สวัสดีค่ะ ขอใช้พื้นที่เล็ก ๆ ระบายความรู้สึกผ่านตัวอักษร สักนิดนะคะ เพราะว่าเครียดมาก
ช่วงนี้เจอมรสุมชีวิต เป็นมรสุมที่หนักหนาสาหัสมาก แทบจะทำให้หมดแรงต่อสู้ เรื่องครอบครัวค่ะ

แม่ป่วยเป็นโรคเกี่ยวกับถุงลม เนื่องจากน้ำท่วมปอดเมื่อ 30 กว่าปีที่ผ่านมา จนปอดแกแฟ้บ เหลือข้างเดียว
จนเมื่อปีที่แล้ว อาการแกเริ่มทรุดหนัก เหนื่อย ไปไหนมาไหนไม่ได้ ร่างกายบวมเพราะอ๊อกซิเจนในเลือดต่ำ
คุณหมอแนะนำให้ใส่อ๊อกซิเจนเพื่อช่วยในการหายใจ ตอนนี้แกอายุ 72 ปี ใส่อ๊อกซิเจนตลอดเกือบ 24 ชั่วโมง

พ่ออายุ 74 ปี แข็งแรงมาก ตั้งแต่เกิดมาพ่อยังไม่เคยป่วยจนต้องนอนโรงพยาบาลเลย พ่อเป็นคนดูแลแม่ตอนที่ไม่สบาย
เพราะเราอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง ที่บ้านก็มีพี่ชาย น้องชาย และพี่สาว แต่ละคนมีครอบครัว มีอาชีพทำไร่ทำสวน รายได้ไม่แน่นอน

พี่ชายแต่งงาน ตอนที่เมียแกท้องได้ 8 เดือน ตรวจเจอมะเร็งในเม็ดเลือด และสุดท้ายหมอก็ทำคลอดให้ลูกแก ก่อนกำหนด
หลังจากคลอดลูกได้เพียง 2 เดือน เมียแกก็เสียชีวิต ยังไม่เคยเห็นหน้าลูกเลย เพราะต้องอยู่ที่โรงพยาบาลทำคีโมตลอด

น้องชาย แต่งงาน มีลูก 2 ขวบ 1 คน เมียหนีไปกับผู้ชาย น้องสะใภ้อยู่บ้านไม่เคยช่วยงานบ้าน ไม่ทำอะไรสักอย่างเลย แต่งตัวไปเที่ยว
และทิ้งลูกให้พ่อเราดูทุกวัน ให้พ่อเราทำอาหารให้กิน เราเคยไล่ออกบ้านทะเลาะกับน้องชาย ทำให้แม่เครียด ร้องไห้ อาการทรุดหนัก
เราก็เลยหยุด ปล่อยให้อยู่อย่างนั้น น้องสะใภ้เราหนีไปนอนกับผู้ชายคนอื่น หลายๆ คน หายไปกับเขาได้ 4-5 วันกลับบ้าน มีคนที่เขารู้จัก
เขาก็มาเล่าให้น้องชายฟัง น้องชายก็ให้อภัยมาตลอดเวลาน้องสะใภ้กลับมา จนตอนนี้ หนีไปกับคนใหม่ และอยากกลับมา แต่น้องชาย
เหลืออด ไม่ให้กลับมาพร้อมกับเก็บเสื้อผ้าของน้องสะใภ้ไปเผาจนไม่เหลือ และเอาลูกมาเลี้ยงเอง ช่วงนั้นก็พยายามช่วยกันประคับประคอง
ชีวิตกันไป

และแล้วโชคชะตาก็เล่นตลก เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน พ่อที่เคยแข็งแรง ก็เกิดอาการใจสั่น มือเท้าไม่มีแรง ตอนเย็นหลานพาไปโรงพยาบาล
ประจำอำเภอ พยาบาลวัดความดัน ตรวจไข้ แล้วบอกว่าพ่อแพ้ยาความดันตัวใหม่ ยามันแรงไป แล้วให้พ่อกลับบ้าน ให้กลับทั้งๆ ที่พ่อ
ยกมือ ยกเท้าไม่ขึ้น หลานกับพี่ชายต้องหามขึ้นรถ ด้วยความที่เราเป็นคนบ้านนอก คิดอะไรไม่ค่อยทัน ก็พาพ่อกลับบ้าน หามพ่อขึ้นบนบ้าน
และให้ท่านนอนหลับ จนเช้า ตี 5 พ่อลุกไม่ได้ ขยับแขนขาไม่ได้ รีบพาไปโรงพยาบาลเดิม หมอรีบส่งต่อไปโรงพยาบาลจังหวัด หมอทาง
โรงพยาบาลจังหวัดแจ้งว่าพ่อเส้นเลือดในสมองตีบ ทำไมไม่รีบมาพาทำไมเพิ่งมาตอนนี้ ถ้ามาภายใน 3 ชั่วโมง หมอจะสามารถรักษาได้
โดยการให้ยาสลายลิ่มเลือด แต่ตอนนี้ไม่ทันแล้ว สรุปคือพ่อเป็นอัมพฤกษ์ซีกซ้าย นอนโรงพยาบาล 5 วัน เรารีบไปหาพ่อที่ต่างจังหวัด
เห็นสภาพพ่อแล้วเราก็ร้องไห้ พอเรากลับบ้าน คำถามแรกที่แม่ถามคือ พ่อจะหายไหม จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม เราอยากร้องไห้ดังๆ
แต่ก็กลัวแม่ทุกข์ใจ ก็บอกว่าหายค่ะ แต่ต้องใช้เวลาหน่อย

ตอนนี้พ่อกลับมาพักฟื้นที่บ้านด้วยอาการเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีก นอนอย่างเดียว และแม่ก็ป่วยไปไหนมาไหนไม่ได้ สรุปคือทั้ง 2 คน
บางทีมองหน้ากัน ก็ร้องไห้กันเอง บางครั้งพ่อเราเห็นเราลำบาก ต้องคอยรับภาระค่าใช้จ่ายทุกอย่างแกก็ร้องไห้ บอกว่าอยากตาย
จะได้ไม่เป็นภาระลูกหลาน แม่ก็ร้องไห้ ชีวิตเราไม่เคยมีความสุขเลย นับจากวันนั้นมา

เราอยากได้คำแนะนำ เราสามารถขอรับบริจาครถเข็นผู้ป่วยได้จากมูลนิธิไหนได้บ้างคะ เราอยากลดภาระค่าใช้จ่ายมาก เพราะต้องซื้อ
แพมเพิส ให้พ่อ ต้องซื้อนมให้หลานที่กำพร้าแม่อีก 2 คน หรือถ้าใครไม่ได้ใช้แล้วอยากส่งต่อบอกนะคะ ขอราคาไม่แพงมาก

สุดท้ายนี้ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆ ที่ทำให้ได้ระบายความในใจที่แสนอึดอัดและทุกข์ใจ

แก้ไข : อัพเดทเพิ่มเติมค่ะ
วันที่ 5 กรกฏาคม 2558 ได้รับที่นอนลมและรถเข็นจากคุณบุ๋มและทางบอกบุญทูเดย์ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1010613465617559.1073741879.386553894690189&type=3&__mref=message_bubble