ชื่อ เล่นชื่อป๊อป ไม่มีเพศที่แน่นอน ชอบคนจิตใจบุญมาก มาอยู่ซิดนีย์ต้องเปลี่ยนชื่อไปเรื่อยๆ เพราะพวกนางอาจเอาเราไปเม้ากับที่ทำงานเสียๆหายๆ ตอนนี้เลยชื่อ Angel
ที่บ้านเป็นจนไม่มีเงินมาเมืองนอกหรอก โชคดีมีญาติให้ยืม ตอนนั้นเข้ามา 32 bath/dollars ดอกเบี้ย 20% จ่ายไปแค่สองสามหมื่น ยืมมาห้าปีแล้ว
ไม่ได้อยากดีอยากดังที่มาเมืองนอก แต่โดนญาติหลอกให้มา ที่วัดธรรมกายมีทุนซันออฟพีส คือให้มาเป็นคนรับใช้ช่วยงานวัดตามศูนย์วัดธรรมกายซึ่งมีอยู่ทั่วโลกกว่า 300 สาขา ซึ่งต้องถูกหลอกใช้อยู่เกือบหกเดือนเลยทีเดียวกว่าเค้าจะให้ทุน แต่สวรรค์สรรค์สร้างให้ป๊อปไม่ผ่าน เข้ารับทุนไม่งั้นคงเป็นคนใช้วัดอยู่ต่างประเทศแงๆ จึงให้ญาติจ่ายเงินค่าเรียนเกือบสี่แสนบาทมาอยู่ ซิดนีย์ เพราะเราต้องเสียเวลาทำมาหาแดรก อยู่ในวัดตั้งหกเดือน เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ไม่ได้
ต้องขอบคุณจักรวาลที่ส่งคนเลวๆอย่างเรามาอยู่ในนรกที่ต้องดิ้นรนทำให้ปลงตก ไม่อยากมีไม่อยากได้ขอให้ครอบครัวมีความสุขสะดวกสะบายก็พอ
ก่อนวันบินมาซิดนีย์มีญาติพี่น้องมาร่วมกันส่งที่สนามบิน ได้ปรับความเข้าใจกับญาติพี่น้องที่เคยทะเลาะกัน ไม่โกรธไม่เคือง บ้านป๊อปเป็นคนจีนอพยพมาจากเกาะไฮหลำทางใต้ของจีน ซึ่งมาแต่ตัวแล้วมาสร้างครอบครัวเป้นคนไทย เพราะฉะนั้นญาติพ่อแม่พี่น้องเป้นคนไทยเชื้อสายจีนจนหมด ทุกคนต้องลำบากดิ้นรน ทำให้มีประสบการณ์ชีวิตแย่ๆ เครียดและเก็บกดมาลงกันเองบ้างไรบ้างไม่ถือสาลืมๆมันไป
กลับมาต่อ ตอนบินมาจากเมืองไทยมาซิดนีย์มีเงินแค่ สามร้อยเหรียญ แต่โชคดีที่มีพักให้ฟรีอยู่กะวัดธรรมกายไปก่อน เค้าไม่ให้อยู่ก็หน้าด้านทนไปจนกว่าจะมีงานทำแล้วย้าย ไม่ได้อคติกับวัดผมไม่ดีเองจบปะ แต่ผมทำบุญให้วัดอย่างน้อย 300 dollars ทุกครั้งที่เจอคนในวัดมาขอ แล้วเป็นแสนๆตอนอยู่เมืองไทยจากญาติ พี่น้องถึงขั้นยอมเป็นหนี้เพื่อวัดกันเลยทีเดียว
มาเรียนภาษาห้าวัน ซึ่งเอาเวลาที่ไหนทำมาหาแดรกโอ้ยเอเย็นให้มาเรียนแพงมากพร้อมกับค่าเทอมอันแสนแพง220 per week จะไม่ได้ฟังผิดหรอก
แล้วเรียนห้าวันอีกซวยจริงๆ โรงเรียนที่เคยภาษาตอนนี้ปิดไปแล้ว คงมีนักเรียนเยอะหรืออาจารย์นิสัยดีมากถึงได้ถูกปิดไป อยากสมน้ำหน้าโรงเรียนแต่สงสารดีกว่า เราเป็นนักเรียนคนเดียวที่ถูกกระทำ ประมาณว่าโรงเรียนนี้จะพยายามกักตัวนักเรียนไม่เลื่อนคลาสไปเรียนระดับที่สูงกว่าทั้งที่คะแนนสอบและถึงอย่างถึงเกณท์ ซึ่งถ้าคุณไปเรียนต่อ มหาลัยต้องใช้ภาษาระดับสูงถึงสมัครเข้าเรียนได้ โรงเรียนแต่ที่มาตราฐานไม่เท่ากันคุณอาจมีภาษาอังกฤษดีมากแต่อาจอยู่แค่ระดับล่างของโรงเรียนภาษาอื่นจึงต้องมีการสอบการวัดก่อนเข้าเรียนตลอดเวลา
มาช่วงแรกภาษาห่วยเลยไปล้างจานที่ร้านอาหารไทยที่แห่งหนึ่งบนออกฟอร์ด ถนนเก้งกวางปางชะนิ ไม่สอนงานจานใหญ่มาก แล้วจานมันเยอะเราเลยทำแตกโดนหักค่าแรง จาก 40 เหลือ 30 ตอนกลางคืนแล้วโดนไล่ออกมาเพราะล้างไม่ทันคนมากินเป็นร้อยล้างคนเดียว มีเครื่องล้างจานใช้ไม่เป็นเค้าไม่สอน
นั่นคือสงคมไทยสังคมแรกหลังจากนั้น ไปสมัครงานนวดที่มอสแมน ถิ่นคนมีเงิน เจออีกสังคมยิ่งกว่า คือปกติ เค้าจะผลัดกันรับลูกค้าแต่นี้พวกนางให้ดิฉันนานๆทีวันหนึ่งอาจได้นวดคนเดียวแล้วอ้างไปเรื่อยคนมันจะโกงอะนะ สังคมนวดเป็นอะไรที่นรกแตกมาก บางร้านถึงขั้นเอากระเป๋าเงิน ไปใส่ในกระเป๋าคนอื่นเพื่อป้ายความผิดว่าขโมยเงินฉัน แต่นางเป็นคนเอากระเป๋าเงินตัวเองไปใส่กระเป๋าเพื่อนฟ้องว่าขโมยเงิน บางร้านเจ้าของร้านขโมยเงินพนักงาน บอกว่าเงินในร้านหาย แล้วจุดธูปสาบานกัน น่ากลัวมาก
เล่าประสบการณ์ australia sydney หนาวมาก
ที่บ้านเป็นจนไม่มีเงินมาเมืองนอกหรอก โชคดีมีญาติให้ยืม ตอนนั้นเข้ามา 32 bath/dollars ดอกเบี้ย 20% จ่ายไปแค่สองสามหมื่น ยืมมาห้าปีแล้ว
ไม่ได้อยากดีอยากดังที่มาเมืองนอก แต่โดนญาติหลอกให้มา ที่วัดธรรมกายมีทุนซันออฟพีส คือให้มาเป็นคนรับใช้ช่วยงานวัดตามศูนย์วัดธรรมกายซึ่งมีอยู่ทั่วโลกกว่า 300 สาขา ซึ่งต้องถูกหลอกใช้อยู่เกือบหกเดือนเลยทีเดียวกว่าเค้าจะให้ทุน แต่สวรรค์สรรค์สร้างให้ป๊อปไม่ผ่าน เข้ารับทุนไม่งั้นคงเป็นคนใช้วัดอยู่ต่างประเทศแงๆ จึงให้ญาติจ่ายเงินค่าเรียนเกือบสี่แสนบาทมาอยู่ ซิดนีย์ เพราะเราต้องเสียเวลาทำมาหาแดรก อยู่ในวัดตั้งหกเดือน เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ไม่ได้
ต้องขอบคุณจักรวาลที่ส่งคนเลวๆอย่างเรามาอยู่ในนรกที่ต้องดิ้นรนทำให้ปลงตก ไม่อยากมีไม่อยากได้ขอให้ครอบครัวมีความสุขสะดวกสะบายก็พอ
ก่อนวันบินมาซิดนีย์มีญาติพี่น้องมาร่วมกันส่งที่สนามบิน ได้ปรับความเข้าใจกับญาติพี่น้องที่เคยทะเลาะกัน ไม่โกรธไม่เคือง บ้านป๊อปเป็นคนจีนอพยพมาจากเกาะไฮหลำทางใต้ของจีน ซึ่งมาแต่ตัวแล้วมาสร้างครอบครัวเป้นคนไทย เพราะฉะนั้นญาติพ่อแม่พี่น้องเป้นคนไทยเชื้อสายจีนจนหมด ทุกคนต้องลำบากดิ้นรน ทำให้มีประสบการณ์ชีวิตแย่ๆ เครียดและเก็บกดมาลงกันเองบ้างไรบ้างไม่ถือสาลืมๆมันไป
กลับมาต่อ ตอนบินมาจากเมืองไทยมาซิดนีย์มีเงินแค่ สามร้อยเหรียญ แต่โชคดีที่มีพักให้ฟรีอยู่กะวัดธรรมกายไปก่อน เค้าไม่ให้อยู่ก็หน้าด้านทนไปจนกว่าจะมีงานทำแล้วย้าย ไม่ได้อคติกับวัดผมไม่ดีเองจบปะ แต่ผมทำบุญให้วัดอย่างน้อย 300 dollars ทุกครั้งที่เจอคนในวัดมาขอ แล้วเป็นแสนๆตอนอยู่เมืองไทยจากญาติ พี่น้องถึงขั้นยอมเป็นหนี้เพื่อวัดกันเลยทีเดียว
มาเรียนภาษาห้าวัน ซึ่งเอาเวลาที่ไหนทำมาหาแดรกโอ้ยเอเย็นให้มาเรียนแพงมากพร้อมกับค่าเทอมอันแสนแพง220 per week จะไม่ได้ฟังผิดหรอก
แล้วเรียนห้าวันอีกซวยจริงๆ โรงเรียนที่เคยภาษาตอนนี้ปิดไปแล้ว คงมีนักเรียนเยอะหรืออาจารย์นิสัยดีมากถึงได้ถูกปิดไป อยากสมน้ำหน้าโรงเรียนแต่สงสารดีกว่า เราเป็นนักเรียนคนเดียวที่ถูกกระทำ ประมาณว่าโรงเรียนนี้จะพยายามกักตัวนักเรียนไม่เลื่อนคลาสไปเรียนระดับที่สูงกว่าทั้งที่คะแนนสอบและถึงอย่างถึงเกณท์ ซึ่งถ้าคุณไปเรียนต่อ มหาลัยต้องใช้ภาษาระดับสูงถึงสมัครเข้าเรียนได้ โรงเรียนแต่ที่มาตราฐานไม่เท่ากันคุณอาจมีภาษาอังกฤษดีมากแต่อาจอยู่แค่ระดับล่างของโรงเรียนภาษาอื่นจึงต้องมีการสอบการวัดก่อนเข้าเรียนตลอดเวลา
มาช่วงแรกภาษาห่วยเลยไปล้างจานที่ร้านอาหารไทยที่แห่งหนึ่งบนออกฟอร์ด ถนนเก้งกวางปางชะนิ ไม่สอนงานจานใหญ่มาก แล้วจานมันเยอะเราเลยทำแตกโดนหักค่าแรง จาก 40 เหลือ 30 ตอนกลางคืนแล้วโดนไล่ออกมาเพราะล้างไม่ทันคนมากินเป็นร้อยล้างคนเดียว มีเครื่องล้างจานใช้ไม่เป็นเค้าไม่สอน
นั่นคือสงคมไทยสังคมแรกหลังจากนั้น ไปสมัครงานนวดที่มอสแมน ถิ่นคนมีเงิน เจออีกสังคมยิ่งกว่า คือปกติ เค้าจะผลัดกันรับลูกค้าแต่นี้พวกนางให้ดิฉันนานๆทีวันหนึ่งอาจได้นวดคนเดียวแล้วอ้างไปเรื่อยคนมันจะโกงอะนะ สังคมนวดเป็นอะไรที่นรกแตกมาก บางร้านถึงขั้นเอากระเป๋าเงิน ไปใส่ในกระเป๋าคนอื่นเพื่อป้ายความผิดว่าขโมยเงินฉัน แต่นางเป็นคนเอากระเป๋าเงินตัวเองไปใส่กระเป๋าเพื่อนฟ้องว่าขโมยเงิน บางร้านเจ้าของร้านขโมยเงินพนักงาน บอกว่าเงินในร้านหาย แล้วจุดธูปสาบานกัน น่ากลัวมาก