ก็ประมาณว่า. ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่ง เขาก็คุยกะผมทุกวันนะเกือบจะจะทั้งวันด้วยบ้างครั้ง. ผมมักจะบอกเขาเสมอว่าผมทำอะไรอยู่ที่ไหนโดยที่เขาไม่ได้ถามผมเลย ก็คุยมาประมาสักเกือบสองเดือนแล้ว เธอก็เหมือนจะมีใจด้วย แล้วผมก็เลยลองบอกว่าเป็นแฟนกันไหม. แต่เธอกลับตอบว่ายังไม่อยากมีใคร. (ผมก็ใจหายไปแวปหนึ่ง)ผมก็เงียบไปครู่หนึ่ง. แล้วผมก็ถามเธอว่าไม่คิดอะไรกับผมเลยหรา เธอก็ตอบมาว่าคุยกับผมสะบายใจมากแกไม่เยอะไม่จุกจิกง่ายๆสะบายๆ
(เอ้าห่ากินแล้วทำไมไม่คบกะกูล่ะ ปล.คิดในใจ)แล้วเขาก็ถามผมว่าแล้วแกจะหายไปเลยใช่ป่าว. ผมก็เงียบอีก(ไอ้เราก็นึกหาคำตอบใหม่งั้น)ผมก็เลยตอบเขาไปว่าก็อยู่แถวนี้แหละ.  แต่ทุกวันนี้ผมยังคุยกะเขาทุกวันเลยนี้สิครับ. ผมขอความเห็นหน่อยว่าถอยหรือเดินต่อดี