ไม่ชอบมีแฟนเพราะเอาใจไม่เก่ง ไม่ค่อยเทคแคร์ ไม่ชอบง้อ เลยไม่มีแฟน
อยู่สันโดด เพื่อนฝูงชวนไปปาร์ตี้ ไปเที่ยวทะเล ไม่เคยไป เพราะเป็นคนไม่ค่อยคุย กลัวกลายเป็นแกะดำ
โลกส่วนตัวสูง ชอบอยู่คนเดียว ไม่ชอบคุยเรื่อส่วนตัวของตัวเอง ไปใหนมาใหน บ้านอยู่ใหน ทำงานที่ใหน จะปิดมิดชิดหมด

วันนึง เรื่องราวเพื่อนฝูง เพื่อนที่ทำงาน คนมีครอบครัวมีลูก ออกทัวไปกิน ไปเที่ยวกัน มันปะดังเข้ามา ทำไมเขาดูมีความสุขดีแท้
มีคนคุยด้วยหนุกหนาน มีลูกไว้คอยเติมความอบอุ่น เหมือนเขาไปไกลแล้ว ส่วนเรา ยังย่ำอยู่กับที่อยู่
เหมือนว่า ในหมู่บ้านนี้ มีเราอยู่คนเดียว คนในหมู่บ้านเขาก้าวหน้า ไปอยู่ที่ดีๆกว่ากันหมดแล้ว

ใครเป็นแบบนี้บ้าง หรือว่าเราคิดผิดที่ปิดตัวเองหมดทุกอย่าง เราไม่มีสังคมเลย