เราไปกินข้าวกับคนอื่นมาค่ะ ไปกันหลายคน แล้วแบบมีข้าวจานนึงที่เราสั่งมา กินไปสองคำ เคี้ยวเจอเศษเล็บค่ะ เศษเหมือนเวลาตัดเล็บอ่ะค่ะ แล้วก็มีคราบดำๆเหมือนขี้เล็บติดอีกตะหาก คือเราจะอ้วกเลยแหละ แล้วเราก็แบบคิดว่าจะบอกเจ้าของร้านเค้าดีๆ ว่าเนี่ยมีเศษเล็บในข้าวอ่ะค่ะ ขอไม่รับจานนี้ได้มั้ย

แต่ทีนี้ คนที่มาด้วยกันคนนึง เค้าไม่ยอมให้เราบอกค่ะ บอกว่าแม่ค้าคนนี้ไม่ฟังหรอก เค้าเคยถามอะไรนิดเดียวยังดูหงุดหงิดใส่ เราก็แบบหงุดหงิดในใจนิดนึง คือเราไม่อยากจ่ายตังกับจานนี้อ่ะ ของก็ไม่กิน จะอ้วกด้วย แต่ก็เออไม่อะไรก็ได้

แต่มันไม่แค่นั้นสิ คนที่มากับเราคนนี้ ดันบอกให้พนักงานในร้านเอาข้าวจานที่เจอเศษเล็บเนี่ย ไปใส่กล่องกลับบ้านอีก เราก็แบบเหอ จะเอาห่อกลับทำไมอ่ะ เค้าบอกว่าไม่อยากให้ร้านเค้าคิดมากว่าทำไมสั่งมาแล้วไม่กิน แล้วเดี๋ยวเค้าจ่ายค่าข้าวจานนี้ให้เราเอง คือพอถึงตอนนี้เราหงุดหงิดมากเลยอ่ะ

แล้วแบบทุกคนในโต๊ะคนอื่นก็เงียบหมด เราไม่รู้เลยว่าเราผิดหรือป่าวที่หงุดหงิด คือเรารู้สึกว่าเราไม่ได้จะเหวี่ยงอะไรร้านเลย เราแค่อยากบอกดีๆ ตรงๆ ให้เค้ารับผิดชอบอาหารที่มีสิ่งแปลกปลอมของเค้า แต่นี่เราต้องไม่พูดอะไร แถมโต๊ะเรายังต้องถนอมน้ำใจร้านด้วยการซื้อข้าวใส่เล็บห่อกลับบ้านอีกหรอ แล้วข้าวกล่องเนี้ย ราคา 80 นะคะ ไม่ใช่น้อยๆ (มันเป็นร้านแบบหรูหน่อย)

เราเลยอยากรู้ว่าจริงๆ แล้ว เรื่องแบบนี้ แบบที่เราคิดจะทำ กับแบบคนที่ไปกับเราทำ อันไหนมันสมควรกว่ากันหรอ ถ้าเราผิด เราจะได้รู้ตัวว่าเออ เราหงุดหงิดมากไปเองค่ะ อยากรู้แค่นี้จริงๆ