สวัสดีจ้า 
เรามีเรื่องแบบว่าจะเล่าแต่ก็เหมือนจะระบาย ฮ่าๆๆ

เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนคนนึงคบกันตั้งแต่มอ6แล้วเราอยู่กันคนละโรงเรียน เราอยู่ ญ ล้วน มันอยู่ ช ล้วน คือว่าช่วงแรกที่คบกันอ้ะเราดูเป็นคู่ที่รักกันมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หวานแบบตลอดเวลาทั้งชีวิตจริงทั้งโซเชียล

        จนคบกันมาได้ซักพักเหมือนมันเป็นคนละคนกับก่อนคบอ้ะ เราแบบก็ดูเหมือนพวกเข้ากันไม่ได้นะ ชอบกันคนหละอย่าง ไม่มีอะไรที่ชอบเหมือนกันเลยสักนิด แบบเราชอบช็อคโกแลตมันชอบสตอเบอรี่ เราชอบลิเว่อร์พูลมันชอบแมนยู เราชอบเที่ยวไปที่คนเยอะๆเสียงดังมันไม่ชอบคนเยอะชอบอยู่เงียบๆ อันนี้แบบสุดๆมันไม่ชอบกินก๋วยเตี๋ยวกินบะหมี่แล้วตลอดที่คบกันมันอ้ะเราอยู่กับมันเกือบทุกวันเป็นปีๆเราไม่เคยแบบจะได้กินก๋วยเตี๋ยวอะไรเลยเว้ย แล้วแบบก็ทะเลาะเรื่องพวกอย่างนี้ตลอดๆๆๆๆ มันก็งี่เง่าเอาแต่ใจสารพัด     แต่ก่อนมันบอกเราว่าไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเพื่อมันหรอกแต่พอเอาจริงๆมันรับตัวเราไม่ได้อ้ะ
แต่เราก็ยอมหมดนะให้เราเปลี่ยนอะไรบ้างเรายอมหมด 
          อันนี้ๆเด็ดสุดห้ามแต่งหน้า!!คือมันใช่เรื่องป่าววะ อยู่ม.6ก็จริงอ้ะแต่จะไม่ให้เขียนคิ้วทาปากทาแป้งอะไรเลยมันก็ไม่ใช่ใช่ปะหละ ทุกวันอยู่โรงเรียนนี่เราทำนะทารองพื้นทางแป้งอะไรเราทำ พอเลิกเรียนเท่านั้นแหละรู้ว่าจะเจอกันเรานี่ต้องล้างหน้าเลยนะไม่มีแม้แต่ทาแป้งอ้ะ มีครั้งนึงมันเห็นคิ้วเรามันโกรธมากอ้ะแล้วมันบอกว่าทีแกขอให้เราไม่ดูดบุหรี่เราก็ทำให้เธอแล้วไงแค่เราขอให้ไม่แต่งหน้าแค่นี้ทำให้ไม่ได้ใช่มั้ย เออเราก็คิดนะว่ามันพูดก็จริงของมัน เออเราก็ไม่ทำอะไรอีกเลยทั้งต่อหน้าทั้งลับหลัง ดีป้ะหละ
         จนกระทั่งวันนึงโรงเรียนเรามีงานกรีฑาคณะคือม.6ต้องทำการแสดงอ้ะ ห้องเราก็เต้นกันไรงี้มีแต่งตัวมีแต่งหน้า เราก็บอกมันล่วงหน้าแล้วนะว่ามีงานเราต้องแต่งหน้านะต้องแต่งตัวแบบเสื้อปาดไหล่งี้นะ มันก็ไม่ยอมนะบอกจะให้เราใส่เสื้อยืดเต้น! คือจะใครจะบ้าใส่ป้ะเขาแต่งสวยๆปาดไหล่สายเดี่ยวไรกันทุกคนจะให้เราใส่ พอถึงวันงานจริงๆเราไม่สนใจละเราว่ามันงี่เง่าเกินคนละ เออเราก็เอาเลยจ้าเสื้อผมหน้าไรมาหมด เราก็กะว่าหลังเลิกที่เจอกันเราก็ใส่ชุดอื่นไรงี้ คงคิดว่ามันจะไม่มางานโรงเรียนเราหรอก พอเต้นเสร็จเท่านั้นแหละเห็นมันมาไงไม่รู้เว้ยอยู่กับกลุ่มเพื่อนมันแต่ไกลเลย กำลังจะเดินมาทางที่เรายืน เราเห็นเท่านั้นแหละวิ่งเลยจ้าาา ไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าไรรีบเปลี่ยนอ้ะเหมือนคนบ้าอ้ะ จากปาดไหล่ใส่เป็นเสื้อยืด ส้นสูงใส่ผ้าใบ กางเกงก็ใส่ตัวเดิม ล้างหน้าล้างตาแบบเป็นหน้าสดๆอ้ะพอเสร็จปุ๊ปเราก็รีบเดินไปหาเพื่อนก็เหมือนว่ามันจะเห็นเรานะแต่คือเห็นตอนนี้ก็ไม่มีปัญหาละไง พองานเลิกหมดมันบอกจะไปรอเราที่เรียนพิเศษเออเราก็ไปนะ เห็นมันยืนดูดบุหรี่จ้า ใจเราก็นอยละแต่เห็นอยู่กับเพื่อนเลยไม่อยากพูดไร จนมันเดินมาหาเลยถามมันว่าดูดบุหรี่ทำไม? รู้มั้ยมันตอบว่าไง มันบอก เพื่อนยื่นให้ก็เลยดูด เออเราก็พูดไม่ออกจะให้ด่ามันก็ฌจะหาว่าเรางี่เง่าเราเลยไม่อะไร จนไปเที่ยวกันต่อที่ห้างไรงี้พอจะกลับบ้านมันก็มืดๆแล้วนะ มันจ้องหน้าเราแล้วถามเราว่า แกไปทำอะไรผิดมา คือเราก็อึ้งเลย  ละคิดนะว่าไปทำไรผิดมาวะ มันก็บอกให้ยอมรับมาดีๆอย่าให้ต้องพูดเยอะ ด้วยความที่เรากลัวแฟนโกรธไงคิดว่าถ้าเรายอมรับอาจจะโกรธน้อยหรือไม่โกรธ พอเราพูดว่าเราแต่งหน้าทำไรมาเท่านั้นแหละมันโกรธมากเลยเว้ย แบบโกรธสุดๆอ้ะด่าเรากระชากแขนเราเออทำเราเจ็บอ้ะ เราก็ร้องไห้มันก็ไม่สนนะจนเราทนไม่ไหวอ้ะว่าแบบว่าจะด่าจะทำเราทำไมแค่นี้นี้อ้ะก็มันจำเป็นเราก็บอกเหตุผลไปหมดแล้ว เราเลยพูดเลย งั้นก็เลิกกับไปซะ!! มันก็ตะคอกใส่นะว่า ไม่เลิก!! ละมันก็เดินหนีไปไหนๆไม่รู้เราก็เดินตามไปเรื่อยอ้ะจนเหมือนมันเหนื่อยมั้งมันก็บอกว่า บอกเลิกไม่ใช่หรอเออก็เลิกดิเบื่อ   คือเรานี่งงมากอ้ะมะกี้ยังบอกว่าไม่เลิกกับเราอยู่เลยเราเลยกลับบ้านเลย พอมาถึงบ้านมันก็มาพูดดีแบบไม่มีไรเกิดขึ้น 

     แล้วเกิดเรื่องอย่างงี้บ่อยมากนะไอ่ที่ว่าเดินหนีแล้วต้องเดินตามเนี่ยเป็นกิโลเราก็เดินมาหมดละ พูดทำร้ายใจเราสารพัด เช่น ถ้ารู้ว่าคบแล้วจะเป็นงี้ไม่มาคบหรอก  ไม่น่ามารู้จักมาคบแกเลย เคยรักเราป้ะรักแต่ตัวเอง คำนี้คือแบนี่เรารักตัวเองหรอวะใครกันที่รักตัวเอง เรายอมทุกอย่างอยากทำไรได้ไร ด่าเราก็ไม่ด่างอลใส่ก็ไม่มีงี่เง่าก็ไม่มีทำอะไรก็ไม่เคยบ่นด้วยซ้ำ คือก็อยากเลิกนะแต่แบบมันทำไม่ได้อ้ะ  คราวนี้เวลาเราจะทำอะไรนี่เราต้องโกหกอะ เพราะจะไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ไงต้องไปมีมันไปด้วยหมดยกเว้นวันที่เรามาโรงเรียนงี้อ้ะ
       ตลอดเวลาช่วงม.6อ้ะเราโดนเรื่องอย่างงี้เยอะมากเรื่องเล็กๆงี้ก็โดนนะมาโรงเรียนสายงี้อ้ะ เออละเราจะคุยกันทุกวันใช่มะ3ทุ่ม คือต้องตรงเวลานะเรากลับมาถึงบ้าน2ทุ่ม2ทุ่มครึ่งทุกวันเราต้องทำทุกอย่างให้เสร็จภายใน3ทุ่มอ้ะ แล้วก็ทะเลาะกันถึงตี1ตี2ทุกวัน มันเป็นกิจวัตรไปแล้วอ้ะ มันน่าเบื่อ มีแต่แย่ไปเรื่อยๆ เราก็คิดนะว่าทำไมมันไม่เลิกสงสัยมันรักเรามากแน่ๆไรงี้55555  
       แล้วช่วงม.6เป็นช่วงสอบใช่ป้ะจะสมัครสอบที่ไหนอ้ะถ้ามันไม่สมัครมันก็ไม่ให้เราสมัครนะ คือที่ที่เราอยากไปเรียนอ้ะมันเป็นที่ที่มันไม่อยากหมดเลยอ้ะ เราแบบโง่เชื่อมันนะเออไม่สมัครก็ไม่สมัครก็ได้ มีแค่ มศว เราสมัครไว้ก่อนคบกับมันไงเราก็ไปสอบมันก็โกรธมันยอมคุยด้วยตั้งหลายวันอ้ะ แล้วก็บางมหาลัยที่เป็นโควต้าใช้คุณสมบัติว่าเกรโ2.75สมัครได้อย่างงี้ คือมันเกรดไม่ถึง แต่เราถึงก็ไม่ให้เราสมัครอ้ะ เออเราก็เชื่ออีกตามเคยคือพลาดอันที่อยากไปหมดแล้วอ้ะ สมัครสอบแกทแพทงี้ต้องสมัครพร้อมกันนะจ่ายตังพร้อมด้วย มีครั้งนึงเราไปจ่ายตังก่อน โกรธเราเหมือนเดิมเดินหนีเราเดินตามแบเดิม เราแบบก็ยอมๆๆๆยอมไปหมดทุกอย่าง จนเพื่อนแบบเอือมอ้ะ เออเราอ้ะก็คิดอยู่ว่ามันอ้ะจะอยากอยู่กับเราอะไรนักหนาดูรักเราไปป้ะไรงี้ มันก็บอกว่าต้องให้ได้อยู่ด้วยกันให้ได้ เพื่อนเราบอกนี่มันนรกชัดๆเราคิดเหมือนเพื่อนนะ555555 แต่เราก็ยอมอ้ะยอมมันอ้ะเราว่าเราแคร์มันเกินไปแบบไม่รักตัวเองอ้ะเอาอนาคตไปผูกไว้กับผู้ชายแบบนี้อ้ะ แต่อย่างว่านะคนมันรักอ้ะรู้ว่าเป็นยังไงแต่รักแล้วมันก็ต้องยอมหมดอ้ะ


เดี๋ยวมาต่ออีกกกกก