เป็นมั้ยคะ เราอยู่มหาลัยมาปีนึงละ แต่ยังคงคิดถึงเพื่อนม.ปลายตลอด
แบบทำไรก็คิดถึงพวกมัน ไม่มีใครที่จะเข้าใจเราได้เท่าพวกมันละ ไม่ต้องพูดอะไรก็เก็ตไปซะทุกอย่าง
ต่อมุกกันจนตายไปข้าง เราเล่นมุกกับเพื่อนที่ม.นะ เอิ่มมม หมดรมณ์มาก55555 เล่นแบบบ้าๆบอๆฮาดคอก็ไม่ได้นางงอน
แตกต่างจากเพื่อนม.ปลาย หืมมมม ไม่มีใคียอมใคร ทะเลาะกันแค่ไหนก็ไม่เคยเกลียดขี้หน้ากัน
นึกถึงพวกมัน ดูรูปพวกมันแล้วโครตจะคิดถึง อยู่กับมันไม่เคยจะต้องนั่งกดโทรสับ เม้ากันจนพี่เต้าจองร้านมอง

เวลาจะไปไหนคนเดียว เพื่อนม.ปลายไม่มีทางปล่อยให้เราไปคนเดียวและเราก็จะอาสาไปเป็นเพื่อนเสมอถ้าเพื่อนไม่มีเพื่อนไป

แต่เพื่อนที่มหาลัยส่วนใหญ่ ถ้าไม่ใช้ธุระของมัน มันก็ไม่สน แต่พอเป็นธุระของมัน เราต้องไปด้วยซะงั้น รู้สึกน้อยใจมาก แต่ยังดี เรายังมีเพื่อนจากม.ปลายที่เรียนคณะเดียวกับเราแถมม.เดียวกับเราด้วย เริ่ดดด ยังพอจะมีคนที่รับฟังเราระบายได้บ้าง

มีใครรู้สึกเหมือนเรามั่งมั้ยคะ "คิดถึงม.ปลายจัง"