เคยเห็นแม่ค้าขายอาหาร ที่ชอบใส่ถุงมือยางเวลาขายของหรือเวลาทำอาหารมั้ยครับ
ผมรู้สึกว่า คนทั่วไป ทั้งแม่ค้าและคนซื้อจะรู้สึกว่า การใส่ถุงมือทำอาหาร มันสะอาดกว่าการใช้มือเปล่าประกอบอาหาร
ผมว่ามันไม่จริงเลย (ยกเว้นใส่เพราะป้องกันมือ เช่น กลิ่น น้ำกรด พริก)
คนเราถ้าใส่ถุงมือแล้ว ความรู้สึกหรือสัญชาตญาณที่อยากจะล้างจะเช็ดมือ ลดลงไปแน่ๆ
ตัวอย่างเช่น
ถ้าทำใช้มือทำอาหารอยู่ แล้วเอามือหยิบเหรียญที่ตกพื้น หรือเวลามีคนส่งแบงค์เปื่อยๆเน่าๆ ดูน่ารังเกียจมาให้ พอยื่นมือเปล่ายื่นไปรับแบงค์แล้ว เรามักจะอยากไปล้างมือ หรืออย่างน้อยที่สุด ก็ยังเอามือไปป้ายกางเกง
แต่ถ้าเราใส่ถุงมือยาง ถ้าเราจับอะไรที่มันสกปรก ความรุ้สึกว่าน่ารังเกียจหรือความรู้สึกทนไม่ได้ จะลดลงไป
แบบนี้แล้ว
การใส่ถุงมือยาง จะยิ่งสกปรกกว่า การใช้มือเปล่า
*** ถ้าใช้อุปกรณื เช่นทัพพี จะดีที่สุด (แต่ก็เข้าใจว่ามันไม่สะดวกคล่องมือ) หรือไม่ก็ใช้ถุงมือพลาสติกที่ใช้ยำโดยเฉพาะ ถอดเข้าออกได้ง่าย วางไว้ในภาชนะเลย ใส่เฉพาะตอนเอามือไปทำอาหารในกะละมัง เวลาใช้มือทำอย่างอื่นก็ถอดออก เช่นแม่ค้าขายแหนมคลุก (ถ้าคิดจะป้องกันมือจากกลิ่น น้ำกรด พริก ใช้แบบนี้ดีกว่า)
ใช้ถุงมือยางทำอาหาร สกปรกกว่าใช้มือเปล่า
ผมรู้สึกว่า คนทั่วไป ทั้งแม่ค้าและคนซื้อจะรู้สึกว่า การใส่ถุงมือทำอาหาร มันสะอาดกว่าการใช้มือเปล่าประกอบอาหาร
ผมว่ามันไม่จริงเลย (ยกเว้นใส่เพราะป้องกันมือ เช่น กลิ่น น้ำกรด พริก)
คนเราถ้าใส่ถุงมือแล้ว ความรู้สึกหรือสัญชาตญาณที่อยากจะล้างจะเช็ดมือ ลดลงไปแน่ๆ
ตัวอย่างเช่น
ถ้าทำใช้มือทำอาหารอยู่ แล้วเอามือหยิบเหรียญที่ตกพื้น หรือเวลามีคนส่งแบงค์เปื่อยๆเน่าๆ ดูน่ารังเกียจมาให้ พอยื่นมือเปล่ายื่นไปรับแบงค์แล้ว เรามักจะอยากไปล้างมือ หรืออย่างน้อยที่สุด ก็ยังเอามือไปป้ายกางเกง
แต่ถ้าเราใส่ถุงมือยาง ถ้าเราจับอะไรที่มันสกปรก ความรุ้สึกว่าน่ารังเกียจหรือความรู้สึกทนไม่ได้ จะลดลงไป
แบบนี้แล้ว การใส่ถุงมือยาง จะยิ่งสกปรกกว่า การใช้มือเปล่า
*** ถ้าใช้อุปกรณื เช่นทัพพี จะดีที่สุด (แต่ก็เข้าใจว่ามันไม่สะดวกคล่องมือ) หรือไม่ก็ใช้ถุงมือพลาสติกที่ใช้ยำโดยเฉพาะ ถอดเข้าออกได้ง่าย วางไว้ในภาชนะเลย ใส่เฉพาะตอนเอามือไปทำอาหารในกะละมัง เวลาใช้มือทำอย่างอื่นก็ถอดออก เช่นแม่ค้าขายแหนมคลุก (ถ้าคิดจะป้องกันมือจากกลิ่น น้ำกรด พริก ใช้แบบนี้ดีกว่า)