แรกนะขอเข้าเรื่องเลยล้ะกันตามหัวข้อเลยครับแอบชอบพี่สายรหัสเรื่องก็มีอยู่ว่า พวกรุ่นพี่เขาก็จะนัดรับน้องตามปกติพอถึงวันรับน้องเราก็ไป วันนั้นเราไปเลสมากคือไปถึงนี่เพื่อนมาหมดล้ะนั่งคอยเราก็เดินเข้าไปตามปกติแล้วมีพี่คนหนึ่งมาถามว่าน้องชื่ออะไรเพราะพี่เขาจะได้เขียนป้ายชื่อให้เราก็จะหันหน้าไปตอบพอหันหน้าไปเท่านั้นสตั้น3วิ เห้ยยสวย เสียงพี่เขาเนี้ยน่ารักมากกพูดในใจเบาๆ ใจบ่ดีๆ แล้วก็ตอบพี่เขาว่าชื่ออะไรไอ่เราก็
เอ้อก็แยกย้ายกลับบ้าน คือที่บอกไปว่ารู้จักพี่ น. ก่อนหน้านี้อ้ะคือคิดว่าแกจะเป็นคนที่เข้าถึงยากพอหลังจากวันรับน้องทำให้เปลี่ยนความคิดที่เกี่ยวกับพี่แกหมดทุกอย่างยิ่งนิสัยนี่น่ารักมากกเป็นกันเอง
แล้วก็ไปโรงเรียนตามปกติก็มีวันหนึ่งที่เรียนตึกเดียวกัน พี่ น. ก็เดินมากับเพื่อน แกเดินมาเป็นคนสุดท้ายเลยรีบคว้าหนังสือเพื่อนแล้วยื่นให้พี่แกคือจะเล่นมุขอ้ะ
พี่น : จะให้พี่สอนเหรอ
เรา:พี่ทำไมหนังสือมันมีหน้าเดียวอ่ะ
พี่น :จะรู้ไหม
เรา:ก็มันมีแต่หน้าพี่
พี่น : เอ้าาา
เลยให้พี่แกเดินไป
ทีแรกก็ว่าจะเต๊าะพี่แกเล่นๆพอได้ทักทายคุยกันกับพี่สายรหัส ไม่ได้คิดอะไร จากเล่นมุขนั้นก็ไม่ได้เล่นมุขอะไรอีกถึงจะเจอกันบ้างที่โรงเรียน แต่ความรู้สึกที่มีต่อพี่แกมันเปลี่ยนไปจากที่ไม่ได้คิดอะไรก็กลับคิดถึงสะงั้นน(กูบ้าาไปแล้วพูดกับตัวเอง) มันคงเป็นแค่อารมชั่ววูบเดียวก็หายไปเองแต่มันไม่หายไงเลยคิดทบทวนตัวเองว่ากูชอบพี่แกเหรอลองอยู่ปะมาน3วัน จากผลการทดลองกูบ้าาาไปแล้วกูชอบพี่น. ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบแกตั้งแต่เมื่อไหร่ ลองขัดใจตัวเองดูก็ยังไม่เลิกชอบแต่ก็ไม่เป็นไรชอบก็ชอบแอบมองแกบ้างเวลาอยู่ที่โรงเรียนมีความสุขดีแต่ก็หวังที่จะได้คุยกับแกและก็หวังที่จะได้เป็นมากกว่าพี่น้องแต่ไม่ใช่แฟนก็ไม่รู้ว่าจะนิยามมันว่ายังไงดี แต่พี่น. แกก็สวยแหละเป็นท้อปๆของโรงเรียนอ้ะก็เลยมีแค่เพียงความหวังน้อยๆพี่แกคงสูงเกินไป.
แล้วโรงเรียนก็มีกิจกรรมเกี่ยวกับกีฬาสีคือเลือกประธานสีที่จริงทุกปีอ้ะจะเลือกเทอม2แต่ปีนี้ไม่รู้ทำไมรีบจัง ประเด็นคือพี่น. แกลงสมัครประธานสี ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่แกชัดเจนมากขึ้นเพิ่มมากขึ้นไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับการลงประธานสีไหมแต่มันรู้สึกกดดันบอกไม่ถูก
เลยลองปรึกษาเพื่อน
เรา:เคยชอบใครแล้วรู้สึกว่าเขาสูงเกินไปไหม
เพื่อน:เคย
เรา:แล้วยังไงต่อ
เพื่อน:ถอยสิจ้ะะ. ท้อมากกกกกนะ
เลยลองถามเพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งมันก็รู้ว่าชอบพี่น. มันก็เลยถามว่าชอบพี่แกใช่ไหมถ้าชอบก็จีบนี่พี่แกก็ม.6แล้วเดียวก็จบละ ก็เอออยู่เฉยๆๆก็ไม่เจ็บแต่มันก็ไม่มีโอกาสแต่ถ้าลองจีบพี่แกก็จะมีโอกาส นั่งอยู่เฉยๆพี่แกไม่รู้หรอกว่าชอบ แต่ถ้าไม่ใช่ขึ้นมาจะเสียใจกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
ตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่แกรู้ป่าวว่าชอบอาจจะรู้ว่าชอบแต่ไม่รู้ว่าจริงจัง พี่แกเป็นกันเองมากเพราะเป็นน้องสายรหัสรึป่าวให้บอกไปตรงๆก็กลัวความเป็นกันเองจะกลายเป็นความห่างเหินจะทำยังไงดีถ้าทักพี่แกไปก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีไม่รู้ว่าจะคุยด้วยยังไง อยากให้เพื่อนในพันทิปช่วยให้คำแนะนำหน่อยครับ
ปล. อาจจะใช้คำไม่สุภาพบ้างต้องขออภัยด้วยนะครับ ><