คือเราค่อนข้างสับสน เวลาเราช่วยใครเล็กๆน้อยๆ ไม่ต้องมาให้เงินเรา อารมณ์เหมือนคนเห็นแก่เงินนิดๆหน่อยๆต้องจ่ายฉันนะ

เราเลยสับสนว่าคนอื่นเป็นเหมือนเรารึป่าว เวลาเราทำไรอะไร จะชอบมีคนมาช่วยเรา

อย่างเช่นมีลุงคนนึงเค้าช่วยเราติดกระจก เราขับไปชนมันห้อยโตงเตง แต่เราไม่รู้นะคะว่าเค้ามาติดให้เรา จนเค้ามาคุยกับเราขำๆ เพื่อนก็ทักว่า ทำไมไม่ให้ตังเค้าหละ

เราก็บอกว่า เห้ย มันจะไม่น่าเกลียดหรอ เค้าเต็มใจช่วย แต่เอาเงินให้เค้า ไม่เหมือนดูถูกน้ำใจเค้าหรอ เผื่อเค้าไม่ได้อยากได้ตัง เค้าจะรู้สึกเราใช้เงินฟาดหัวเค้าป่าว

และแฟนสั่งข้าว เค้ามาส่งที่หอ เราก็บอกแฟนให้ไปเอา (เราไม่อยู่เค้าโทรมาหาเรา3รอบ) แฟนลงไปช้าสัก10นาทีได้ มัวแต่หาคีย์การ์ดอยู่ หาไม่เจอ

แฟนเลยให้เงินคนส่ง20฿แต่เค้าส่งเงินกลับ แล้วบอกไม่เป็นไร แต่แฟนก็ให้

คนรับเงินยังบอกว่าไม่เป็นไร ทำให้เรารู้สึกงงๆว่า มาช้าแล้วยังเอาเงินมาให้ คิดว่าจะหายโกรธเพราะเงินหรอ

คือเรากลัวเค้าคิดว่า คิดว่ารวยแล้วเอาเงินมาฟาดหัวได้หรอ สงสัยเราคิดเยอะไปรึป่าวคะ หรือเราคิดมากไป คนไทยถ้าให้เงินก็ชอบอยู่แล้วรึป่าวคะ

เคยมีคนส่งMCมารอครึ่งชั่วโมง เนื่องจากเราลืมไปว่าสั่ง แล้วหลับ แฟนลงไปเอา เราควรจะให้ตังเค้ามั้ยคะ เราแค่ส่งข้อความบรรยายขอโทษไปที่เบอร์เค้า

เราก็หน้าเด็กตัวเล็ก จะหยิบยื่นให้คนดูอายุเยอะกว่า มันก็ดูขัดๆเขินๆอะค่ะ ทำตัวไม่ถูก เป็นเด็กแล้วแก่แด_ดใช้เงินพ่อแม่มือเติบรึป่าว คิดเยอะไรนักหนา บ้าจริง

จ่ายไปไม่แคร์ เอิ่ม มิตรภาพสำคัญกว่าเงิน โอ้ยสับสน